(...)
Kostenverhogend? Ik geloof niet dat dit direct aan de orde is. KNRM en andere redders blijven werken op dezelfde basis. Bergers zijn er ook al en kunnen juist hun positie versterken. Het KWC is er ook al en zal alleen maar baat hebben bij meer rust en structuur in de hulpverlening. Misschien reduceren we wel de kosten doordat er niet meer 4 of 5 schepen racen naar een opdracht. Ook is er minder uitstoot van uitlaatgassen dus heeft het milieu er ook nog baat bij.
Dit was ook de opzet bij de landbergers: de kosten worden teruggedrongen door één berger een exclusief contract te geven voor zijn rayon. Was men alleen even vergeten dat een verplichte aanrijdtijd, 24 uur per dag beschikbaarheid, de eisen aan mensen en materieel óók werden doorberekend, en dat de vergoeding voor loze ritten ook moet worden uitgekeerd. En men was ook vergeten dat de verplichte IM-procedures ook opleiding en training vergen, en dat de belasting op centralisten o.a. in de verkeerscentrale werd vergroot. De kosten zijn daarom in de huidige opzet als geheel hoger dan voorheen, toen daadwerkelijk de goedkoopste en vaak ook traagste berger kon worden gebeld. En nogmaals: deze verhoging van de kosten wordt grif betaald omdat de maatschappelijke winst zo hoog is.
En daar zit volgens mij de crux: op het water is de maatschappelijke winst van het reguleren niet of nauwelijks aanwezig, juist ook omdat iedereen toch al verplicht is om hulp te verlenen en de noodcommunicatie zelfs via een openbaar communicatiekanaal gaat.
Hoewel ik het zonder meer eens ben met de stelling dat er iets moet gebeuren [aan de onderlinge verstandhouding], ben ik nog lang niet overtuigd dat dit in de vorm van meer regulering moet.
Daarom wordt het tijd om te handelen.
Zie mijn eerdere input en oproep en laten we niet als de beste stuurlui aan wal zijn en wachten tot het kalf verdronken is.
(...)
Ik ben een belangstellende buitenstaander, die misschien een paar keer per jaar op het water is en dan vooral ook niet zelf de schipper is. Ik vind dit soort problemen mateloos interessant, misschien wel vanuit een psychologisch perspectief. Er spelen allerlei belangen door elkaar heen, van persoonlijke belangen en meningen tot organisatiebelangen tot maatschappelijke belangen. Juist omdat deze belangen in veel gevallen niet eens van doen hebben met de feitelijke hulpverlening (die hulp wordt toch wel verleend, of het nu door een reddingsboot of een berger is), denk ik dat regulering niet de oplossing zal bieden. Mensen en organisaties worden in een procedure geperst en gegeven de huidige situatie wordt de onderlinge verstandhouding daar niet beter van. ("Zij hebben deze regels doorgedrukt, dus wij helpen niet meer bij die klus...")
Ofwel: het initiatief is bijzonder goed, maar ik denk dat vooral de betrokken partijen aan tafel moeten en niet ik. Bovendien is Amsterdam far, far away
