Klopt niet helemaal. Als verpleegkundige (zowel in het ziekenhuis als op de ambulance) werk je vanuit protocollen zodat je niet steeds een arts nodig hebt om opdracht te geven. Deze protocollen kunnen soms handelingen zijn waarvoor geen fiat van een arts nodig is, maar ook schema's van medicatietoediening. Als je bij het laatste gaat afwijken van het protocol kan dit wel degelijk consequenties hebben, omdat je dan met de wet BIG te maken krijgt.
Inderdaad werk je als ambulanceverpleegkundige ip volgens je LPA. (Landelijk Protocol Ambulancezorg) Niet alle handelingen mag je volgens de wet BIG zelfstandig uitvoeren, maar in dit protocol is vastgelegd wanneer je wel en niet bepaalde dingen mag doen. Denk aan intuberen, defibrileren, cardioverteren, ontlasten spanningspneu, noodconiotomie etc. Maar ook inderdaad het voorschrijven en dus ook toedienen van medicatie zonder directe order van een arts. Zodra je bekwaam wordt geacht (door de opleiding en de dienst) wordt je ook bevoegd om volgens het LPA te werken (je diploma en BIG registratie)
Het LPA is de standaard is maar je mag er zeker wel van afwijken. Het belangrijkste is dat je het afwijken van het LPA
goed kunt onderbouwen. Het protocol is de leidraad maar als ik de patient meer in groter risico breng of de patient zelfs meer schade toebreng door volgens het LPA te werken wordt er zelfs van mij verwacht dat ik van het protocol afwijk. Het punt is dat protocollen niet voor elke situatie "gegoten" zijn, dus het kan nooit zwart-wit de "wet" zijn.
Maar goed, om terug op de vraagstelling te komen; Spoed of niet?
Deze casus is een voorbeeld om aan te geven: gaan we met A1 rijden terwijl de diagnose ACS (acuut coronair syndroom) nog niet eens echt vast te stellen is, laat staan een myocardinfarct? Niet beoordelend bedoeld maar gewoon als vraagstelling.
Ik kan me bij deze casus nl ook maagklachten voorstellen. Mw is niet misselijk, maar dat wordt zeker vaker gezien bij maagklachten. Ik durf hier zelfs te stellen dat de meeste mensen met serieuze maagklachten niet misselijk zijn. Daarnaast is er ook geen uitstraling, behalve naar de hals, en vertoont het ECG geen afwijkingen. (zeker is een vrouw niet altijd even duidelijk qua klachten
, heb al meerdere dames gehad waarbij de dame bovenbuiksklachten aangaf en vervolgens het ECG een prachtig onderwandinfarct liet zien)
Wel een kanttekening: Zolang we het niet uit kunnen sluiten.... ?? Je werkdiagnose in deze casus zal al wel snel zijn: ACS??