Het gaat mij om de achterliggende gedachtes die nogal aanmatigend zijn die hier aan de oppervlakte komen, agenten die denken dat ze de wet zijn, in plaats dat ze deze vertegenwoordigen. De wil van de agent is niet zijn wil, maar de wil van de maatschappij die hij dient. Het uitoefenen van een moeilijk vak dat een bepaalde houding van je vraagt en dat is niet de houding die hier uit sommige postings spreekt.
ok... even een parallel trekken naar een ander (hellend) vlak....
ik ga even uit van de trias politicas (wetgevende, uitvoerende en controlerende macht).
de politie(agent) is per definitie de uitvoerende macht in onderhavige casus, dat moge duidelijk zijn.
de wetgevende macht is de door het volk gekozen regering, de wil van het volk is omgezet in wet en dus wordt de wil van het volk gehandhaaft door de politie. het is onze collectieve wil geweest dat mensen die de wet overtreden hiervoor ter verantwoording geroepen worden, in casu: de jongeman is aangeroepen en hem is opgedragen bepaalde handelingen al dan niet te doen.
ik kan mij zo voorstellen dat de politie min of meer deze volgorde gebruikt heeft:
- aan komen lopen en de jongeman in het oog krijgen
- roepen (denkelijk iets in de trant van "Staan blijven, politie")
hey.. zie ik hier nu een bevel? in principe heeft vd een vordering gekregen om te blijven staan.
- er is hem (in wat voor bewoordingen dan ook) verzocht om zijn handen in de lucht te steken.
wellicht is er in de tussentijd zelfs gezegd dat hij aangehouden is?
just my €0.0002