Maar die weet vast ook niet hoe het politiewerk in elkaar zit?
Nee, dat weten ze vaak niet inderdaad. Dat is overigens geen verwijt. IBT dagen waarbij rechters, advocaten en Officieren van Justitie eens in de schoenen van een diender gaan staan zijn daarvoor ideaal. Er gaat vaak een wereld voor ze open... Ik nodig verkeersrechters en verkeersofficieren dan ook van harte uit om eens mee te rijden.
Of je nu binnen of buiten de (maximale) normen van de brancherichtlijnen blijft doet er helemaal niet toe. Het is echter het "maximaal toelaatbare", en heel soms, als de situatie het toelaat, zou je eens kunnen overwegen om daarover heen te gaan. Maar wanneer de situatie het niet toelaat, is die maximale grens helemaal niet relevant.
Zie je zelf niet hoe krom deze redenering nou eigenlijk is? Het is het maximaal toelaatbare, en in uitzonderlijke situaties mag je er vanaf wijken. Er staat echter nergens wat je kan verstaan onder uitzonderlijke situaties. Het mag, maar het mag dus eigenlijk niet. Laten we dat ook voor burgers invoeren: Je mag voortaan door rood rijden als er geen verkeer is. Maar als je onverhoopt een aanrijding krijgt, los van wiens schuld het is, dan mocht je toch niet door rood rijden en krijg je straf.
Nee, dat vind ik niet en schrijf ik niet.
Maar je insinueert het wel met je voorbeeld. Ook op een goed verlichte snelweg in een achtervolging op overvallers kan je een (dodelijke) aanrijding krijgen. Kennelijk vind je een dergelijke situatie wel voldoende om van de richtlijnen af te wijken, terwijl ik met enige stelligheid durf te stellen dat je ook in die situatie gewoon voor het bijltje gaat.
Zoals eerder gezegd, zonder OGS moet je die 40 km niet eens willen benaderen.
Dit is een typische uitspraak waaruit al bijkt dat je geen kennis van zaken hebt. Ik vorder zo nu en dan een rijbewijs in voor snelheidsovertredingen. Dat is dus vanaf 50+ te hard. Daar ga je natuurlijk nooit meteen met OGS achteraan rijden, dan kan je geen meting meer doen en ben je gelijk stuk. En zo zijn er nog tal van voorbeelden te noemen.
Ik denk dat iedereen die een aanrijding heeft waarbij letsel ontstaat onder een vergrootglas ligt. Ik zie niet in waarom dat anders zou moeten wanneer er een politieagent bij betrokken is?
Ik zie dat wel.
Net als voor ieder ander hebben jullie je ook te verantwoorden en hebben jullie je ook aan regels te houden, die soms anders zijn als waar andere burgers zich aan moeten houden.
Helemaal met je eens, maar neem dan geen uitzondering op in de brancherichtlijn. Zeg dan gewoon: Dit zijn de regels, en daar mag je niet van af wijken. Zeg niet enerzijds dat je er van af mag wijken in bepaalde situaties, om vervolgens in de meeste gevallen te veroordelen als iemand daar een keer gebruik van maakt.
Beantwoord dan eens deze vraag. Kennelijk heb jij nog geen ernstige aanrijding gehad, gelukkig maar. Zijn dergelijk situaties aanleiding om een volgende keer andere afwegingen te maken? En in hoeverre laat jij het oordeel van de bijrijder meewegen, of als jij zelf bijrijder bent, zeg jij dan wel eens dat de bestuurder het wellicht wat rustiger aan moet doen, of bijvoorbeeld wel OGS of alleen blauw aan moet zetten?
Dat de bestuurder vooral met het verkeer om hem heen bezig is en niet kijkt op de snelheidsmeter, dan kan ik best begrijpen. Maar als je bijrijder bent zit je toch ook niet lekker in je stoel als in het donker met 137 km/u op een provinciale weg auto's worden gepasseerd?
Over eigen aanrijdingservaringen doe ik geen uitspraken in het openbaar. Al doende leert men, dus natuurlijk is er sprake van voortschrijdend inzicht. Ik overleg altijd met de bijrijder of bestuurder, en ik durf ze ook prima aan te spreken als dat moet. En als bestuurder kijk ik regelmatig op de snelheidsmeter, dat hoort ook gewoon.
En tot slot, je voorbeeld van de 137 km/h afhankelijk van de situatie, soort weg, rijkwaliteit van de bestuurder, de melding etc. Ik kan niet op voorhand zeggen dat ik niet lekker in mijn stoel zit.
