Vorming van de Veiligheidsregio's

[Live]

Nieuwe brochure: Wet veiligheidsregio's: hoe, wat en waarom?

http://www.veiligheidsberaad.nl/smartsite.dws?ch=WVB&id=91595
04-11-2009

Ter voorbereiding op de implementatie van de Wet veiligheidsregio’s is de brochure De veiligheidsregio, Wet veiligheidsregio’s: hoe wat en waarom? opgesteld door het ministerie van BZK. De eerste druk, verschenen in november 2007, werd zeer goed ontvangen. In de tweede druk zijn de uitkomsten van de behandeling in de Tweede Kamer verwerkt.

Het wetsvoorstel Veiligheidsregio’s is in april 2009 met meerderheid van stemmen aangenomen door de Tweede Kamer, maar moet nog in de Eerste Kamer behandeld worden. De brochure bevat een beknopt overzicht van het wetsvoorstel. Het behandelt de wet wel in de volle breedte, maar niet heel diepgaand. Er wordt ook geen vergelijking gemaakt tussen de situatie voor en na wetgeving. Alleen de beoogde situatie wordt geschetst.

Iedereen die aan de slag moet met de voorbereiding van de invoering van de wet, kan deze brochure als hulpmiddel gebruiken. Ook voor hen die geïnteresseerd zijn in de structuur van veiligheidsregio’s is deze brochure nuttig.

U kunt de publicatie hier downloaden of opvragen via veiligheidsregios@minbzk.nl.

[Shave]

Regio loopt miljoen euro mis voor brandweer

Gepubliceerd op 06 november 2009, 16:15

Laatst bijgewerkt op 06 november 2009, 16:17

zaanstad -  
De regio Zaanstreek-Waterland loopt 1,2 miljoen euro mis omdat het niet lukt om een regionale brandweer te formeren. De gemeenten in het gebied kunnen het niet met elkaars eens worden. Onlangs haakte ook Purmerend af bij de voorstanders van een regiobrandweer.

Purmerend streefde er voorheen, net als Zaanstad, naar om een regionale brandweer te krijgen. Maar na het aantreden van burgemeester Hans Krieger is dat veranderd. Purmerend zou nu een eigen gemeentelijke brandweer willen, zoals Zaanstad heeft. Burgemeester Geke Faber van Zaanstad maakte donderdag in het Zaanstad Beraad bekend dat het voorlopig niet lukt een regiobrandweer te formeren. ,,De meerderheid lijkt kleiner geworden. Maandag bespreken we (de gemeenten red.) of we nog gaan regionaliseren of niet.''

http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/stadstreek/zaanstreek/article5389358.ece/Regio-loopt-miljoen-euro-mis-voor-brandweer

[Brandpreventist]

http://www.burgemeesters.nl/node/2368

Veiligheidsberaad brengt derde editie "Veiligheidsregio" uit

De nieuwste editie van "De Veiligheidsregio" is nu online beschikbaar. De krant is een kwartaaluitgave van het Veiligheidsberaad in samenwerking met NVBR, Politie Nederland, GHOR, VNG en het ministerie van BZK. In deze krant onder meer een artikel over informatiemanagement.

Verder lezen?
Download hier de derde editie van "De Veiligheidsregio"
http://www.veiligheidsberaad.nl/veiligheidsberaad/publicaties/De_Veiligheidsregio_nr3-oktober-2009.pdf

[Brandpreventist]

http://www.destentor.nl/regio/epevaassen/5901077/Brandweer-zet-Van-Lente-voet-dwars.ece

Brandweer zet Van Lente voet dwars

vrijdag 04 december 2009 | 07:11 | Laatst bijgewerkt op: zaterdag 05 december 2009 | 04:09
Tekstgrootte tekst verkleinentekst vergroten

EPE - Burgemeester Marijke van Lente heeft over twee weken wat uit te leggen tegenover de 21 andere burgemeesters van de te vormen veiligheidsregio Noord-Oost Gelderland. De gemeente Epe heeft haar 'huiswerk' dan niet af.


De 22 gemeenten in de veiligheidsregio werken toe naar regionalisering van de brandweer. In een kadernota wordt (onder meer) voorgesteld om die grote organisatie werkzaam en zo lokaal mogelijk te houden door de regio onder te verdelen in zes clusters. Voor de gemeente Epe is dat de cluster EVA (Epe, Voorst en Apeldoorn). Alle personele bezetting zou dan in dienst moeten komen van de cluster.

