Ik mis de meest simpele reactie op deze vraagstelling: niet beademen.
Het wordt steeds duidelijker en telkens weer aangescherpt in o.a. De NRR-richtlijnen dat kwalitatief goede compressies veel belangrijker zijn dan beademen. In voorkomende gevallen kun je de beademing dus gewoon vergeten; alleen compressies is voldoende.
Hmm ben ik het niet mee eens, compressies met beademing zijn altijd beter (gevaar voor de hulpverlener even vergeten.)
Volgens mij moet je die richtlijn meer interpreteren als: je compressies mogen niet lijden onder je beademingen. Dus blijf niet proberen te beademen als dat niet lukt waardoor je tijd zou verliezen voor je compressies. Maar als je veilig kunt beademen is het beter dat ook te doen.
Daarnaast is het ook veel makkelijker om een passant compressies te laten uitvoeren dan een beademing. Dat vergt toch wel meer training.
In dit specifieke geval van vergiftiging, in grote lijnen kun je dat misschien vergelijken met een verdrinking, en wil je dus ook weer zo snel mogelijk schone lucht in de longen krijgen. Wellicht dat de vakmensen die mee lezen hier wat meer duidelijkheid over kunnen geven?
Dus de vraag: Is bij een reanimatie na vergiftiging het beter om "schone" lucht in de longen van het s.o. te krijgen, zoals je bij een verdrinking ook lucht in de longen wilt krijgen? Zodat voor de effectiviteit van de reanimatie de beademing toch ook belangrijk is, belangrijker dan bij een reanimatie met een andere oorzaak? (een beetje in de richting van, de circulatie stilstand is een gevolg van een stof die via de longen binnen is gekomen, dus als je die lucht niet vervangt door schone, haal je de oorzaak niet weg?
)
(er in de vraag wel van uit gegaan dat er een manier is waarop de beademing veilig gedaan kan worden)
