Omgang met autistische personen / autipas

[piet60]

Dan wordt het hoog tijd dat dit dus wel in de opleiding behandeld gaat worden.

Ook voor de veiligheid van de dienders zelf er zal er maar een zijn die bv. de Agente uit het Filmpje een ros had gehad omdat ze niet wil loslaten of iemand wil proberen om boeien om te doen.

Dat lijkt mij ook belangrijk dat in de opleiding mee te nemen. Het is idd moeilijk om iedereen te vragen of hij\zij die beperking heeft. Het initiatief zou vd persoon zelf moeten uitgaan indien die in soortgelijke situatie komt om die autipas te tonen. Maar kan me voorstellen dat dit wel vergeten wordt want zo een situatie zelf brengt de persoon opzich al van streek. Hangt ook van de graad van autisme af. Er zijn mensen met een lichte vorm van pdd-nos waarvan je het amper merkt, tenzij je die persoon lang kent.
In eigen vriendenkring ken ik iemand, nooit geweten tot die het zelf vertelde. Ja, hij heeft een apart karakter, tis een typetje, dachten wij. Die kent zichzelf, dankzij goede begeleiding, redelijk goed en kan bepaalde stress momenten als goed opvangen, zou dus in dergelijke situatie kunnen zeggen: ik heb die beperking en het pasje laten zien.
Ik noem het een beperking in sociale omgang enz, handicap is een zwaar begrip ervoor.

[verhoeven]

Ik wou hier ook even op reageeren, met een stuk eigen ervaring, aangezien ik en me broer ook autistich zijn.

Maar mijn ervaring is, dat er veel soorten zijn, en een handeling van deze persoon erg verschillend is.

Maar zelf ben ik vroeger door me autisme veel onderschat, zo hebben ze bij mij vaak gezegt, bij een hoop dingen dat kan jij niet, wand jij ben autistisch, en dus ook een verstanelijke beperking.
Zelf heb ik ook wel een hoop onder controle, door veel erover te lezen, mij daarbij een spigel voorgehouden.
En de punten die ik kon verbeteren, verbeterd. Er zijn dingen die nog moeilijk zijn en blijven.
zo heb ik het volgende verbeterd, voor dat ik al zoiets had van je kan me rug op, ik ga alles wat jullie me tegen heb gehouden gewoon doen.

Vroeger:
Vaak ongemerkt alleen over mij te hebben zonder belangstelling voor anderen te kunnen tonen.
Het inleven in anderen.
In me zelf gekeerd.
Sosjaal contact

Nu  
al deze punten van vroeger verbeterd, en gaat dat helemaal automatich,
alleen Ben ik soms nog wel in me zelf gekeerd, en sluit ik me even af voor anderen, maar dan alleen als het nodig is. wand als ik me ergens op wil en moet concentreeren, sluit ik me af, zodat ik goed gefocust bent op wat ik aan het leren bend.  


Maar verder is er inderdaad opleidingen voor autisme, en ken ik zelfs mensen die autistich zijn en in opleiding zijn, en werken met autistiche mensen. kortom autisme kan je dus eigelijk een hoop zelf doen als je het maar wild, Maar ook niet alle autisme, en het autisme zelf blijft.

Groetjes: Kevin Verhoeven.

[Moon]

@Kevin:

Waar de discussie over ging was of mensen met autisme een speciale pas bij zich zouden moeten dragen, zodat bijvoorbeeld de politie een andere benadering zou kunnen hanteren.

Ikzelf geloof daar niet in. In the heat of the moment geeft iemand zijn pas niet af en/of wordt er niet om gevraagd en daarnaast geloof ik niet dat het gaat lukken om iedere agent op iedere 'stoornis/aandoening' te scholen. Dat is ondoenlijk.

Het gaat dus niet om hoe met autisme voor jezelf of directe omgeving om te gaan, maar hoe in geval van calamiteit de politie zou moeten handelen. Of er dus wel of niet een autipas zou moeten komen.

[mrpddnos]

Of er dus wel of niet een autipas zou moeten komen.

De autipas bestaat al sinds 2007. Aangezien ik zelf PDD-NOS heb, heb ik er zelf een. Deze is alleen niet bedoeld voor situaties zoals in het filmpje. Hij is bedoeld om situaties waarin jij als autist anders reageert dan anderen, en daar komen vragen over, uit te kunnen leggen wat er aan de hand is en waar de ander eventueel rekening mee kan houden. Als de situatie dat toe laat natuurlijk. De pas is meer bedoeld voor het traject erna. Het verhoor op het bureau, de voorgeleiding enzovoort. Daar kan het misschien wel handig voor zijn. Maar niet op straat.

Het probleem met de situatie hierboven is de vraag of hij wel echt Autistisch is of dat dit door mamalief gebruikt wordt om ervoor te zorgen dat zoneman niet word aangehouden. Het is voor een psychiater/psychooloog al niet mogelijk om in een gesprek aan te geven of en wat er mis is met iemand. Laat staan dat een diender op straat dit altijd moet kunnen herkennen. Zelf heb ik met enorm veel mensen met Autisme en hun ouder gesproken en vaak merk je het niet, tenzij je echt goed weet waar je op letten moet.

