En onze baas vindt dat het niet mag. Ik vraag me dan af waarom het dan zo moeilijk is om dan gewoon er naar te luisteren.
Omdat dit vaak bepaald is door beleidsbobo's, zonder enige blauwe inhoudelijke kennis.
Je weet toch dat er nog steeds te weinig naar de werkvloer geluisterd wordt?
Ik ben over deze futiliteiten ook niet een correcte rakker en ja-amen zegger, maar probeer zaken waar we tegenaan lopen, te veranderen of in de lijn te zetten. Ik denk daarbij in mogelijkheden ipv onmogelijkheden. En als ik tegen een muur oploop ga ik een stapje hoger in die lijn.
Vakontwikkeling, verbetering en proffesionele ruimte pakken heet dat.
Wat werkt dat doen we. Wat niet werkt proberen we de kop in te drukken.
Officieel moet ik sokken van de dienst dragen. Als me die te koud zijn doe ik dikke sokken van oma aan. Ook al mag dat niet.
Die beleidsmeneer die vind dat ik eerstgenoemde sokken moet dragen staat niet om 0200u s'nachts met zijn poten in de modder bij -10. Die ligt lekker warm in zijn bedje.