Aangifte tegen medewerker arrestatieteam niet mogelijk? #nt

[Luke_BNV]

Hallo Allemaal,

Ik wilde graag aangifte doen tegen een aantal AT'ers die ik vanavond ontmoette in Apeldoorn.

Echter schijnt dit volgens de mevrouw op de 8844 lijn niet te kunnen. Ik kan alleen een brief sturen met een klacht tegen het werk van de betreffende personen.

Hoe zit dit, en is het na die brief mogelijk alsnog aangifte te doen?

[Red]

En waar zou je aangifte van willen doen? Dan kunnen wij zeggen of het wel of niet kan......

Want nu stel je een vraag zonder toelichting, en daar kan niemand antwoord op geven.

[Luke_BNV]

En waar zou je aangifte van willen doen? Dan kunnen wij zeggen of het wel of niet kan......

Want nu stel je een vraag zonder toelichting, en daar kan niemand antwoord op geven.

Uhm Bedreiging. Meneer stond amper 5 centimeter met z'n vingers bij mij (en mijn 2 collega's) vandaan toen ons vertelde dat hij onze camera direct naar de sloop kon met ons erbij als we 1 foto zouden maken. Ookal zou dit buiten zijn bevoegdheden gaan.

[Red]

Uhm Bedreiging. Meneer stond amper 5 centimeter met z'n vingers bij mij (en mijn 2 collega's) vandaan toen ons vertelde dat hij onze camera direct naar de sloop kon met ons erbij als we 1 foto zouden maken. Ookal zou dit buiten zijn bevoegdheden gaan.

Dan kan je beter een klacht indienen....

[Luke_BNV]

Dan kan je beter een klacht indienen....

Aha. Maar is een aangifte daadwerkelijk niet mogelijk? Of is dat alleen nu niet handiger?

[Red]

Aha. Maar is een aangifte daadwerkelijk niet mogelijk? Of is dat alleen nu niet handiger?

Dat weet ik niet, daar kan ik niet over oordelen op basis van deze twee zinnetjes..... De bedreiging zit op het randje van een strafrechtelijke bedreiging, ik persoonlijk denk niet dat hiervoor vervolgd wordt. Een klacht werkt dan veel beter.

[C337]

Luke, Google geprobeerd ?  


Feitelijke klachtafhandeling (stukje gedateerd)

Een klacht tegen de politie kun je over het algemeen meteen op straat bij een agent of leidinggevende, aan de balie van een politiebureau of – later – schriftelijk indienen. Formeel moet je dat laatste bij de burgemeester doen in wiens stad of dorp het politieoptreden heeft plaatsgevonden. Die burgemeester is formeel ook verantwoordelijk voor het klachtonderzoek, de korpsbeheerder echter voor de klachtafhandeling. De praktijk en de verschillende regionale klachtenregelingen laten zien dat het klachtonderzoek niet door de burgemeester, maar door de politie zelf gebeurt. Met die behandeling is over het algemeen een klachtbehandelaar, meestal een leidinggevende politieman of –vrouw, belast. De mate waarin de onpartijdigheid van zo’n klachtbehandelaar geregeld is verschilt nogal per regio. Soms mag de klachtbehandelaar bijvoorbeeld niet onder- of nevengeschikt zijn aan degene waartegen de klacht gericht is en soms moet de klachtbehandelaar uit een ander district komen dan de beklaagde. In de praktijk blijkt de onafhankelijkheid van de klachtbehandelaar vaak te wensen over te laten, al komt daar langzaam verbetering in.

Een klacht moet binnen een jaar na het politieoptreden waarover geklaagd wordt zijn ingediend. Klagen doe je in beginsel met naam en toenaam: je dient je zelf bekend te maken. In uitzonderingsgevallen mag je anoniem klagen: er moet dan sprake zijn van een zwaarwegend belang om je identiteit niet bekend te maken. Van een algemeen erkend belang is spraken als je opgepakt bent voor een strafbaar feit of daarvoor vervolgd kunt worden en je naam nog niet bekend is bij de politie (NN-verdachte). Je hoeft immers niet mee te werken aan je eigen vervolging. In Nijmegen is kort geleden een andere reden geaccepteerd voor anonimiteit in de klachtbehandeling: de aanwezigheid bij/belangstelling voor een actie van de BVD/RID. Niet iedereen binnen de politie-organisatie was daar even blij mee en het is zeker (nog) niet een algemeen erkend ‘zwaarwegend belang’.

