Waar iedereen aan voorbij gaat bij het afgeven op de "bergers" is dat er iets is als oorzaak en gevolg. Niemand vraagt zich af, hoe komt het nou dat ie zo hard vaart, waarom is dat. Terwijl dat een logisch vraag zou zijn.
Ook hier geldt het zo vaak misklende oorzaak en gevolg principe?
De oorzaak dat de berger zo hard vaart bij iemand die voor anker ligt is dat de erkende reddingboten drie standen kennen van de gashandel, uit, idle en vol. En omdat de eerst arriverende boot de grootste kans heeft de klus binnen te halen verwordt pechhulp tot een wedstrijd.
Als het goed georganiseerd zou zijn (en men zegt dat te willen bereiken hier) zou één (en niet meerdere) reddingboot als enige naar een pechgeval gaan, met een wat hogere snelheid dan normaal. Daar gearriveerd bekijkt hij de situatie op gevaar. Is dat er niet, is er geen enkele reden om verder nog de reddingboot in te zetten. Kan de reddingboot een praatje maken, folders overhandigen, redder aan de wal maken tot de met matige, iets verhoogde snelheid, beschikbare hulpboot arriveert. Deze neemt de pechboot op sleep en doet een donatie naar de club van de reddingboot (werkt goed kan ik je zeggen).
Is er wel gevaar bij lost hij dat zo snel mogelijk op, en dat houdt niet in van de ene kant van Nederland naar de andere slepen, maar dichtsbijzijnde haven. Dan ben je zo snel mogelijk weer inzetbaar.
Dat is twee.