Omgang met autistische personen / autipas

[RemRoof]

Agenten hoeven er niets van te weten omdat het onmogelijk is. In de jaren '70 heb ik als arts in opleiding veel uren mogen door brengen in het paviljoen voor krankzinnigen en zenuwlijders. Ik zal zeker geen pleidooi houden om terug te gaan naar die tijd, echter kon je toen vrij simpel zien wie er gek was en wat de Amsterdamse straatschoffies waren. (Pubers die moeilijk opvoedbaar waren, geen zin hadden om op school op te letten en altijd en overal de rebel uithingen).

Sinds 2000 (verschijnen DSM-IV) zijn er ineens veel meer "ziektes" bij gekomen. Asperger, ADHD, AHD, PDD-NOS en uiteraard combinaties zoals ADHD/ODD. PDD-NOS is bijvoorbeeld een ziekte waar alle niet nader te speciferen vormen van autimse vallen. Het komt er eigenlijk op neer dat de patient niet voldoet aan de critiria voor autisme en de psychiater niet weet wat er "mis" is. Het etiket PDD-NOS er op plakken is dan een mogelijkheid.

Het heeft ook van alles te maken met het onderwijs, de scholen voor moeilijk opvoedbare kinderen of speciaal onderwijs voor moeilijk lerende kinderen zijn afgeschaft of gereduceerd. Scholen moeten bijdragen aan de kenniseconomie, dat moet ze aantonen door de behaalde resultaten ter inzage te geven. Als leerlingen ondermaats presteren dan moet de school kunnen motiveren waarom deze leerlingen niet mee komen. Scholen dringen daarom aan bij ouders om het kind te laten testen. Al deze kinderen komen daarna weer terug als patient omdat een psycholoog of psychiater een etiket op heeft geplakt van ADHD, PDD-NOS, dyslexie, dyscalculie of iets dergelijks.

Voor de school is het belangrijk omdat ze kunnen motiveren dat de slechtere studieresultaten op hun school behaald worden door "zieke leerlingen" en veel ouders vinden het ook prettiger dat hun kind geen etterbakje, luiwammes of een wat dommer jochie is maar een kind die een ziekte heeft.

De producent van Ritalin zal deze ontwikkeling ook beschouwen als het mooiste geschenk dat ze ooit gekregen hebben. Het medicaliseren van gedrag wat vroeger nooit beschouwd werd als ziekte of stoornis.

Het is mij nog steeds niet gelukt om al deze ziektes te herkennen. Medio 2005 is het mij vaak overkomen dat een patient van mij met aangeboren hartafwijkingen op puberleeftijd weer terug kwam bij mij en ik van de ouders hoorde dat hij ook ADHD heeft en Ritalin gebruikt. Ik wist nooit wat ik daar mee moest, mijn voordeel is dat mijn domheid verborgen kan blijven omdat ik terug kan vallen op kinderartsen, de kinder-cardio-anesthesioloog en de kindercardioloog. In dit soort gevallen heeft het mij niets geholpen, al deze slimme dokter begrepen er ook niets van.

Tsjaa,

Dit is waarheid. Vooral rust, reinheid, regelmaat, structuur en duidelijkheid is belangrijk. Ik heb leerlingen die het op school goed doen en thuis niet te houden zijn... Verder zorgt het afrekenen op resultaten ervoor dat er niet gekeken wordt naar de ontwikkeling van het kind, want dat is niet belangrijk terwijl wat meer aandacht voor de sociaal-emotionele ontwikkeling kan helpen om de didactische resultaten te verbeteren.

Vroeger had je ook stuiterende jongeren. Maar die gingen op hun 15de van school en werden gekoppeld een vakman, meester en de gezel deed het hardstikke goed. Nu hebben we leerplicht tot 18 jaar. Hierna ben je verplicht je startkwalificatie te halen (MBO niveau 2) tot je 23ste jaar en daarna kun je pas de arbeidsmarkt op. Ohja, het liefst met een MBO, HBO of universitair diploma. Dit is niet altijd in het belang van de leerling. Kwamen er maar weer ambachtsscholen met meester-gezel leren.

Overigens zijn ADHD en PDD-NOS kapstokstoornissen, maar er zijn wel degelijk leerlingen die niet zomaar meekunnen in het huidige onderwijs en samenleving. ik vind dat dit vooral te maken heeft met de huidige samenleving en het feit dat wij vinden dat als maar maakbaar moet zijn en iedereen maar mee moet kunnen in de huidige samenleving, want dat is de norm.

