Aanrijtijd ambulance i.v.m. risico-inventarisatie BHV

[Lt. Col. Me]

Dat gecombineerd met het standaardpraatje dat een slachtoffer met hartstilstand binnen 4 tot 6 minuten ernstige hersenbeschadiging gaat oplopen betekent dus dat het slachtoffer bij gebrek aan goed gekwalificeerde BHV'ers ook niet meer door ambulancepersoneel kan worden gered....  

[mg]

Gelukkig is de directeur dan weer hart-patiënt. Dat heeft er aan bij gedragen dat we (vermoedelijk) na 2 jaar lobbyen eindelijk een AED mogen gaan kopen. (Kan je het je voorstellen dat je daar 2 jaar voor moet lobbyen...)

Ik heb nu wel wat leuk kruit om mee te schieten...

[Lt. Col. Me]

Uit het Jaarverslag 2011 van de RAV Brabant Zuidoost:

Gehele regio: in 2011 gemiddelde A1-responstijd (oproep, uitruk, aanrijden) van 9:20 minuten (pag. 13)
Gehele regio: in 2011 gemiddeld 92,4% van de A1-ritten binnen 15 minuten ter plaatse (pag. 13)
Gehele regio: in 2011 ongeveer 60% van de A1-ritten binnen 10 minuten ter plaatse (pag. 14, pag. 20)
Gemeente Best: in 2011 ca. 30 A1-ritten boven 15 minuten ter plaatse (pag. 19)
Gemeente Best: in 2011 95,2% van de A1-ritten binnen 15 minuten ter plaatse (pag. 21)

[Joffry Ambu-Vpk]

Aanrijtijden hebben totaal niets te maken met BHV optreden door bedrijven.

Eigen verantwoordelijkheid en zelfzorg is het behoud van de eigen situatie.

Bedrijven en instellingen zijn net als Nederlandse burgers zelf verantwoordelijk voor het regelen en verlenen van hulp en zorg. Wat zij zelf kunnen uitvoeren - gezien de bedrijfsrisico's- moeten zij ook uitvoeren.

Het heeft immers weinig zin om bij een brandje in een afvalbak in een kantoor of werkplaats te laten escaleren en alleen maar 112 te bellen en alle initiatief maar aan de brandweer over te laten. Dit geldt voor alle andere situaties rondom hulpverlening en acute zorg.
Als burger/bedrijf zelf de maatregelen die ze zeer goed zelf kan nemen, niet regelt, dan is veel onomkeerbaar en kan brandweer en ambulance dat niet verhelpen.
Bedrijven en instellingen die totaal op anderen(overheid) etc vertrouwen komen van een koude kermis thuis wanneer er calamiteiten ontstaan en beslissers en managers die zo denken zitten op een verkeerde plaats.

[Meducare]

Ter info: 2 jaar terug stond in het ED dat de gemiddelde aanrijdtijd 9min en 11sec is in zuid-oost  Brabant. Genoeg tijd,.....om dood te gaan als gevolg van een medisch noodgeval. Ben het wel eens met de anderen dat dit geen norm zou moeten zijn. En ja, er is een post in Best maar heb zelf ooit 60 min gewacht bij een ongeval waar de collega's uit Best moesten komen. Oke, was allemaal stabiel maar alles ligt aan de hulpvraag in de HELE regio. Laat de discussie naar kwaliteit gaan ipv tijden!

[mg]

Aanrijtijden hebben totaal niets te maken met BHV optreden door bedrijven.

Laat mij vooropstellen dat ik het er mee eens ben dat de discussie niet over aanrijtijden zou moeten gaan. Jammer genoeg wordt hier door de decisionmakers gesproken over het feit dat de door ons geschetste situatie (dat we rekening dienen te houden met aanrijtijden van 15 minuten in levenbedreigende situaties) niet reëel is.
Teneinde hun standpunt gemotiveerd te betwisten is het wel degelijk noodzakelijk om door middel van cijfers dit te weerleggen.

En ja, er is een post in Best maar heb zelf ooit 60 min gewacht bij een ongeval waar de collega's uit Best moesten komen. Oke, was allemaal stabiel maar alles ligt aan de hulpvraag in de HELE regio. Laat de discussie naar kwaliteit gaan ipv tijden!

Aan aanrijtijden vanaf een post zijn natuurlijk aan voorwaarden verbonden, waaronder (maar niet beperkt tot):
- beschikbaarheid van voertuigen
- beschikbaarheid van gekwalicifeerd personeel
- geen inzet met hogere prioriteit noodzakelijk
etc.

