Volgens mij lopen hier een paar dingen door elkaar.
De voorbeelden die Kusje aangeeft zijn allemaal zware misdrijven, waar het onderzoek een lange tijd in beslag nam.
Geen enkele politieambtenaar die in dit topic heeft gereageerd, heeft het over zulke zaken of zegt dat in zulke zaken verdachten niet goed vertegenwoordigd hoeven te worden door hun advocaat.
Ik besef dat ik het als kritisch burger niet altijd eens ben met de zienswijze van vertegenwoordigers van de Politie (en soms ook zo reageer op onderwerpen in op dit forum), maar in dit geval begrijp ik wel waar de frustratie vandaan komt.
De klachten, zo als ik ze ken, gaan dan ook vooral over de extra tijd die dit in beslag neemt en niet over het recht op bijstand op zich.
Juist dat door de verplichting er procedures zijn ontstaan waardoor "simpele" misdrijven (zoals winkeldiefstal) weer erg veel tijd innemen om te behandelen. Dat is extra tijd voor de politieambtenaar maar ook voor de verdachte zelf, waardoor beiden slechter af zijn dan voorheen.
En dit zonder dat er (in het algemeen) iets wezenlijks veranderd aan de uiteindelijk uitkomst voor de verdachte.
Dit soort klachten zijn al door Politie Utrecht aangegeven toen daar een soort pilot liep in 2009, en nogmaals herhaald toen het als procedure werd in gevoerd in 2010.
Overigens, in mijn ogen is het Salduz arrest op zich niet alleen hier debet aan, maar ook de (latere) toelichting van de Hoge Raad dat als er niet wordt voldaan aan het Salduz arrest, opvolgende verklaringen van verdachten op het moment dat er wel een advocaat aanwezig is, ook (in het algemeen) niet ontvankelijk zijn.