RemRoof

[Moon]

Tsjaa,

Dit is waarheid. Vooral rust, reinheid, regelmaat, structuur en duidelijkheid is belangrijk. Ik heb leerlingen die het op school goed doen en thuis niet te houden zijn... Verder zorgt het afrekenen op resultaten ervoor dat er niet gekeken wordt naar de ontwikkeling van het kind, want dat is niet belangrijk terwijl wat meer aandacht voor de sociaal-emotionele ontwikkeling kan helpen om de didactische resultaten te verbeteren.

Vroeger had je ook stuiterende jongeren. Maar die gingen op hun 15de van school en werden gekoppeld een vakman, meester en de gezel deed het hardstikke goed. Nu hebben we leerplicht tot 18 jaar. Hierna ben je verplicht je startkwalificatie te halen (MBO niveau 2) tot je 23ste jaar en daarna kun je pas de arbeidsmarkt op. Ohja, het liefst met een MBO, HBO of universitair diploma. Dit is niet altijd in het belang van de leerling. Kwamen er maar weer ambachtsscholen met meester-gezel leren.

Overigens zijn ADHD en PDD-NOS kapstokstoornissen, maar er zijn wel degelijk leerlingen die niet zomaar meekunnen in het huidige onderwijs en samenleving. ik vind dat dit vooral te maken heeft met de huidige samenleving en het feit dat wij vinden dat als maar maakbaar moet zijn en iedereen maar mee moet kunnen in de huidige samenleving, want dat is de norm.

RemRoof

Die startkwalificatie is een ramp. Onze zoon heeft problemen op school, omdat het in een klas gewoon niet lukt. Snel afgeleid en zit nu op MBO2 ook ver onder zijn niveau. Hierdoor 'skipt' hij lessen en krijgt daardoor de leerplichtambtenaar op bezoek. Vervroegd examen doen wilde de school niet aan meewerken terwijl het voor hem juist de oplossing zou zijn. En zijn startkwalificatie, geen gezeur in de les en geen leerplichtambtenaar die mag gaan controleren.

Werken gaat hem prima af, stages gingen ook prima, hoe meer hoe beter. Is nooit ziek, zwak of misselijk als hij moet werken. Ik sluit me daarom aan bij RemRoof.

En nee, wij hebben nooit een rugzakje oid gehad, geen medicatie, we sukkelen door en roeien met de riemen die we hebben.

[RemRoof]

Die startkwalificatie is een ramp. Onze zoon heeft problemen op school, omdat het in een klas gewoon niet lukt. Snel afgeleid en zit nu op MBO2 ook ver onder zijn niveau. Hierdoor 'skipt' hij lessen en krijgt daardoor de leerplichtambtenaar op bezoek. Vervroegd examen doen wilde de school niet aan meewerken terwijl het voor hem juist de oplossing zou zijn. En zijn startkwalificatie, geen gezeur in de les en geen leerplichtambtenaar die mag gaan controleren.

Werken gaat hem prima af, stages gingen ook prima, hoe meer hoe beter. Is nooit ziek, zwak of misselijk als hij moet werken. Ik sluit me daarom aan bij RemRoof.

En nee, wij hebben nooit een rugzakje oid gehad, geen medicatie, we sukkelen door en roeien met de riemen die we hebben.

Super knap van jullie!!

En tevens ouders die verantwoordelijkheid willen en kunnen nemen. Dat zie ik helaas ook anders. Het wordt tijd dat er wordt uitgegaan van mogelijkheden i.p.v. onmogelijkheden. Er wordt te snel gezegd dat dat leerlingen met een stoornis iets niet kunnen i.p.v. dat zij iets wel kunnen.

Ik heb een leerling gehad met advies praktijkschool. Hij is uitgestroomd op VMBO-K. Gewoon omdat het kan

RemRoof

[oma]

Super knap van jullie!!

En tevens ouders die verantwoordelijkheid willen en kunnen nemen. Dat zie ik helaas ook anders. Het wordt tijd dat er wordt uitgegaan van mogelijkheden i.p.v. onmogelijkheden. Er wordt te snel gezegd dat dat leerlingen met een stoornis iets niet kunnen i.p.v. dat zij iets wel kunnen.

Ik heb een leerling gehad met advies praktijkschool. Hij is uitgestroomd op VMBO-K. Gewoon omdat het kan

RemRoof

Zeker weten.

Ik heb respect voor ouders die niet bezwijken onder de druk van scholen en buitenstaanders om hun kind wel te laten testen of aan de medicatie te krijgen. Dat kost waarschijnlijk soms veel kracht. Ik walg van leerplichtambtenaren die de ouders en het kind lastig vallen. De kans is groot dat dat figuur het alleen maar lastiger maakt.

Als ik de omschrijving van Moon lees is deze jongen geen ziek iemand of een probleem. Ik ben veel ouder en in mijn klas zaten ontzettend veel van dit soort jongens. De jongens die leren niet leuk vonden maar hard werken prachtig vonden, hoe meer werken hoe liever. Ze zijn allemaal uitstekende vakmensen geworden, timmermannen, bouwvakkers, monteurs, enz.