Waar jij, als klager, je naam moet geven kom je die van de beklaagde lang niet altijd te weten. Een klacht wordt immers gezien als gericht tegen ‘de politie’ en niet de individuele agent die zijn of haar boekje te buiten is gegaan. Overigens kan het gegrond bevinden van je klacht wel degelijk gevolgen hebben voor die individuele agent.

Als je over een bepaalde agent wil klagen is het toch handig om te weten wie dat is. Een agent is verplicht zich bij je bekend te maken: liefst met de naam, maar in ieder geval met zijn of haar dienstnummer. Alleen midden in een rel of ander hectisch politieoptreden hoeft een agent zich niet onmiddellijk bekend te maken. Agenten in burger zijn bovendien verplicht zich te identificeren als politieman of –vrouw. Het zal de lezer niet geheel vreemd in de oren klinken, maar het gebeurt zeer regelmatig dat een agent zich niet bekend wenst te maken. Dat is op zich al klachtwaardig.

De meeste klachtenregelingen gaan uit van twee fasen in de klachtbehandeling: een informele en een formele. Tijdens de informele behandeling zal allereerst gestreefd worden naar genoegdoening en herstel van vertrouwen door een bemiddelingsgesprek. Zo’n gesprek wordt gevoerd met de klachtbehandelaar. Het is de bedoeling dat klager en beklaagde aan het gesprek deelnemen en dat ieder zijn of haar zienswijze op of beleving van het gebeurde naar voren kan brengen. Als één van de twee partijen dat wil kan het gesprek ook in elkaars afwezigheid plaatsvinden: ieder voert dan een afzonderlijk gesprek met de klachtbehandelaar. Over het algemeen vinden dergelijke gesprekken overigens plaats in een politiebureau. Je kunt vragen om een andere locatie: bij je thuis, je advocaat, een klachtenbureau of een andere neutrale plaats.

Wanneer de klacht niet door middel van bemiddeling naar tevredenheid kan worden afgedaan, wordt de klachtbehandelaar klachtrapporteur: hij stelt een verslag op van zijn bevindingen. Dat verslag, waarop de klager eventueel kan reageren, dient als basis voor de volgende fase: de formele behandeling. De klacht wordt dan voorgelegd aan de korpsbeheerder. In een enkele regio (Noord- en Oost-Gelderland) beperkt de klachtbehandeling zich – in geval van schriftelijke klachten - tot deze formele fase. De informele fase (bemiddelingsgesprek) kan overigens ook overgeslagen worden. Dat gebeurt als de klager er geen behoefte aan heeft of duidelijk is dat bemiddeling geen zin heeft.

De formele bemiddeling bestaat soms uit twee instanties (mogelijkheid van bezwaar), meestal uit één. Vaak geeft de korpsbeheerder pas een oordeel over de klacht, nadat hij advies heeft ingewonnen van de onafhankelijke klachtencommissie. De mate van onafhankelijkheid van die commissie verschilt ook nogal. In Amsterdam zitten er met name (vooraanstaande) juristen in. Over het algemeen zitten er mensen uit verschillende maatschappelijke richtingen in: een advocaat, een rechter, iemand uit de politiewereld, een burger. De samenstelling en onderzoeksbevoegdheden van de commissie en onder meer het moment van inschakelen verschillen nogal per regio. Over het algemeen zal in ieder geval advies van de commissie gevraagd worden als de klager dat wil of als sprake is van een ernstige klacht (bijvoorbeeld geweldsgebruik).