De raadscommissie besprak gisteren de concept-kadernota om die volgende week in de raadsvergadering te kunnen vaststellen. Maar zover kwam het niet.

De vrijwilligers van de korpsen Epe en Oene en ten dele die van Vaassen vroegen de raad in dienst van de gemeente Epe te mogen blijven. Zij willen niet in dienst van de regionale brandweer.

Kedo Buitenkamp vertolkte hun wensen in een pittig betoog waarin hij het college en in het bijzonder burgemeester Van Lente tevens betichtte van gebrek aan communicatie en valse informatie. " Wij wensen met passend respect behandeld te worden en wij verdienen het niet bedonderd te worden", aldus Buitenkamp.

Alleen als de vrijwillige brandweerlieden bij de gemeente Epe in dienst blijven, bestaat er een mogelijkheid dat hun vergoedingensysteem blijft zoals het nu is: de vergoedingen gaan in een gezamenlijke 'pot'.

Bovendien vrezen de vrijwilligers dat zij in een regionale constructie niet meer kunnen meedenken en -praten over zaken die hen direct aangaan, zoals de inrichting van de kazerne of de keuze van brandweervoertuigen. Als vrijwillige werknemer van de gemeente Epe verwachten ze die inbreng wel te kunnen hebben.

De raadscommissie toonde wel begrip voor de wens van de vrijwilligers, maar brengt daarmee burgemeester Van Lente in een lastig parket omdat bij de regionalisering in diensttreding van het personeel bij de regio gewenst en al min of meer afgesproken is.

De raadscommissie had gisteravond aan bijna drie uur stevig debatteren niet genoeg om eruit te komen. De kadernota komt volgende week niet in behandeling in de gemeenteraad en Van Lente moet een week later met lege handen naar het regio-overleg.

[Shave]

Samenwerking brandweer onder druk

door Maartje Huijben maartje.huijben@bndestem.nl. dinsdag 22 december 2009 | 15:21 | Laatst bijgewerkt op: dinsdag 22 december 2009 | 19:59

Tekstgrootte  
RIJEN - De regionale samenwerking tussen de brandweerkorpsen van Gilze en Rijen, Alphen-Chaam en Baarle-Nassau staat op losse schroeven.

De gemeenteraad van Baarle-Nassau heeft met haar nee tegen de veiligheidsregio de stekker uit het samenwerkingsverband getrokken. De Baarlese burgemeester Jan Hendrikx ondersteunde het standpunt van zijn raad. Hiermee heeft Baarle-Nassau ook de gemeenten Alphen-Chaam en Gilze en Rijen in gevaar gebracht, want zonder Baarle-Nassau is het cluster te klein.

26 gemeenten vormen vanaf 1 januari de veiligheidsregio Midden- en West-Brabant, een samenwerkingsverband van verschillende brandweerkorpsen in de regio. De veiligheidsregio is onderverdeeld in clusters, waarvan Gilze en Rijen, Alphen-Chaam en Baarle-Nassau er één vormen. Althans, dat was de bedoeling. Baarle-Nassau is onder meer tegen de veiligheidsregio omdat het voortbestaan van het BLS-team (Basic Life Support-team), een soort ambulance, niet gegarandeerd is. Ook bij de financiering van deze dienst zijn vraagtekens.

Gilze en Rijen maakt zich grote zorgen over de terugtrekkende beweging van Baarle-Nassau. "Ik ben hier onaangenaam over verrast", meldt burgemeester René Roep. "En dan hebben we ook nog een burgemeester die daarmee instemt en een vrijwillige brandweer die luid applaudisseert na het genomen besluit. Dat geeft te denken."

Het besluit van Baarle-Nassau komt rijkelijk laat. Vanaf 1 januari treden de leden van vrijwillige brandweer al in dienst van de veiligheidsregio. "Onze commandanten hebben al regelmatig overleg en er is zelfs al geschoven met arbeidsplaatsen", zegt Roep.

Hoe het verder moet met het cluster waarin Gilze en Rijen deelneemt, is onduidelijk. "Zonder Baarle-Nassau zijn we te klein", zegt Roep. "Het betekent dat we samen met Alphen-Chaam de samenwerking moeten zoeken met het veel grotere cluster Breda."

