onze reactie:
Beste mijnheer,
Hartelijk dank voor uw mail. Fijn dat u ook belangstelling toont voor onze kant van het verhaal.
Onze organisatie is al 30 jaar actief op Gooi- eem- en IJmeer voor noodhulp op het water aan hen die het behoeven. Redden in zijn puurste vorm, waar -ook wettelijk gezien- geen geld voor gevraagd mag worden. Wij werken samen met iedereen die daartoe bereidheid toont, want we zijn van mening dat hulpverlening teamwerk is waarbij je elkaar probeert te versterken en niet afvalt. Als je met modder gooit, kom je meestal zelf ook onder te zitten.
Het spreekt vanzelf dat wij de KNRM zien als een onmisbare instantie voor de hulpverlening op het water.
Zij is echter niet de enige instantie die zich bezig houdt met de hulpverlening, al lijkt dat vaak wel zo. De KNRM wordt gedragen door enthousiaste vrijwilligers, die bij een melding alles laten vallen om naar de boot te gaan en het hoofd te bieden aan alle problemen die zich maar voor doen, van een onwel wording en scheepsbrand tot takken in de vaargeul en speedboot met lege accu.
Als de vrijwilligers zich naar de reddingsboot spoeden, is hun teleurstelling goed te begrijpen als de boten van de waterhulpdienst.nl (JSH) de zaak al geklaard blijken te hebben, wat in veel gevallen zo is. De waterhulpdienst heeft de boten startklaar naast de werkplaats in de haven en kan er veel eerder uit zijn dan iemand die van huis moet komen. U zag dat ook bij het incident waar het om ging, de eerste twee boten waren die van de waterhulpdienst.nl. de KNRM kwam enige tijd later.
Als je zoals ik beweert dat reddingsboten zich dienen te beperken tot nood, vraag je nog al wat van de vrijwilligers, 98 procent van de uitrukken heeft niets te maken met nood, maar betreft allerlei vormen van pech, waarbij geen enkel gevaar dreigt. Zou je hen dat ontnemen, pak je hun hobby grotendeels af. De schipper heeft groot gelijk als hij de voorkeur geeft -als er sprake van een keuze is- aan de KNRM, uit kosten aspect. Van de KNRM weet hij zeker dat het 'm niet gaat kosten. Hem niet. Natuurlijk kost ook de hulp van de KNRM geld, de werkgevers die de werknemers gewoon doorbetalen, de reddingsboten varen ook niet op water. De kosten die de KNRM maakt om een jacht van een paar miljoen naar binnen te slepen worden gedekt door de giften van donateurs en de nalatenschap van Oma.
Goed besteed, want zo hou je de vrijwilligers gemotiveerd en geoefend. Aan de andere kant is er het bedrijf dat met lede ogen aan moet zien hoe reddingsboten met steun van overheid dezelfde diensten aanbieden als hij doet, pechhulp op het water.
Dan nog een overweging. Uit bezuinigingsoverweging zijn de meeste gemeentes gestopt met subsidies aan de reddingsbrigades. Er is nu geen enkele reddingsbrigade meer actief op het gebied van SAR alarmering. Dat betekent dat er nog maar twee stations overblijven om gehoor te geven aan een alarmering, van Nijkerkersluis tot Amsterdam, Uitdam en Block van Kuffeler. Als er zich een ernstige situatie voordoet bij Amsterdam (zoekactie man over boord, scheepsbrand) vliegt de hele KNRM capaciteit de west in. Eer die (als ze al de zaak in de steek kunnen laten) weer op het Nijkerkernauw zijn, ben je zo een half uur verder. Als je dan -het in mijn ogen- zeer riskante advies geeft dat je op hulp van de KNRM moet wachten, begeef je je op gevaarlijk terrein. Als je de hulp van de berger niet accepteert, gaat deze weer terug en doet daarover een mededeling van over 16 aan de kustwacht. "de schipper wil geen hulp van ons, wacht op de KNRM". Maar wat nu als de pech -zoals wel vaker gebeurt (krabbend anker, toch lek geslagen, iemand raakt in paniek) - ontaardt in een noodsituatie dan heb je je enige hulp weggestuurd. Dat is geen goed zeemanschap en daar kunnen nare gevolgen aan kleven.
Dit is al meerdere malen voor gekomen.
Ik denk zelf dat je elkaar op het water wat moet gunnen. Ik geloof in goed overleg en proberen positief te denken. Ik ben altijd voor mijn plezier op het water en probeer anderen altijd blij te maken, want van blije mensen word ik blij. Het wordt tijd dat er een keer een overleg tussen de partijen op gang komt, zodat er gepolderd kan worden tot er iets uitkomt waar iedereen zich in kan vinden.
Met vriendelijke groeten,
Henk Wijga
voorzitter reddingsdienst Hulp Organisatie Gooi- en Eemmeer:
