Ik kan mij ook wel vinden in het stukje dat Lucht heeft geschreven. Wat ik wel een interessant punt in het boek vond was dat de schrijver aangeeft dat agressie tegen hulpverleners vaak het effect is van fout gekozen woorden. En als dan een agent vraagt of hij (de schrijver) of hij wat fout heeft gezegd als er iemand compleet flipt in de kroeg, dan krijgt die agent het er van langs, want hij is toch zo professioneel en zou dat nooit doen!
Esther555 schrijft dat het wel wat objectiever had gemogen. Dat vind ik zelf niet, ik vind het juist interessant om gevoelens en gedachten te lezen in zulke situaties, maar wellicht had wat meer zelfreflectie het boek mooier gestaan. Maar goed, da's een keuze van een auteur. Valt me trouwens op dat de auteur een hele herkenbare denkwijze heeft, net zoals de burger, over het werk van de politie.
Al met al vind ik het een boeiend boek. Vaak genoeg ook met anti-climaxen of onbeantwoorde cliff-hangers. Dat komt niet door de manier van schrijven maar door de inhoud van het werk: je bent voor de eerste hulp en wat er daarna allemaal met zo'n persoon gebeurt is niet jouw zaak. Als je dan iets hoort is het 'via via' of door toeval maar zeker niet standaard. Ik heb dat zelf ook wel eens in het werk dat ik te nieuwsgierig na afloop van bijv. een ongeval, reanimatie etc.