Vooralsnog wil Roep zich daar nog niet voor inzetten. "Ik ga er vanuit dat collega Hendrikx zijn gemeenteraad alsnog kan overtuigen van het voordeel van de veiligheidsregio. We zetten dus voorlopig in op een cluster met Baarle-Nassau. Gebeurt dat niet, dan zullen we verder moeten kijken."

http://www.bndestem.nl/regio/oosterhout/5988267/Samenwerking-brandweer-onder-druk.ece

[Shave]

De voorzitter van de Tweede Kamer der Staten Generaal

Datum 21 januari 2010

Betreft Besluit veiligheidsregio's: opkomsttijden brandweer, voertuigbezetting, samenhang bouwbesluit

Binnenkort bespreekt uw Kamer het voorstel voor een Aanpassingswet veiligheidsregio’s 1en beëindigt dan tevens de voorhangprocedure ten aanzien van het ontwerpbesluit veiligheidsregio’s2. Met deze brief wil ik enkele misverstanden wegnemen, die volgens mij zijn ontstaan rond de inhoud van dit ontwerpbesluit veiligheidsregio’s.

Deze misverstanden manifesteren zich vooral in de brief die de Vakvereniging Brandweer Vrijwilligers op 25 september 2009 samen met ABVA KABO, CNV PZ en de Belangenvereniging Brandweer Amsterdam, aan uw Kamer heeft gestuurd over het ontwerpbesluit, maar ook in bepaalde uitingen in de media. De bezwaren richten zich tegen de mogelijkheid die het bestuur van de veiligheidsregio krijgt om af te wijken de normen voor de opkomsttijden en van de standaardbezetting van basisbrandweereenheden. De indruk wordt gewekt, dat het ontwerpbesluit hiermee afbreuk doet aan het bestaande niveau van brandweerzorg, met bezuinigingen op de brandweer als beweegreden.

Dat is niet het geval. Het ontwerpbesluit expliciteert en formaliseert bestaande normen, standaarden en verhoudingen en doet op geen enkele manier afbreuk aan het huidige niveau van brandweerzorg. In het navolgende ga ik in op de bezwaren die de Vakvereniging Brandweer Vrijwilligers c.s. aanvoert.
Kern van het bezwaar van de Vakvereniging Brandweer Vrijwilligers c.s.

De Vakvereniging Brandweer Vrijwilligers c.s. maakt vooral bezwaar tegen de bevoegdheid van het bestuur van een veiligheidsregio om af te wijken van de tabel met opkomsttijden voor de brandweer en om af te wijken van de standaardbezettingen van brandweereenheden. Zij vreest het ontstaan van 25 regionale subarena’s waarin allerlei verschillende opkomsttijden en voertuigbezettingen ontstaan. Zij wijst erop dat er ondertussen twee rekenmethodes voor de opkomsttijden zijn. Dit zou rechtsongelijkheid voor burgers opleveren en gevaarlijke situaties voor de brandweer. Daarnaast zou ook de samenhang tussen de opkomsttijden, de kazernedichtheid en de bouwregelgeving verloren gaan.

De Vakvereniging Brandweer Vrijwilligers stelt voor de bevoegdheid om af te wijken van de opkomsttijden en van de voertuigbezetting te schrappen en in plaats daarvan één rekenmodel, verplicht te stellen in combinatie met één landelijk dekkingsplan dat ontwikkeld en beheerd wordt door het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). Tevens wordt gepleit voor één landelijk project over de voertuigbezetting te starten in plaats van 25 regionale experimenten.

Opkomsttijden
De belangrijkste doelstelling van de regels voor de opkomsttijden is om het bestuur van de veiligheidsregio in staat te stellen expliciete en kenbare besluiten te nemen over het niveau van brandweerzorg en daarover verantwoording af te leggen. Dat is nodig omdat die keuzen in de huidige praktijk onvoldoende expliciet en gemotiveerd worden gemaakt. Zo bleek uit het rapport Bestuurlijke aansturing van de brandweerzorg van december 20063 van de Inspectie openbare orde en veiligheid.
Op dit moment bestaan er slechts informele regels en geen wettelijke eisen ten aanzien van de opkomsttijden voor de brandweer en zijn er juist nu mogelijkheden om af te wijken. Van versnippering of verspilling door de nieuwe regels kan dus geen sprake zijn.

