Juist. Ik ga niet weer punt voor punt aangeven dat- en waarom de meeste ervan (ongewijzigd) onhaalbaar zijn. Mijn mening blijft dat niet automatich de KNRM, maar de op dat moment best mogelijke hulp ingeschakelt moet worden in belang van het slachtoffer. Dat zou ookk een om de hoek liggende berger kunnen zijn. Een om de hoek liggende berger verhinderen iemand van de dijk laten trekken omdat dat tegen het convenant is, is misdadig.
Voorbeeld nemen aan een IM systeem van het land maar alleen sommige punten er uit pakken om te voorkomen dat de KNRM beperkt wordt, is op zijn zachts gezegd merkwaardig.
Nog meer beslissingen neer leggen (controle op naleving van het convenant, toestemming/afweging snel varen) bij een al overbelaste Kustwacht is kortzichtig en getuigt van weinig inzicht in de materie. Aanvaartijden naar bv IJburg zonder toestemming worden 2 tot 4 uur. Ben je dus 8 uur onderweg om een bootje naar Huizen te halen en een hele dag een van je boten kwijt. En de klant moet de 1600 euro die dat daardoor moet gaan kosten (200,00 per uur) zelf ophoesten, hij lag toch veilig? Er is geen verzekering die dan nog iets vergoed.
En Alexander maar volhouden dat de verzekeringen de tarieven moeten gaan vaststellen, die hebben als partner de KNRM, die gaat de krenten in de pap tot zich nemen.
En HOGE mag niet meer reageren op alarm uitrukken. Weer niet de beste, maar de aangewezen hulp voor de watersporter.
Raken de KNRM'rs daardoor extra gemotiveerd, onder de watersporters gaan slachtoffers vallen. Voor een onwelgeworden man op het IJmeer die een half uur op hulp moet wachten betekent dat zijn onafwendbare dood. Maar wel dood volgens de regels, dat scheelt voor de nabestaanden.
Het moge duidelijk zijn dat ik mij in de strekking, de intentie en de uitwerking niet in deze eerste opzet kan vinden.
De gepasseerde bergers ook niet, alleen de kruimels blijven over, het echte werk gaat exclusief naar de KNRM.
Ik voel veel meer voor de door Lt. Col. Me aangedragen oplossing, gebaseerd op een heldere analyse van de kern van het eigenlijke probleem: het ontbreken van een homogene structuur, teamgeest en de bereidheid tot samenwerken bij sommige partijen. Rustig opbouwen, kijken waar de pijn zit en de behandeling daar op richten. Niet proberen een net afgesloten uiterst moeilijke reorganisatie van de hulpverlening op het water (SAMIJ, Commissie Waterrand, handboek incident bestrijding op het water, Opplan SAR) open te breken en helemaal over te doen. Ook al zou je dat willen, dat plan heeft net zoveel kans als een voorstel stoplichten in Nederland andere kleuren te geven.
Alexander bedankt voor je tijd, moeite en al de bereidheid je vakkennis op het gebied van integrale veiligheid op het land in te brengen in deze discussie. Je bent er in ieder geval in geslaagd de partijen meer inzicht te geven in het proces en waar op het gebied van regelgeving de hiaten liggen. Bedankt daar voor!
