Ik had voordat jullie allemaal zeiden dat ik het niet moest doen al een brief gestuurd naar de Persvoorlichter. Daarin heb ik al de individuele verhalen gezet. En we hebben alle 3 ons eigen verhaal getypt.
Ik denk dat ik het vrij netjes verwoord heb. De andere jongens hadden een eigen verhaal in hun eigen strekking.
Ik mis alleen onderstaande tekst in het verhaal.
Hierna zijn er nog vrescheidene andere AT'ers geweest die netjes vroegen niet herkenbaar in beeld te komen. Hierbij werden wij netjes gewezen op de persregeling.
Hierna vertrok het Arrestatieteam van de plaats van het incident. Alleen de wijkagent bleef over, die mijn Identiteit wilde weten, en op welke grond ik achter het AT aangereden was.
Verder blijkt uit jouw verhaal niet of jullie jezelf als zijnde persfotografen hebben gelegitimeerd. Je kan wel iets roepen, maar kan je het ook aantonen....
Maar bekijk het ook eens vanuit het oogpunt van het AT:
- gezien de inzet van het AT, zegt iets over de gevaarzetting van de aanhouding
- het AT wordt gevolgd naar de inzetlocatie
- jullie parkeren in de directe omgeving
- zodra het AT uitstapt, stappen jullie ook uit en beginnen foto's te maken
- er wordt gevraagd afstand te houden, wat jullie in eerste instantie wel doen maar daarna niet meer
- er wordt gevraagd geen foto's te maken, wat leidt tot een discussie over persvrijheid etc.
- het sfeerplaatje van drie jongeren van onder de 20 jaar die roepen dat zij persfotograaf zijn
Ik wil daarmee de dreigende taal en houding van het AT niet goedpraten, maar zij komen daar niet om een bekeuring van een defect achterlicht uit te schrijven.
Grtz,
Marcel