Brandweerzorg is van oudsher een gemeentelijke verantwoordelijkheid en blijft dat ook onder de Wet veiligheidsregio's, zij het dat de organisatie nu op regionaal niveau belegd wordt. Het wetsvoorstel veiligheidsregio’s bepaalt dat iedere regio een dekkingsplan voor de brandweer moet hebben, dat gebaseerd is op het risicoprofiel (waarin ook de brandrisico’s beschreven staan). Vanwege het maatschappelijke belang van een goede brandweerzorg moet het bestuur van de veiligheidsregio dit dekkingsplan vaststellen.

Bij het maken van het regionale dekkingsplan moeten de opkomsttijden die in het besluit veiligheidsregio’s staan, in acht genomen worden. Overal in Nederland voldoen aan de gestelde opkomsttijden is echter niet haalbaar. Er zijn gebieden waar de brandrisico’s niet opwegen tegen de investering om de ‘ideale’ opkomsttijden te halen. Daarom krijgt het bestuur de bevoegdheid om van de opkomsttijden af te wijken, mits dat gemotiveerd gebeurt en expliciet gemaakt wordt in het dekkingsplan. Dat is openbaar, zodat alle burgers en bedrijven kunnen zien welke opkomsttijd zij kunnen verwachten. Tevens moet het bestuur de daadwerkelijke opkomsttijden van iedere uitruk registeren om periodiek te kunnen bepalen of de risico-inschatting nog actueel is en het dekkingsplan moet worden bijgesteld. Zo krijgt de brandweerzorg continu de aandacht van het regionale bestuur en wordt de kwaliteit van de brandweerzorg geborgd.

Hiermee wordt de bestaande praktijk, waarin alle brandweerregio's al sinds de jaren '90 regionale dekkingsplannen hebben, geformaliseerd. Deze dekkingsplannen zijn gebaseerd op de Handleiding brandweerzorg (1992) en de actualisering hiervan in de Leidraad basisbrandweerzorg (2005). Deze handleidingen zijn opgesteld door de beroepsgroep in opdracht van BZK. In deze informele regelgeving staat, naast de berekeningsmethode voor de technische uitvoering, beschreven hoe het bestuur zijn verantwoordelijkheid voor de brandweerzorg kan invullen.

Van de onduidelijke status van de informele regelgeving wil ik af. Daarom wil ik de hoofdelementen wettelijk regelen en wordt nu in het wetsvoorstel en het ontwerpbesluit vastgelegd hoe het bestuur zijn verantwoordelijkheid moet invullen.

Ik geef hierna voor de volledigheid een korte vergelijking tussen de informele regelgeving en dat wat in het wetsvoorstel veiligheidsregio’s en het ontwerpbesluit is geregeld.
De Leidraad basisbrandweerzorg biedt een handreiking voor het maken van een regionaal dekkingsplan (inclusief de kazernespreiding) voor de brandweer. De Leidraad geeft daarvoor aanbevelingen voor de opkomsttijden van de brandweer. Deze opkomsttijden zijn gerelateerd aan typen bouwwerken en incidenten. De opkomsttijden in de leidraad variëren van bijvoorbeeld vijf minuten voor gevangeniscellen tot tien minuten voor kantoorfuncties. De meest voorkomende opkomsttijd is acht minuten voor de meeste woningtypen in Nederland. Er zijn ruim zestig categorieën bouwwerken en incidenttypen in de tabel met opkomsttijden in de Leidraad opgenomen. De maximale opkomsttijd is achttien minuten.

De Leidraad adviseert dat het dekkingsplan en de kazernespreiding zodanig moeten zijn, dat tachtig procent van de objecten binnen de aanbevolen tijd haalbaar zijn. Dit zogenoemde dekkingspercentage is geen honderd procent, omdat ervan uitgegaan wordt dat niet alle objecten binnen de gestelde tijd gehaald kunnen worden en er dus afwijkingen mogelijk zijn.

De omstandigheden kunnen in de realiteit zodanig zijn, dat de vastgestelde opkomsttijden overschreden kunnen worden, bijvoorbeeld door weersomstandigheden of verkeersdrukte.

De Leidraad gaat ervan uit dat de gerealiseerde opkomsttijden bijgehouden worden en geeft ook adviezen over welke overschrijdingspercentages daarbij nog acceptabel zijn. Bij te veel overschrijding zijn maatregelen nodig om dit te verhelpen (kazernes verplaatsen, bijbouwen, verkeersmaatregelen en dergelijke).