Ik bestrijd niet dat de VD misschien rustig was mee gegaan als eerder bekend was dat hij Autisme heeft en er daarna gehandeld was (1 op 1 contact in plaats van 4 man om hem heen, duidelijk iedere stap uitleggen en vertellen wat er gebeurt en extra tijd nemen voor de aanhouding). Maar zoals ik al zei, dat past niet altijd in de situatie.

Helaas weten we, zoals altijd, niet wat er gebeurde voor dit filmpje gestart is.

[Moon]

De autipas bestaat al sinds 2007. Aangezien ik zelf PDD-NOS heb, heb ik er zelf een. Deze is alleen niet bedoeld voor situaties zoals in het filmpje. Hij is bedoeld om situaties waarin jij als autist anders reageert dan anderen, en daar komen vragen over, uit te kunnen leggen wat er aan de hand is en waar de ander eventueel rekening mee kan houden. Als de situatie dat toe laat natuurlijk. De pas is meer bedoeld voor het traject erna. Het verhoor op het bureau, de voorgeleiding enzovoort. Daar kan het misschien wel handig voor zijn. Maar niet op straat.

Het probleem met de situatie hierboven is de vraag of hij wel echt Autistisch is of dat dit door mamalief gebruikt wordt om ervoor te zorgen dat zoneman niet word aangehouden. Het is voor een psychiater/psychooloog al niet mogelijk om in een gesprek aan te geven of en wat er mis is met iemand. Laat staan dat een diender op straat dit altijd moet kunnen herkennen. Zelf heb ik met enorm veel mensen met Autisme en hun ouder gesproken en vaak merk je het niet, tenzij je echt goed weet waar je op letten moet.

Ik bestrijd niet dat de VD misschien rustig was mee gegaan als eerder bekend was dat hij Autisme heeft en er daarna gehandeld was (1 op 1 contact in plaats van 4 man om hem heen, duidelijk iedere stap uitleggen en vertellen wat er gebeurt en extra tijd nemen voor de aanhouding). Maar zoals ik al zei, dat past niet altijd in de situatie.

Helaas weten we, zoals altijd, niet wat er gebeurde voor dit filmpje gestart is.

Ik weet dat hij al jaren bestaat, maar ik bedoelde eigenlijk ook of het wenselijk is dat de pas in dit soort situaties gebruikt zou moeten worden. En zoals je wellicht uit mijn voorgaande reacties hebt begrepen ben ik daar geen voorstander van. Om alle redenen die jij ook aangeeft. Het kan nu eenmaal niet in alle situaties, hoe makkelijk het ook zou zijn. Dat zou betekenen dat alle agenten ook getraind moeten worden op AD(H)D, ODD, COD, autisme, PDD-NOS en noem maar nog wat zijstraten (even oneerbiedig, maar ik neem aan dat je begrijpt wat ik bedoel).

[2ling]

moeten er dan voor meerdere chronische psychische stoornissen ook geen pasjes komen want die mensen kunnen ook anders reageren! of stel dat ze last van dissosiaties (kunnen herbelevingen zijn) hebben en dat op straat krijgen.

een agent is toch geen psychiatrische hulpverlener?

of begrijp ik het nu verkeerd?

[mrpddnos]

moeten er dan voor meerdere chronische psychische stoornissen ook geen pasjes komen want die mensen kunnen ook anders reageren! of stel dat ze last van dissosiaties (kunnen herbelevingen zijn) hebben en dat op straat krijgen.

een agent is toch geen psychiatrische hulpverlener?

of begrijp ik het nu verkeerd?

Ik weet dat het al flink lang geleden is dat er voor het laatst gereageerd is op dit topic, maar wil toch nog ff reageren.

Het probleem met pasjes is dat ze in een rustige situatie heel handig kunnen zijn. Denk bijvoorbeeld aan een gesprek met je nieuwe virend/vriendin, de collega's/werkgever, verhorend agent of iets dergelijks. Maar op welke manier zouden dit soort pasjes moeten helpen op straat bij een aanhouding? Je hebt ze meestal in je portomenee zitten en kan er dus niet snel even bij. Daarbij, de meeste mensen met Autisme, OCD, AD(h)D, enzovoort weten donders goed wat goed en fout is*. Als ze een misdaad begaan en aangehouden moeten worden dan zie ik persoonlijk niet de noodzaak in om eerst met de GGD te gaan kortsluiten wat de beste aanpak is, hier rekening mee te gaan houden, al je handelen aan gaan passen aan de problematiek van de VD. Als je zelf gewoon rustig mee werkt is er zowiezo geen noodzaak voor een hardhandige aanhouding. Werk je niet mee dan is er maar een logische vervolgstap en dat is een hardere aanhouding. Die keuze maak je zelf, ook al heb je Autisme, OCD, AD(h)D of wat dan ook. Zo'n pasje helpt daar echt niet bij.

