@Lt. Col. Me: Je hebt een goed punt, in de 'analyse' fase zoals wij dat noemen probeer je zo breed mogelijk informatie in te winnen over het onderwerp. Een onderdeel daarvan is analyse van de producten die reeds op de markt zijn. Andere bronnen zijn o.a. literatuur en interviews.
Dit impliceert volgens mij dat je er vanuit gaat dat er een probleem is met (draag)brancards - en dat sluit aan bij het ontstaan van je idee over een nieuw soort brancard tijdens het kijken van youtube-filmpjes [de constatering dat er mogelijk een probleem is]. Waar je volgens mij, wetenschappelijk gezien, een stap overslaat is het uitwerken en analyseren van deze constatering. Ik vraag me namelijk af of er - in het algemeen - wel een probleem is met (draag)brancards. Een filmpje van een misser op youtube betekent immers niet per definitie dat er alleen maar missers plaatsvinden. En als dat onverhoopt toch zo mocht zijn, is dat dan te wijten aan de (draag)brancard, aan de gebruiker(s) van de brancard [de hulpverlener(s)], de operationele omstandigheden [terrein e.d.] of juist het lijdend voorwerp op de brancard [het slachtoffer]?
Dat voor wat betreft het eerste deel van mijn opbouwende kritiek (
is er wel een probleem?). Stel dat je inderdaad hard kunt maken dat er een structureel probleem is met (draag)brancards; dan kom je in een fase waarin je het probleem moet doorgronden en analyseren. Waarom ontstaat dit probleem? Welke functies moet een (draag)brancard vervullen? Doet het dat ook? Welke (rand)voorwaarden zitten er aan het gebruik van een (draag)brancard? Kunnen die ingevuld worden [in de gegeven omstandigheden]?
Stel dat je daarna tot de constatering komt dat een (draag)brancard op zich voldoet voor de functie waarvoor hij is ontworpen (ik gok het dragen van een slachtoffer), maar dat het een voorwaarde is dat het ding met 4 personen wordt gedragen (gelet op comfort, gewicht, weet ik veel). Dan heb je dus een probleem voor die situaties waarin er maar 2 of 3 hulpverleners zijn. Dan is het volgens mij jouw taak als IO'er om dat punt te gaan oplossen, onder de aanname dat je geen blik met hulpverleners kunt lostrekken (en je jezelf dus forceert om een productmatige oplossing te verzinnen
). Pas dan komen volgens mij andere c.q. vergelijkbare producten om de hoek kijken, zoals een ambulancebrancard op wieltjes, de al genoemde producten in dit topic, etc. Per product ga je dan volgens mij weer kijken naar of het aan de vereiste functies voldoet, en of de voorwaarden worden ingevuld. Dan kan ik me inderdaad voorstellen dat in een ruiger terrein een ambulancebrancard met gymzaalwieltjes niet voldoet, zelfs niet met 2 hulpverleners. En dan kan ik me ook voorstellen dat andere bestaande oplossingen mogelijk niet voldoen, en dus dat je met een fantastische, innovatieve oplossing voor dit probleem komt die (goh, toevallig!) uitkomt tussen de draagbrancard en de ambulancebrancard.
Bijkomend voordeel van deze aanpak is dat je een voorzet geeft aan je productmarketingafdeling. Omdat jij jouw initiële constatering goed geanalyseerd hebt en daadwerkelijk hebt aangetoond dat er een probleem is, kunnen zij jouw product dadelijk veel beter in de markt zetten. Met alleen de stelling "er moet iets komen tussen de draagbrancard en de ambulancebrancard" overtuig je geen (semi-)professionele gebruikers.
Nogmaals, ik weet niet of dit de geëigende manier is voor de TU Delft, dus doe er mee wat je denkt dat goed is.
Om nog even terug te komen op de 'functie', dan zie ik discussie ontstaan over de volgende vraag:
Wanneer besluit je tot transport van de patiënt? (Veiligheid vs stabiliteit patient)
Volgens mij wil je dit als gegeven meenemen. Een slachtoffer c.q. patiënt zal vroeg of laat verplaatst moeten worden. Hoe dan ook komt het verplaatsingsmiddel (bed, brancard, rautekgreep, whatever) dan om de hoek kijken. Met een goede afbakening kun je je dus simpel focussen op jouw eigen deel van de verplaatsing, namelijk de brancard, en is het voortraject niet meer interessant. Je zou zelfs kunnen overwegen om je probleem te starten bij het moment dat het slachtoffer op de brancard ligt en te eindigen bij het moment dat hij/zij er weer af moet. Want van vloer/grond naar brancard en van brancard naar bed is nog weer een verhaal apart.
En daaruit volgend:
In het geval dat je hebt besloten dat de patiënt verplaatst moet gaan worden, wat is er dan belangrijk?
- Patiënt zo min mogelijk bewegen (schokken, tillen, rollen)
- Ademhaling
- Veiligheid patiënt/hulpverlener
- Snelheid (elke seconde telt?)
- Afstand van verplaatsing
- ...
Welke punten zijn er voor jullie belangrijk en waarom?
Wellicht kun je je hier nog afvragen of deze kenmerken van invloed zijn op je eerste probleemanalyse. Volgens mij zijn een deel van deze kenmerken (ongeacht de invulling ervan) namelijk altijd van toepassing voor ieder type (draag)brancard. Op een reguliere draagbrancard telt veiligheid, medische omstandigheden, etc. evengoed als op een ambulancebrancard dan wel geheel nieuw type brancard. Ik denk dat deze vraag aan bod gaat komen zodra je je ontwerpproces ingaat (en dus al hebt aangetoond dat je iets nieuws moet ontwerpen). Iets in de geest van "aan welke medische eisen moet de nieuwe brancard voldoen" (fixeren slachtoffer, vrijhouden ademhaling, weet ik veel) of "aan welke ergonomische eisen moet de nieuwe voldoen" (gewicht, afstand, etc.).