De Handleiding brandweerzorg, die het uitgangspunt vormde voor de Leidraad, bevat vergelijkbare categorieën opkomsttijden, maar beperkt zich tot overschrijdingspercentages.
In het wetsvoorstel veiligheidsregio’s staat de verplichting tot het maken van een dekkingsplan (waarin onder andere de kazernespreiding beschreven is) op grond van het risicoprofiel, dat de regio’s dienen op te stellen.

In het ontwerpbesluit veiligheidsregio’s zijn de opkomsttijden genoemd die richtinggevend zijn voor het maken van het dekkingsplan. Het aantal categorieën van bouwwerken is daarbij sterk verminderd en de categorieën zijn algemener gemaakt, zodat nog steeds alle typen gebouwen hieronder vallen. De opkomsttijden voor de onderscheiden categorieën variëren van vijf tot tien minuten. In het ontwerpbesluit is geregeld dat het bestuur de bevoegdheid heeft om af te wijken van de opkomsttijden tot maximaal achttien minuten, mits dat expliciet en gemotiveerd gebeurd en beschreven wordt in het dekkingsplan.

In het ontwerpbesluit staat eveneens dat de gerealiseerde opkomsttijden geregistreerd moeten worden. Dekkingspercentages en overschrijdingspercentages zijn niet in het ontwerpbesluit opgenomen. Het ambitieniveau hiervoor moet door het bestuur zelf vastgesteld worden. Zij kunnen zich hierbij wel richten op de adviezen uit de Leidraad en zouden dit ook moeten doen, omdat momenteel geen goed onderbouwd alternatief voorhanden is. Op de wenselijkheid van een landelijk uniform afwegingskader kom ik hieronder terug.

...........................

[Shave]

vervolg........

Bezetting basisbrandweereenheden
In het Besluit veiligheidsregio's worden de nu gangbare bezetting, taken en uitrusting van een eerstelijns brandweereenheid vastgelegd. De bezetting van een dergelijke eenheid is zes personen. Zij beschikken doorgaans over één brandweerauto met uitrusting. De eenheid heeft de volgende taken: brandbestrijding en redding, technische hulpverlening, basishandelingen bij de bestrijding van ongevallen met gevaarlijke stoffen en de ondersteuning bij waterongevallen.

In de praktijk wordt echter door verschillende brandweerkorpsen in Nederland voor bepaalde specifieke (risico)situaties en incidenttypen met een andere dan de standaardbezetting gewerkt. De afwijkingsmogelijkheid is opgenomen om deze praktijk onder de nieuwe wet te kunnen voortzetten, niet uit bezuinigingsdrift.
Veiligheid staat voorop, dus als een bestuur kiest voor een kleinere bezetting per voertuig, dan moet het personeel alle taken die in het besluit beschreven staan wel op een veilige manier kunnen uitvoeren. Door het vastleggen van de taken van brandweereenheden kan het bestuur, als werkgever, daar niet meer omheen.
De deur wordt niet opengezet naar levensgevaarlijke experimenten, maar juist naar veilige oplossingen voor specifieke risicosituaties.

Samenhang met bouwregelgeving
De relatie tussen de brandveiligheidsvoorschriften in de bouwregelgeving en de tot nu toe gehanteerde normen en standaarden voor de brandweer verandert niet, nu deze normen en standaarden in regelgeving worden vastgelegd. Bouwregelgeving richt zich tot gebruikers en eigenaren van gebouwen, het ontwerpbesluit veiligheidsregio's richt zich uitsluitend tot de brandweer.

Het doel van de brandveiligheidsvoorschriften in de bouwregelgeving is om slachtoffers en snelle uitbreiding van brand naar andere gebouwen zoveel mogelijk te voorkomen. De technische eisen in die voorschriften zijn onder meer gebaseerd op aannames ten aanzien van de tijd die nodig is om een bouwwerk bij brand veilig te kunnen ontvluchten. In verreweg de meeste gevallen zullen mensen een bouwwerk bij brand zonder hulp van de brandweer kunnen ontvluchten. Er moet echter altijd rekening gehouden worden met de mogelijkheid dat mensen wel hulp van de brandweer nodig hebben. Hiermee wordt het belang van bovenstaand systeem nog eens benadrukt, waarin het bestuur op grond van de risico-inschatting expliciete en gemotiveerde besluiten neemt over langere opkomsttijden.

