Structurering van waterhulpverlening Gooi- Eem- en IJmeer

[Lt. Col. Me]

In NL zijn we goed in beleid maken achteraf. Als het kalf verdronken is dan....... etc. etc.

Och, ook dat is van alle tijden en van alle landen. Dat vind ik nog niet eens zo problematisch. Uiteindelijk kun je beter op basis van daadwerkelijke ervaringen beleid en regels opstellen, dan dat je vooraf maar een "best guess" doet. En dat is iets waar we in Nederland, maar ook elders, verdraaid goed in zijn. Het opstellen van regels voor zaken die ook zonder regels prima functioneren, waarbij we dan het liefst zelf het wiel uitvinden in plaats van verder te kijken dan onze neus lang is en voort te borduren op ervaringen van anderen.

1. We kunnen vaststellen dat de watersport alleen maar drukker en sneller is geworden. 2. De cijfers van het aantal "noodgevallen op het water stijgen ook snel. 3. Volgens mij kunnen we ook vaststellen dat de hulpverlening op het water beter kan.

1. Ik ben geneigd om mee te gaan met deze stelling, in elk geval voor wat betreft "drukker". In hoeverre het allemaal "sneller" is geworden vraag ik me wel af. Desondanks zou een stelling als dit gestaafd moeten worden met cijfers.
2. Waaruit blijkt dit (bron)? En is dat niet ook gerelateerd aan externe factoren? Ofwel, kan dit niet ook te maken hebben met het aantal vaartuigen en hoe de zomer is?
3. Waaruit blijkt dit? Ik zou zeggen dat het altijd beter kan, maar de vraag is dan wat het referentieniveau is. "Beter" zegt niets zonder referentiekader. De aanrijdtijden van ambulances kunnen ook beter. Maar als het referentiekader 15 minuten is en alle ambulances zijn er binnen 15 minuten, dan doen we het al goed...

Waarom dan geen goed beleidsplan en regels maken waarmee we de komende jaren professioneel vooruit kunnen? Of moeten we wachten tot het moment dat het echt misgaat?

Een goed beleidsplan is altijd welkom. Geldt niet alleen in het algemeen maar ook voor alle individuele partijen. En ik ben zeer benieuwd in hoeverre het "echt" misgaat. Want wat betekent "misgaan" in deze? Er wordt nog altijd (snel) hulp geboden...

[Lt. Col. Me]

Overigens, hoe langer ik dit onderwerp volg, hoe meer ik het idee krijg dat het "probleem" niet zozeer in de organisatie als geheel zit, maar in de interne motivatie van de verschillende partijen. Persoonlijke drijfveren en emoties staan een duurzame ontwikkeling in de weg. De befaamde Stephen R. Covey zou hebben gezegd: je kunt pas effectief samenwerken, als je jezelf goed kent. Dat blijkt onder meer uit de gesloten stellingname van forumleden, de soms wat respectloze wijze van kritiek uiten, het operationele gedrag van de diverse partijen (te beluisteren in het radioverkeer), de radiocommunicatie vanuit Den Helder Rescue (je kunt aan de centralisten daar soms heel goed horen wat zij er van vinden), en de informatie die o.a. door Alexander boven water getoverd is. Misschien moet iedereen gewoon eens het beroemde boek "7 habits of highly effective people" van Covey lezen.

[mike]

Want wat betekent "misgaan" in deze? Er wordt nog altijd (snel) hulp geboden...

Dat snel valt tegen in vergelijking met het land. Op het land staat na het bellen van 112 binnen 15 minuten een ambulance, politie of brandweer naast je. Op het water is dat niet zo. Cijfers en tijden zijn denk ik moeilijk te geven in deze. Maar in de casus met de man met pijn op de borst duurt het 25 minuten(10 minuten langer dan op het land) na melding via 112 voordat de ambulance bemanning kan beginnen met de behandeling.

En deze tijd kan alleen gehaald worden omdat een boot(in dit geval de Seeker van Henk) toevallig op de juiste tijd op de juiste plaats was. Had er gewacht moeten worden op andere boten die van verder moesten komen had deze tijd alleen maar langer geworden en de overlevingskans alleen maar kleiner geworden.

Dus snel wil ik de hulpverlening op het water niet noemen. Voor dat de mannen en vrouwen van de KNRM van huis in hun boot zitten ben je toch al snel 10-15 minuten verder. En dan nog een stuk varen naar de plaats van de melding.....