Helaas is op dit moment de discussie niet omtrent de kwaliteit van de hulpverlening, maar of er wel hulpverlening intern noodzakelijk is.
Opmerkingen die wij naar ons hoofd krijgen dan zijn:
- Er raakt 'nooit' iemand gewond bij ons (in 5 jaar tijd, 1 iemand bewusteloos geworden door lage suiker)
- Er is nooit een brandje (hooguit broodjes die aanbranden in een oven)
- Bewaking van blusmiddelen zit al in de VCA procedure (men hangt blusdekens op voor gebruik bij een magnetron)
- Jullie houden mensen van het werk met oefeningen
- Hulpdiensten zijn er 'toch wel' binnen 8 minuten 'als het moet'.


Nu ben ik gewend aan deze negatieve houding binnen menig bedrijf, maar het is mij nog nooit overkomen dat BHV-ers belachelijk gemaakt werden toen ze (volgens het boekje) handelden op een brandalarm dat afging (niet in scene gezet).

[ir. Auditor]

Laat mij vooropstellen dat ik het er mee eens ben dat de discussie niet over aanrijtijden zou moeten gaan. Jammer genoeg wordt hier door de decisionmakers gesproken over het feit dat de door ons geschetste situatie (dat we rekening dienen te houden met aanrijtijden van 15 minuten in levenbedreigende situaties) niet reëel is.
Teneinde hun standpunt gemotiveerd te betwisten is het wel degelijk noodzakelijk om door middel van cijfers dit te weerleggen.

Dat is dus niet waar want door het met cijfers te weerleggen zeg je "je argument klopt, maar de cijfers spreken je tegen." Je geeft dan toe dat als de ambulance er bijvoorbeeld altijd binnen 5 minuten zou jij je inderdaad geen BHV nodig hebt.

Maar dat is dus niet waar. Het mooiste voorbeeld is wellicht: wist je dat ziekenhuizen ook een BHV ploeg hebben. Het lijkt me niet dat ze daar op ambulances moeten wachten toch ;-), ook ambulance posten hebben BHV organisaties....

Je moet gewoon helemaal niet focussen op dat argument over de aanrijtijd van een ambulance, want een ambulance rijdt simpelweg niet aan voor de meeste gevallen waar je een BHV organisatie voor gebruikt.

En de kosten.... paar honderd euro per jaar per BHV'er die je ook nog van de belasting af kunt trekken. De tijd? 2 dagen per jaar opleiding, 4x per jaar intern even een uurtje of 2 wat procedures bespreken, ontruiming oefenen?

Met dat soort argumenten moet je komen, die aanrij tijden moet je niet eens willen opzoeken want dat heeft er 0,0 mee te maken.
Je gaat in de zomer toch ook niet de temperatuur van het water in de friese meren meten om te kijken of je de volgende dag wellicht zou kunnen schaatsen, als het common sense is dat er in de zomer niet op natuurijs geschaatst kan worden, daar hoef je niet voor te meten. Hier geld het zelfde, je hoeft de aanrijtijden van ambulances niet op te zoeken want die komen toch niet.

[mg]

Allemaal leuk, maar dat is dus allemaal reeds gecommuniceerd.
Het standpunt blijft dat er toch wel hulpdiensten komen (als ze nodig zijn) binnen 8 minuten.

De vraag is niet of ze voor een pleister moeten komen.
De organisatie hier heeft niets te maken met of de buren wel of niet BHV doen, en of de brandweerkazerne een brandmeldcentrale heeft, en of een ziekenhuis een BHV organisatie heeft.

Het standpunt is "hulpdiensten komen toch wel (als ze nodig zijn) binnen 8 minuten".
De cijfers geven al aan dat dit niet het geval is, dat zelfs rekening gehouden dient te worden met langere tijden.

Daar komt bij dat het niet mijn gewenste focus is, maar de focus van het management. Als ik dat niet weerleg, dan ben ik er van overtuigd dat de bestaande bhv organisatie verder uitgekleed gaat worden tot een receptioniste die bang is voor bloed, geen brandblusser durft te hanteren en niet weet welke gasten er in het gebouw zijn.
Dit allemaal omdat het als een last wordt ervaren. Ik wil juist met de cijfers aan tonen dat in de gevallen dat men komt, de aanrijtijden langer zijn dan waar men nu vanuit gaat. Dat deze tijden juist niet realistisch zijn voor iemand met een hartfalen om te overleven. Dat een keukenbrandje juist kan uitgroeien tot een uitslaande brand.