Overigens is het wel zo dat als van te voren bekend is dat iemand een bepaalde problematiek heeft je eventueel wel eerst inlichtingen zou kunnen opvragen bij de GGD. Wanneer voor vertrek naar de  VD toe dit al bekend is. De kans op een rustige aanhouding is dan groter. Wat niet weg neemt dat bij niet meewerken van de VD ik het heel normaal vind dat er dan naar behoren word opgetreden.

* Ik weet maar al te goed dat lang niet alle mensen met een ASS, OCD, AD(h)D of welke andere problematiek dan ook weet wat goed en fout is. Maar de meesten wel.

[TDMdR]

Overigens is het wel zo dat als van te voren bekend is dat iemand een bepaalde problematiek heeft je eventueel wel eerst inlichtingen zou kunnen opvragen bij de GGD. Wanneer voor vertrek naar de  VD toe dit al bekend is. De kans op een rustige aanhouding is dan groter. Wat niet weg neemt dat bij niet meewerken van de VD ik het heel normaal vind dat er dan naar behoren word opgetreden.

Je kan het proberen, maar info ga je toch niet krijgen. Iets met privacy en patiëntgegevens ofzo...

[JJ75]

Ik denk dat het voor agenten wel belangrijk is hier meer weet van te hebben van psychische afwijkingen en/of ondersteuning bij krijgen. Ik ga er vanuit dat iedere agent liever niet in gevecht gaat met iemand wiens hoofd anders werkt als dat door ander handelen gewoon voorkomen kan worden. Ze hoeven daarin geen sociaal werker te worden maar herkennen en erkennen zou mooi zijn.

Heb een zoontje met autisme. Op momenten dat "zijn sorteermachine alles in de verkeerde vakjes stopt" werkt het averechts als je hem geen ruimte bied (vastpakken of fysieke ruimte). Er komen dan oerkrachten vrij in hem waarbij het voor mij al moeilijk is om hem in bedwang te houden (net 6). We hebben hem geleerd dat hij het kan aangeven en dat hij dan even alleen naar zijn kamer gaat zodat de sorteermachine weer goed gaat werken. En hij is akelig intelligent, dat is ook uit de onderzoeken gebleken.

[oma]

Agenten hoeven er niets van te weten omdat het onmogelijk is. In de jaren '70 heb ik als arts in opleiding veel uren mogen door brengen in het paviljoen voor krankzinnigen en zenuwlijders. Ik zal zeker geen pleidooi houden om terug te gaan naar die tijd, echter kon je toen vrij simpel zien wie er gek was en wat de Amsterdamse straatschoffies waren. (Pubers die moeilijk opvoedbaar waren, geen zin hadden om op school op te letten en altijd en overal de rebel uithingen).

Sinds 2000 (verschijnen DSM-IV) zijn er ineens veel meer "ziektes" bij gekomen. Asperger, ADHD, AHD, PDD-NOS en uiteraard combinaties zoals ADHD/ODD. PDD-NOS is bijvoorbeeld een ziekte waar alle niet nader te speciferen vormen van autimse vallen. Het komt er eigenlijk op neer dat de patient niet voldoet aan de critiria voor autisme en de psychiater niet weet wat er "mis" is. Het etiket PDD-NOS er op plakken is dan een mogelijkheid.

Het heeft ook van alles te maken met het onderwijs, de scholen voor moeilijk opvoedbare kinderen of speciaal onderwijs voor moeilijk lerende kinderen zijn afgeschaft of gereduceerd. Scholen moeten bijdragen aan de kenniseconomie, dat moet ze aantonen door de behaalde resultaten ter inzage te geven. Als leerlingen ondermaats presteren dan moet de school kunnen motiveren waarom deze leerlingen niet mee komen. Scholen dringen daarom aan bij ouders om het kind te laten testen. Al deze kinderen komen daarna weer terug als patient omdat een psycholoog of psychiater een etiket op heeft geplakt van ADHD, PDD-NOS, dyslexie, dyscalculie of iets dergelijks.

Voor de school is het belangrijk omdat ze kunnen motiveren dat de slechtere studieresultaten op hun school behaald worden door "zieke leerlingen" en veel ouders vinden het ook prettiger dat hun kind geen etterbakje, luiwammes of een wat dommer jochie is maar een kind die een ziekte heeft.

De producent van Ritalin zal deze ontwikkeling ook beschouwen als het mooiste geschenk dat ze ooit gekregen hebben. Het medicaliseren van gedrag wat vroeger nooit beschouwd werd als ziekte of stoornis.

Het is mij nog steeds niet gelukt om al deze ziektes te herkennen. Medio 2005 is het mij vaak overkomen dat een patient van mij met aangeboren hartafwijkingen op puberleeftijd weer terug kwam bij mij en ik van de ouders hoorde dat hij ook ADHD heeft en Ritalin gebruikt. Ik wist nooit wat ik daar mee moest, mijn voordeel is dat mijn domheid verborgen kan blijven omdat ik terug kan vallen op kinderartsen, de kinder-cardio-anesthesioloog en de kindercardioloog. In dit soort gevallen heeft het mij niets geholpen, al deze slimme dokter begrepen er ook niets van.