Soms denk ik tegenwoordig dat de norm is dat je kind HBO of universiteit moet doen. Precies dezelfde kinderen die vroeger naar de huishoudschool of ambachtschool gingen omdat de universiteit nooit haalbaar was of omdat ze er geen behoefte aan hadden moeten in 2013 met alle geweld naar de HBO of universiteit.

Misschien komt het omdat men denkt dat HBO garantie is op een goede toekomst voor je kind. Ik denk dat er over een paar jaar heel veel mensen met HBO of universitaire opleidingen (politicologie, kunstgeschiedenis, bedrijfseconomie, enz) moet vechten om een baantje bij McDonalds.

Jongens zoals de zoon van Moon die hard en veel werken leuk vinden kunnen van oudere vakmensen leren meubels maken, loodgieter worden, lasser worden, enz. Hard werken maakt hem gelukkig, gelukkig zijn is iets wat het belangrijkste is in het leven. De vakmensen (zoals in de zin van oude ambachtsschool) vormen een klein groepje waardoor ze waarschijnlijk wel aan het werk komen in de toekomst.

In mijn tijd waren mensen met een universitaire studie achter de rug een exclusief gezelschap dat daardoor een goede toekomst kreeg. We gaan steeds meer de kant op dat er een enorm overschot is aan HBO/universitair geschoolden en er amper nog mensen zijn die keihard en vreselijk goed kunnen werken met hun handen.

[Moon]

Wij hebben hem uiteindelijk op zijn 16e laten testen. Omdat het op alle scholen misging. Begrip voor mijn kind voor onszelf. Hij heeft minimaal een HAVOniveau, maar zelfs het VMBO niet afgemaakt. Het lukt niet in een klas. Hij doet nu beveiliging, beveiligingsvakken gaan goed, stage ging goed, sport gaat goed, zijn bijbaantje gaat goed, maar dat Nederlands, Engels en rekenen....Hij staat voor die vakken met prima cijfers, maar omdat hij zoveel lessen skipt krijg je een leerplichtambtenaar cadeau. Zo jammer dat school niet meewerkt en dat je straks op de werkvloer een prima iemand nog moet missen omdat hij door moet worstelen op school en tegen het systeem.

Anyway....nogmaals geen excuus. Maar zoals ik laatst wel ergens las, het is geen softwarefout > het is een ander besturingssysteem.

[Moon]

En toen ik wilde bewerken was mij tijd om (tsja stiekem internetten op het werk :p)

Maar om terug te komen op het onderwerp: ik blijf erbij dat het ondoenlijk is om in hectische/drukke situaties iemand naar een dergelijke pas te vragen. Helaas lijden hiermee de goeden onder de kwaden, maar zal de pas misschien in een rustigere 1-op-1 situatie meer uitkomst brengen. Hoeveel mensen gaan niet over de rooie als ze geconfronteerd worden met hun fouten? Moet iedereen dan eerst gevraagd worden of hij/zij een mogelijke aandoening heeft? Lijkt me ondoenlijk om daar mensen in te gaan trainen. En er zal dan ook zeker dankmaar misbruik van gemaakt worden.

Mijn zoon gaat thuis regelmatig over de rooie, maar op werk en wanneer hij eens een overtreding begaat met politie is hij zeer correct. Hij weet wanneer hij fout zit en zal dat dan ook direct erkennen (helaas thuis en soms op school niet...grrrr...)

[JJ75]

Wij hebben onze zoon bewust laten testen. Dat levert juist info op hoe je je kind beter kunt helpen. Het gaat me niet om geld of rugzakjes maar het ontdekken van de juiste gebruiksaanwijzing. Samen met deze gebruiksaanwijzing functioneert hij heel goed. Gaat het minder dan weet de juf wat wel en niet te doen. Ook wordt hij wat actiever voorbereid op het volgende schooljaar. Hiermee kan ik mijn zoon een kans bieden om op een hoger niveau te komen dan ik heb bereikt. Hij is gemeten heel intelligent maar sociaal zeer onhandig.

Het allervervelendste zijn de mensen die zonder enige kennis weten te oordelen. Moet ook toegeven dat voordat ik kinderen heel kritisch was ten opzichte van ADHD etc maar heb ontdekt dat als je zelf een kind met een bijzondere gave die afwijkt van het normale het toch wel lastig kan zijn.