Landelijke projecten
Het op rijksniveau vastleggen van de kazernespreiding in een landelijk dekkingsplan dat beheerd wordt door het RIVM, zoals de Vakvereniging Brandweer Vrijwilligers voorstelt, past niet bij de decentrale verantwoordelijkheid voor de brandweerzorg. Een dergelijke beheerstaak voor het RIVM, verhoudt zich ook slecht tot het wettelijke takenpakket en het natuurlijke aandachtsgebied van het RIVM.

Ik ben wel een voorstander van het gebruik van één landelijk afwegingskader (inclusief een rekenmodel) bij het maken van de regionale dekkingsplannen. Dit bevordert uniformiteit en eenduidigheid. Zoals ik bij de behandeling van het wetsvoorstel veiligheidsregio’s in uw Kamer heb toegezegd, heb ik de suggestie van een landelijk afwegingskader ook bij het Veiligheidsberaad neergelegd en hierbij verwezen naar het model dat het RIVM gebruikt voor de ambulancespreiding.
De ontwikkeling en het beheer van een dergelijk afwegingskader kan uitstekend belegd worden bij de Ondersteuningsorganisatie Fysieke Veiligheid. Over de voorgenomen oprichting hiervan heb ik uw Kamer dit voorjaar per brief4 bericht.

De Nederlandse Vereniging voor Brandweer en Rampenbestrijding start binnenkort een project, dat moet leiden tot een landelijk afwegingskader voor afwijken van de opkomsttijden in het besluit. De twee rekenmethodes die nu in de veiligheidsregio's gebruikt worden en het RIVM-model dienen in dit project als uitgangspunt. Het Veiligheidsberaad steunt dit project.

De Vakvereniging Brandweer Vrijwilligers pleit ook voor een landelijk project over voertuigbezettingen. Zoals ik hierboven al schreef is de afwijkingsbevoegdheid voor voertuigbezettingen bedoeld om adequaat om te kunnen gaan met regiospecifieke risicosituaties. Het is aan de brandweerbranche zelf om gezamenlijk te kijken naar wat regio’s van elkaar kunnen leren en welke elementen gezamenlijk op landelijk niveau uitgewerkt kunnen worden.

Ik ga ervan uit dat ik u met deze brief duidelijk heb kunnen maken, dat het ontwerpbesluit veiligheidsregio’s geen afbreuk doet aan het huidige niveau van brandweerzorg en dat de zorgen van de Vakvereniging Brandweer Vrijwilligers c.s. ongegrond zijn.



DE MINISTER VAN BINNENLANDSE ZAKEN EN KONINKRIJKSRELATIES,


Mevrouw dr. G. ter Horst


http://www.nvbr.nl/publish/library/50/brief_besluit_vr_opkomsttijden-bezetting-bouwbesluit.pdf

[Live]

Eerste Kamer akkoord met wetsvoorstel veiligheidsregio’s

http://www.ezpress.eu/news/13986/Eerste_Kamer_akkoord_met_wetsvoorstel_veiligheidsregios

Den Haag, 09 Februari 2010 /EZPress/ - De Eerste Kamer heeft het wetsvoorstel veiligheidsregio’s aanvaard. De wet regelt de instelling van 25 veiligheidsregio’s. De gemeenten werken hierdoor in hetzelfde gebied, met dezelfde grenzen, samen met politie, brandweer en ambulancezorg. Hierdoor gaat vooral in de crisisbeheersing en rampenbestrijding de bestuurlijke en operationele slagkracht omhoog. Daarnaast regelt het wetsvoorstel de organisatie van de brandweerzorg, de geneeskundige hulpverlening en de organisatie van rampen- en crisisbeheersing. Nadere kwaliteitseisen komen in aparte besluiten.

De wet Veiligheidsregio’s zal de Brandweerwet 1985, de Wet geneeskundige hulpverlening bij ongevallen en rampen (Wghor) en de Wet rampen en zware ongevallen (Wrzo) vervangen.

De burgemeesters van de gemeenten binnen een regio vormen samen het bestuur van de veiligheidsregio. De gemeenten financieren voor het grootste deel hun regio. De voorzitter van de veiligheidsregio is de burgemeester die ook de korpsbeheerder van de regiopolitie is.

Bij een plaatselijke ramp binnen één gemeente blijft de burgemeester verantwoordelijk voor de aanpak. Tijdens een ramp of crisis die meer dan één gemeente tegelijk treft, krijgt de voorzitter van de veiligheidsregio het opperbevel over de hulpverleningsdiensten en de bevoegdheid om knopen door te hakken in de regionale besluitvorming.

