Als iemand een strafbaar feit heeft gepleegd en diegene moet mee, dan gaat ie mee. Lijkt me. Op het bureau kan altijd verder worden gekeken hoe of wat. Maar in een situatie op straat kun je denk ik niet verwachten van de politie, dat ze ter plaatse adequate hulp kunnen regelen. Daar zijn heel andere takken van sport mee gemoeid.
Het gaat in mijn ogen ook niet om het regelen van adequate hulp, maar wel over het op de juiste manier benaderen van iemand die mee moet...
Wat ik in het topic op Flitsservice ook al heb aangegeven:
Als er een vuurwapengevaarlijke verdachte rondloopt dan ga je ook niet zomaar die persoon aanhouden. Dan wacht je op versterking, eventueel zelfs het AT.
Waarom kan dit niet bij het benaderen van iemand die autistisme of een andere stoornis heeft? Wachten op iemand die meer ervaring / kennis heeft van hoe je zo iemand zonder te veel problemen mee kan nemen? Ook met het oog op eventuele "vervolgschade". Onderstaand is iets wat ik zelf met mijn neefje heb meegemaakt:
Een paar jaar geleden heb ik een ballon laten knappen naast m'n autistische neefje terwijl we samen in zijn blokhut zaten. Dat is nog steeds niet helemaal goed, hij heeft mij nog altijd niet terug in vertrouwen genomen in de omgeving van de blokhut. Overal in huis gaat het goed, maar in de buurt van de blokhut vertrouwt hij me gewoon niet.
Hetzelfde kan gelden voor de jongen in de film. Hij kan door deze ervaring een dusdanige muur om zich heen bouwen voor mensen in een politieuniform, dat hij nooit meer "fatsoenlijk" met een politieagent om kan gaan zonder hulp. Ligt volledig aan de vorm / zwaarte van het autisme.
Oja: dronken, stoned etc. valt in mijn ogen niet onder een permanente, gediagnostiseerde stoornis.