Ik vrees zelfs dat men gerust de proef op de som willen nemen.

Ik ben in ieder geval geholpen met het jaarverslag van de RAV Zuid Oost. Ik wil graag iedereen bedanken voor de bijdragen, voordat dit topic verder verzand in een discussie over waar de discussie over zou moeten gaan.

[ir. Auditor]

Wat ik wilde zeggen met mijn vorige post is dat het een totaal verkeerde manier van discussie voeren is. Het argument van je baas is fout, maar jij behandelt het als goed argument door te proberen het met cijfers te weerleggen.

Je moet het gewoon simpelweg gooien op de wettelijke verplichtingen die hij heeft daarin. Daar moet je hem gewoon op wijzen, met het papierwerk er gewoon bij. Je kunt anders altijd nog even kijken of wellicht een vakbond je nog wat kan helpen hierin.

Ik weet niet hoe goed je relatie verder is met je werkgever, en wat je je kunt permitteren. Maar anders zou je eens moeten kijken in hoe verre je een onverwachte "oefening" op poten kunt zetten. Kijk of je ergens een lotus kunt regelen, overleg het even met de RAV en laat die lotus gewoon iets mee maken waar een BHV'er / EHBO'er zich leuk op kan uitlopen maar de MKA zegt "rij maar lekker zelf naar de huisarts / SEH"
Denk aan:
-mooie bloeding, niets heel ernstigs handpalm bijvoorbeeld die met een kaasschaaf goed open gehaald is. Flink wat bloed om het er wat ernstig uit te laten zien maar geen actief bloedverlies. Dan krijg je meteen dat je baas zich gaat afvragen "wil ik dit in mijn eigen auto naar het ziekenhuis rijden.?"
-Lotus struikelt over iets en valt verkeerd, blijft bij bewustzijn maar lichte hersenschudding, bloeding bij de wenkbrauw, wederom niet ernstig, maar genoeg om even van te schrikken. Vooral interessant om te kijken, wordt de hersenschudding opgemerkt.

en zo is er nog wel wat te verzinnen. Even overleggen natuurlijk met de MKA aangezien je baas zo een fan is van ambulances bellen.

[mg]

Allemaal 'so true'.

Lotus is al ingeseind, en daar wil ik het nu bij laten.
Ik sta op zeer goede verstandshouding met de werkgever/directie. We zijn allebei even koppig  

Ik ben op dit moment bezig om een vrijbrief te krijgen om een oefening op te zetten waar niet alleen bhv/ehbo/lotus bij betrokken is maar ook ons eigen personeel. Juist om de noodzaak van BHV/EHBO en waar we allemaal voor zijn, nog eens onder de aandacht te brengen. Jammer genoeg heb ik het hele evenement 'Dag van de BHV' gemist, het was een mooi thema geweest om iedereen awareness bij te brengen.


Een van onze vorige oefeningen waarbij gebruik is gemaakt van gasgeurkorrels (lucht was door het hele pand te ruiken) was diep bedroevend. Niemand van de medewerkers vroeg wat voor vreemde lucht men rook. Als men er al over sprak, dan was het alleen onderling zonder iemand te laten onderzoeken wat er gaande is.

Op mijn vorige werk (in een attractiepark) heb ik mijn leidinggevende ooit een uitbrander gegeven.
We moesten een attractie (achtbaan) ontruimen. Het betrof hier een indoorride waarbij een van de treintjes op een ontruimingsplaats net voor het station stil stond. De trein stond in het donker, waarbij alle inzittende een gesloten beugel hadden bij vertrek. Deuren naar buiten toe zitten op slot en kunnen van binnenuit met een nooddrukker ontgrendeld worden. Van buitenaf alleen met sleutel.
Ter beveiliging van de ride en de veiligheid van mensen zijn er electro-magneten die alleen ontgrendelen bij gebruik van nooddrukker of indien spanning van de attractie wordt gehaald (uitgezet in dit geval).
In onze situatie was de spanning nog niet van de baan gehaald, waardoor attracties kunnen gaan draaien. De leidinggevende vond het verstandig om uit het treintje te stappen en de nooddrukker in te drukken om ons te helpen.
Hij had gewond kunnen raken bij een onverwachte start, de attractie verantwoordelijke had moeten weten dat wij niet naar binnen konden als er spanning op staat. Leidinggevende heeft destijds ook een reprimande gehad omdat hij ongeautoriseerd de beugels heeft geopend van een attractie die in werking was.