[Peter71]

De rb houd zich voornamelijk bezig met preventiefe actief en dit doet de krnm echt niet. Natuurlijk met uitzondering van de waddeneilanden.
Ik denk dat weinig mensen het er mee eens zijn. Ik in ieder geval niet

KNRM levert eventueel ook strandwachten hoor
http://www.knrm.nl/wat-wij-doen/redden-en-helpen/lifeguard-strandbewaking/

[Doruz]

Wat ik al eerder schreef.....de romantiek van vroeger.

Maar als ik mijn professionele hulpverleningsbril opzet en kijk naar de praktijken anno 2012 dan krijg ik kippenvel. Dan vraag ik mij oprecht af of dit zo hoort en moet?

Vannacht nog even liggen denken over de rol van het KWC. Hoe zou ik de chaos ervaren als ik daar zou werken en wat zou ik doen? Hoelang moet ik dit als KWC nog accepteren? Kan ik mijn werk wel goed uitvoeren met al die eigenwijze zelfbenoemde redders en bergers? Kan ik wel fatsoenlijk communiceren als die piraten overal maar doorheen schreeuwen?! Want dat hijgerige geschreeuw verstoort enorm veel en vooral mijn werk. Ik alarmeer 1 schip en krijg 4/5 schreeuwers erbij die niet eens luisteren. Dat ze kanaal 16/67 blokkeren voor andere communicatie en noodgevallen. Zouden die mensen dan niet snappen dat ze met hun werkwijze de hulpverlening frustreren en misschien weleens in gevaar brengen........

 

[Doruz]

Dus snel wil ik de hulpverlening op het water niet noemen. Voor dat de mannen en vrouwen van de KNRM van huis in hun boot zitten ben je toch al snel 10-15 minuten verder. En dan nog een stuk varen naar de plaats van de melding.....

Klopt helemaal: op de grote binnenwateren is de norm binnen 30 minuten ter plaatse kunnen zijn.
Op zee kan dit uiteraard uren zijn i.v.m. de afstanden

[Lt. Col. Me]

Dat snel valt tegen in vergelijking met het land. Op het land staat na het bellen van 112 binnen 15 minuten een ambulance, politie of brandweer naast je. Op het water is dat niet zo. Cijfers en tijden zijn denk ik moeilijk te geven in deze. Maar in de casus met de man met pijn op de borst duurt het 25 minuten(10 minuten langer dan op het land) na melding via 112 voordat de ambulance bemanning kan beginnen met de behandeling. (...)

Als we nu eens stoppen met het vergelijken van "water" met "land"...? Volgens mij hebben meerdere forumleden al aangegeven dat de wondere wereld van het water niet of nauwelijks te vergelijken is met het land. Dat geldt voor wet- en regelgeving, voor materieel, mensen en middelen, de ruimte, afstanden en tijden, de omgang met elkaar, enzovoort. Als ik de verschillende incidenten in dit topic en het originele radioverkeer topic een beetje volg, dan vind ik dat er snel en adequaat hulp wordt verleend, ongeacht door welke partij dat is. Dat dit langzamer is dan op het land doet daarbij niet terzake.

[Alexander]

Och, ook dat is van alle tijden en van alle landen. Dat vind ik nog niet eens zo problematisch. Uiteindelijk kun je beter op basis van daadwerkelijke ervaringen beleid en regels opstellen, dan dat je vooraf maar een "best guess" doet. En dat is iets waar we in Nederland, maar ook elders, verdraaid goed in zijn. Het opstellen van regels voor zaken die ook zonder regels prima functioneren, waarbij we dan het liefst zelf het wiel uitvinden in plaats van verder te kijken dan onze neus lang is en voort te borduren op ervaringen van anderen.
1. Ik ben geneigd om mee te gaan met deze stelling, in elk geval voor wat betreft "drukker". In hoeverre het allemaal "sneller" is geworden vraag ik me wel af. Desondanks zou een stelling als dit gestaafd moeten worden met cijfers.
2. Waaruit blijkt dit (bron)? En is dat niet ook gerelateerd aan externe factoren? Ofwel, kan dit niet ook te maken hebben met het aantal vaartuigen en hoe de zomer is?
3. Waaruit blijkt dit? Ik zou zeggen dat het altijd beter kan, maar de vraag is dan wat het referentieniveau is. "Beter" zegt niets zonder referentiekader. De aanrijdtijden van ambulances kunnen ook beter. Maar als het referentiekader 15 minuten is en alle ambulances zijn er binnen 15 minuten, dan doen we het al goed...
Een goed beleidsplan is altijd welkom. Geldt niet alleen in het algemeen maar ook voor alle individuele partijen. En ik ben zeer benieuwd in hoeverre het "echt" misgaat. Want wat betekent "misgaan" in deze? Er wordt nog altijd (snel) hulp geboden...