[oma]

Wij hebben hem uiteindelijk op zijn 16e laten testen. Omdat het op alle scholen misging. Begrip voor mijn kind voor onszelf. Hij heeft minimaal een HAVOniveau, maar zelfs het VMBO niet afgemaakt. Het lukt niet in een klas. Hij doet nu beveiliging, beveiligingsvakken gaan goed, stage ging goed, sport gaat goed, zijn bijbaantje gaat goed, maar dat Nederlands, Engels en rekenen....Hij staat voor die vakken met prima cijfers, maar omdat hij zoveel lessen skipt krijg je een leerplichtambtenaar cadeau. Zo jammer dat school niet meewerkt en dat je straks op de werkvloer een prima iemand nog moet missen omdat hij door moet worstelen op school en tegen het systeem.

Anyway....nogmaals geen excuus. Maar zoals ik laatst wel ergens las, het is geen softwarefout > het is een ander besturingssysteem.

Ik ben dankbaar dat mijn moeder nog steeds leeft en helder van geest is. Mijn moeder is hoogbejaard en zat onlangs in haar kamer met haar twee dochers (beide rond de 70 jaar). Oude mensen kijken vaak terug.

Mijn moeder heeft helemaal nergens spijt van. Ik ben wel naar de universiteit gegaan en heb een loopbaan achter de rug die door veel vakgenoten als meer dan indrukwekkend wordt beschouwd. Mijn zus heeft de huishoudschool niet eens afgemaakt. Zij is gaan trouwen en gewoon huismoeder geworden.

Mijn moeder zegt dat ik nooit slimmer of beter ben geweest dan mijn zus. Het is ook niet zo dat ik een beter mens ben dan mijn zus. Als ik hetzelf zou moeten duiden is mijn zus een veel beter mens omdat ze minder egoistisch en arrogant is. Iemand die het beste weet wat de positieve en negatieve punten van de kinderen zijn is de moeder.

Mijn moeder neemt ons nog steeds allebei precies zoals we zijn en zegt altijd dat niet iedereen een hoogvlieger kan of hoeft te zijn. Zo is het ook.

In mijn eigen contacten met ouders van jonge patienten heb ik zeker de laatste jaren meegemaakt dat het voor ouders soms amper te verkroppen is dat hun kind gewoon beveiliger, verkeersregelaar of loodgieter wordt. Ik begrijp niet zo goed wat er mis is met kinderen die een gewone baan hebben.

Als ik dan terug flits naar mijn eigen moeder weet ik het zeker dat het niets uitmaakt. Zij is net zo trots op haar dochter die hartchirurg is als op haar dochter die een gezellige huisvrouw was en een goede moeder voor haar kinderen.

[JJ75]

Dat is mijn doel nou ook, dat mijn kind kan bereiken wat hij wil en daarin gelukkig wordt. Daarvoor kan ik hem leren hoe je met anderen om gaat. Dat ondanks dat je het onzin vind, het toch handig is om sociaal gewenst gedrag te vertonen. Ben daar zelf ook heel slecht in. Maar dat wat ikzelf pas na mijn 30ste heb geleerd kan ik hem eerder leren. Wordt zijn leven leuker van en misschien makkelijker. Gezien zijn levenslange fixatie op elektra, snoeren en stroom zal het me niet verbazen dat hij iets in de elektrotechniek gaat doen. En het niveau maakt me niet uit al verwacht ik dat universitair niveau hem meer gelijkgestemden zal bieden.

[oma]

Dat is mijn doel nou ook, dat mijn kind kan bereiken wat hij wil en daarin gelukkig wordt. Daarvoor kan ik hem leren hoe je met anderen om gaat. Dat ondanks dat je het onzin vind, het toch handig is om sociaal gewenst gedrag te vertonen. Ben daar zelf ook heel slecht in. Maar dat wat ikzelf pas na mijn 30ste heb geleerd kan ik hem eerder leren. Wordt zijn leven leuker van en misschien makkelijker. Gezien zijn levenslange fixatie op elektra, snoeren en stroom zal het me niet verbazen dat hij iets in de elektrotechniek gaat doen. En het niveau maakt me niet uit al verwacht ik dat universitair niveau hem meer gelijkgestemden zal bieden.

Daar gaat het toch ook om. Geloof mij maar dat mijn moeder niet van mening is dat ik altijd het sociaal gewenste gedrag vertoon zoals zij graag gewenst had. Ik mag van haar ook nooit meer mee als ze voor controle naar een cardioloog moet. Dat heeft niet veel te maken met mijn medische kennis op terrein van cardiologie maar wel met mijn sociale, communicatieve vaardigheden in de spreekkamer van een cardiologisch stuk onbenul.

Zij gaat samen met mijn zus naar de dokter en ik hoor het pas later wat de dokter gezegd heeft.

Mijn moeder vindt nog steeds dat het voor haar oudste dochter veel handiger is om wat meer sociaal gewenst gedrag te vertonen, echter doet ze er geen moeite meer voor om het er nog over te hebben met mij.