De commissaris van de Koningin kan tijdens een ramp die meerdere regio’s raakt of landelijke dimensies krijgt, aanwijzingen geven aan de veiligheidsregio’s; niet in zijn of haar functie van provinciaal bestuurder, maar als vertegenwoordiger van het rijk onder verantwoordelijkheid van de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. In de voorbereiding op rampen en crises kunnen de commissarissen van de Koningin namens de minister aanwijzingen geven aan de veiligheidsregio`s als uit het toezicht door de Inspectie Openbare Orde en Veiligheid blijkt dat een regio onvoldoende is voorbereid op een ramp.

In aparte besluiten komen kwaliteitseisen te staan waaraan de veiligheidsregio’s moeten voldoen. Zo wordt voorgeschreven binnen hoeveel tijd de verschillende functionarissen en diensten op hun post moeten zijn, afhankelijk van de ernst van de situatie. Voor de brandweer worden er standaard-aanrijtijden voor verschillende soorten incidenten vastgelegd; de veiligheidsregio’s mogen daar alleen beargumenteerd van afwijken, gelet op de situatie en de risico’s in het gebied.

Ook is vastgelegd dat standaard de bezetting van de eerste brandweerwagen die op een incident af gaat uit zes mensen bestaat. Slechts in bijzondere gevallen mogen dat vier mensen zijn, en alleen als dan alle taken wel veilig gedaan kunnen worden. Op sommige plaatsen in Nederland wordt gewerkt met snelle interventievoertuigen of rukken meerdere kleine voertuigen met een bezetting van vier man gelijktijdig uit. Denk aan krappe binnensteden waar grote, zware brandweerwagens lastig manoeuvreren of aan de melding dat een defibrillator nodig is om iemand met hartproblemen te redden. De bepaling dat in sommige gevallen vier mensen voldoende zijn, zal zo geformuleerd worden dat er geen verkeerd gebruik gemaakt van kan worden.

//Einde bericht

Bron: Ministerie van Binnenlandse Zaken

[Brandpreventist]

http://www.pzc.nl/regio/zeeland/6543969/Reorganisatie-veiligheidsregio.ece

Reorganisatie veiligheidsregio

woensdag 14 april 2010 | 16:20 | Laatst bijgewerkt op: woensdag 14 april 2010 | 17:41
Tekstgrootte tekst verkleinentekst vergroten

MIDDELBURG - De Veiligheidsregio Zeeland (VRZ) wordt ingrijpend gereorganiseerd.
De bestuurlijke samenwerking met de politie wordt hechter, met het oog op een eventuele verdere samenvoeging in de toekomst. Daarnaast verdwijnt de laag 'kringmanagers' bij de brandweer en komen de lokale commandanten direct onder de centrale leiding te hangen.

De aanleiding voor de reorganisatie is de vorming van één Zeeuws brandweerkorps onder de vlag van de VRZ. Gekozen wordt voor een meer door de praktijk aangestuurde directie. De regionaal commandant wordt gelijk ook de nieuwe directeur, met de directeur Publieke Gezondheid (GGD en GHOR) als adjunct. Huidig algemeen directeur Frans Captijn wordt tijdelijk aangesteld als projectleider voor de nieuw te bouwen organisatie. Dat 'huis' moet uiterlijk juli volgend jaar staan.

Het voorstel komt morgen aan de orde in het algemeen bestuur van de veiligheidsregio.

[Live]

Geen cent voor Veiligheidsregio

http://www.haarlemsdagblad.nl/nieuws/regionaal/ijmond/article6133062.ece/Geen-cent-voor-Veiligheidsregio

Gepubliceerd op 03 juni 2010, 17:05
Laatst bijgewerkt op 03 juni 2010, 18:49

 Velsen -  
De Veiligheidsregio Kennemerland (VRK) moet zelf maar zorgen dat het tekort van 4,3 miljoen euro wordt weggewerkt. De gemeenten in Midden- en Zuid-Kennemerland, waaronder Velsen, passen geen cent bij. Dat stellen B en W van Velsen.

In de VRK zijn de brandweer, GGD en de ambulancedienst van alle gemeenten tussen Heemskerk en Haarlemmermeer ondergebracht. Velsen heeft haar beroepsbrandweer aan de VRK afgestaan. Doel van de regionale organisatie was de kwaliteit door schaalvergroting te verbeteren en efficiënter - dus goedkoper - te werken. Dat is tot nu toe niet gelukt.