Bij veiligheid gaat het maken van beleid na een incident altijd in de overtreffende trap. Ik heb nog niet anders meegemaakt. Ik pak maar even snel wat brandweervoorbeelden (er zullen er vast nog veel meer zijn op andere terreinen). Voorbeelden als de cafebrand met de strenge horeca-controles als gevolg. De vuurwerkramp Enschede met compleet nieuw beleid voor verkooppunten en groothandel. De Schipholbrand waardoor er binnen no-time 8000 BHV-ers bij Justitie opgeleid moesten worden en er miljoenen zijn gestoken in brandveiligheid. Brand bij Chemiepack Moerdijk met alle controles en beleidsveranderingen voor de industrie. Zo kan ik nog wel een uurtje doorgaan. Vaak onder de noemer voortschrijdend inzicht worden beleidsfouten weggepoetst.  

Mijn mening is dus dat je op basis van feiten, ervaringen maar zeker ook van benoembare risico's veiligheidsbeleid moet maken. Fijn om naar ervaringen in het verleden en het buitenland te kijken maar geen afwachtende houding aannemen. En natuurlijk is niet alles te voorkomen maar wel heel veel. Regeren is vooruitzien en dat is bij crisisbeheersing een must.    

Ik zeil al heel veel jaren. Maar als ik kijk naar de drukte toen en nu dan is er veel veranderd. Daarvoor hoef je geen wetenschapper te zijn. Hoeveel drukker zal vast wel door iemand in cijfers zijn uit te drukken maar die heb ik niet zo paraat. Dat de motorboten steeds harder gaan is volgens mij ook wel duidelijk. 30 jaar geleden was 25 of 50 pk de top. Tegenwoordig zie ik schepen voorbij varen met 150 tot 300 pk en snelheden boven de 100 km. per uur. Drukker water en meer snelheid is volgens mij een hoger risico. Hoeveel % meer.....geen idee maar wetenschappers leef je uit.

Ik lees daardoor in alle verslagen dat er steeds meer hulpverlening is op het water. Deels logisch doordat er meer schepen zijn, deels omdat de mensen makkelijk zijn en deels door de spontane pittige buien dit we soms hebben. Cijfers zijn vast wel te produceren door iemand.

Over het kwantiteit- en kwaliteitsniveau kun je prima discussieren. Wat zin de wettelijke kaders? Wat zijn de ervaringen van de huidige hulpverleners en bergers? Wat is een reeël ambitieniveau? Hoeveel restrisico accepteren we? Wat is financieel haalbaar? etc.

Veel beleid wordt alleen maar gemaakt op basis van cijfers. Ik mis daarbij heel vaak praktijkervaring van deskundigen en gezond nuchter verstand. De vertaling naar een werkbare situatie in de praktijk is vaak ver te zoeken. Papier is geduldig maar of het beleid klopt is altijd maar zeer de vraag. Daarom kies ik in deze fase bewust niet voor ingewikkelde cijfermethodes maar voor de praktische insteek.

[Alexander]

Verschillen tussen land en water zullen er altijd zijn maar ik zie toch ook veel overeenkomsten.

Onder het mom van de romantiek van vroeger, op het water is alles anders doen wij dus alles anders op het water. Of het goed is of beter kan is dan maar zeer de vraag.

De zelfredzaamheid van mensen op het water is inderdaad compleet anders. Daar moeten de burgers dus zelf rekening mee houden in de voorbereiding van een tocht en het varen zelf. Tijd is voor bepaalde incidenten wel degelijk van belang. Om er een paar te noemen; man over boord, brand, acute medische aandoeningen, etc. Maar degende die vaart weet dat hulp langer duurt. Zo niet dan goed voorlichten. En laten we eerlijk zijn, ik zie nog steeds veel mensen zonder bijvoorbeeld een goed reddingsvest aan het grote water opgaan met windkracht 5+. Onder het mom van ik kan goed zwemmen en er is nog nooit wat gebeurt.

[Doruz]

Bovendien maak ik ernstig bezwaar tegen de term "zelfbenoemde redders"

Zelfbenoemd als zijnde niet officiele keten partners van de kustwacht/overheid. Die uitvaren op de alarmering bedoeld voor anderen.