Ik denk dat, naast de gegroeide assertiviteit en grote-bek-cultuur in dit land, een deel van die veranderende beeldvorming ook voortkomt uit het karakter en het beeld wat de Nederlandse politie in voorgaande jaren heeft afgegeven. Het vriendelijke karakter en imago van de pollitie werd jaren lang in stand gehouden met leuzen als "de politie je beste vriend" en "die pet past ons allemaal".
Het karakter van de politie is misschien niet snel genoeg meegegroeid met het karakter van de samenleving en daar lijkt al een tijdje een inhaalslag plaats te vinden, een omslag naar wat lijkt op een hardere aanpak. Na vele jaren zachtaardig, communicatief, begripvol en onderhandelend karakter is die inhaalslag naar de buitenwereld toe ineens "hardhandig, buitensporig". Ik vind dat een éénzijdig beeld, ik vind dat het politie-apparaat deze inhaalslag eerder had mogen maken om het veranderende karakter van onze samenleving bij te blijven en te kunnen blijven handhaven.
Door de grote(re) media-aandacht voor de politie (het vergrootglas) en alle filmende GSM-etjes die elke poep en scheet vastleggen, schijnbare excessen die éénzijdig uitvergroot worden, lijken al die domme incidentjes in combinatie met die eerder genoemde inhaalslag qua karakter inderdaad een negatiever beeld te vormen van de politie
Een wisselwerking tussen gebrek aan respect voor een agent in functie en wellicht ook gebrek aan natuurlijk gezag/gezaghebbend gedrag maakt het er denk ik niet makkelijker op voor politie-functionarissen om elke situatie als "de rustige veldwachter van vroeger" op te lossen zonder een grote bek te krijgen of andersom zonder wijsneuserig en betuttelend te zijn de burger te benaderen.