De korpsbeheerder zal een advies van de klachtencommissie vaak opvolgen. Dat hoeft echter niet (zie het oordeel van de klachtencommissie en korpsbeheerder/burgemeester Patijn naar aanleiding van het politieoptreden tijdens de Eurotop van 1997). Het oordeel luidt dat de klacht (deels) gegrond of ongegrond is. Over eventuele consequenties die aan dat oordeel verbonden worden voor de individuele agent wordt je over het algemeen niet bericht. Het is de bedoeling dat zowel individuele politiemensen als de organisatie als geheel leren van de klachten die ingediend worden. Ook daar laat het gebeuren nogal te wensen over. Terugkoppeling naar de beklaagde van (de uitkomsten van) een klacht vindt in veel gevallen niet plaats. Doordat de registratie van klachten (inhoudelijk) nogal slecht is wordt er ook naar de organisatie weinig mee gedaan.[i/]
http://www.burojansen.nl/artikelen/tips11.htm

[dielangemotormuis]

Uhm Bedreiging.  

Artikel 284

1 Met gevangenisstraf van ten hoogste negen maanden of geldboete van de derde categorie wordt gestraft:

1 hij die een ander door geweld of enige andere feitelijkheid of door bedreiging met geweld of enige andere feitelijkheid, gericht hetzij tegen die  ander hetzij tegen derden, wederrechtelijk dwingt iets te doen, niet te doen of te dulden;
2 hij die een ander door bedreiging met smaad of smaadschrift dwingt iets te doen, niet te doen of te dulden.

2 In het geval onder 2° omschreven wordt het misdrijf niet vervolgd dan op klacht van hem tegen wie het gepleegd is.

[Ko van Leeuwen]

Feitelijke klachtafhandeling (stukje gedateerd)

Hoe gedateerd is deze tekst? Er staat BVD, die heet al sinds 2002 AIVD.
Ik denk dat er toch een meer recente tekst te vinden moet zijn.

Wat mij niet duidelijk is in welke situatie je het AT tegen kwam. Vaak willen ze niet met hun gezicht in beeld, maar de manier waarop het gezegd werd kan m.i. niet echt door de beugel.

[Luke_BNV]

Naja om het verhaal wat duidelijkheid te geven.

Ik was vanavond samen met 2 andere forumleden (als ze bekend willen zijn moeten ze zich zelf maak melden) vanavond in Apeldoorn, toen wij puur toevallig achter het Arrestatieteam kwamen te rijden die rustig richting De Maten reden. Ik ben op afstand even erachteraan gereden.

Eenmaal daar aangekomen stopte de 4 auto's naast een woning waar even later een inval plaats vond. 1 persoon werd hierbij aangehouden. Wij hebben van deze inzet verscheidende foto's gemaakt.

Toen kwam er een man die scheeuwend vertelde dat we bij hem moesten komen. Naja gewoon maar gedaan, ik kon goed uitleggen wat ik aan het doen was. Toen ik vertelde dat we persfotografen waren, werd ons medegedeeld dat we onze foto's moesten wissen. Ik probeerde nog te zeggen dat we op de openbare weg stonden, dat ze onherkenbaar in Beeld kwamen, dat we de kentekens weg zouden halen, en dat hij geen bevoegdheden had om ons de foto's te laten wissen. Zijn antwoord hierop was, dat we het gewoon moesten wissen, en dat die bevoegdheden hem eventjes niets uitmaakte.


Naja met 3 van die grote gebivakeerde AT'ers naast je, toen uiteindelijk toch de foto's verwijderd.

Hierna kwam er (waarschijnlijk een andere agent (hij had een bivakmuts op) op ons aflopen, die vlak voor 1 van ons kwam staan. Hij kwam hierbij zeer dichtbij, en met een wijzende vingen bijna op de borst van dit persoon sprak de AT'er deze woorden uit: 'Joh, Als je ook maar de schijn maakt 1 foto te maken, gaat die hele camera naar de schoothoop, met jou d'r bij. Dat is voor ons dagelijks werk, We doen wel meer dat soort invallen, Dit geld overigens voor jullie alle 3. En bevoegdheden of de regels maken mij dan helemaal niets uit.'

Hierna zijn er nog vrescheidene andere AT'ers geweest die netjes vroegen niet herkenbaar in beeld te komen. Hierbij werden wij netjes gewezen op de persregeling.

Hierna vertrok het Arrestatieteam van de plaats van het incident. Alleen de wijkagent bleef over, die mijn Identiteit wilde weten, en op welke grond ik achter het AT aangereden was.