Ik heb hem ook geleerd als blijven afwisselen van hoofd naar beneden en 5x op de rug slaan, 5x sternum drukken en herhalen net zo lang tot het voorwerp omhoog gekomen is of bewustzijn verloren. In dat laatste geval beademen in de hoop dat er lucht langs kan door ontspannen van de luchtpijp als gevolg van bewustzijn verlies of je het wellicht verder blaast en heel cru gezegd, tenminste wat lucht in de longen krijgt. Na 5 initiële beademingen verder met 15/2.
Ik kan me zo eigenlijk helemaal niet voor de geest halen hoe ik een hiemlich op een klein kind zou uitvoeren (vasthouden, 1 hand, 2 handen etc.)
Wel heb ik mee gekregen, als je Heimlich succesvol om een groter kind hebt toegepast. Toch altijd nog naar de huisarts/SEH want je hebt geen idee of je nog nevenschade hebt veroorzaakt.
Hallo Auditor,
In antwoord op je posting, heb ik het deel van wat ik ter discussie wil stellen,
cursief gemaakt. Eerlijk gezegd geloof ik daar niet zoveel van. Even voor alle duidelijkheid; we spreken hier over een corpus alienum in de luchtweg van het kind, dat niet kan worden verwijderd met de voorgestelde handelingen.
Pogingen om lucht in te blazen, in de hoop dat er iets van passage zal plaatsvinden zijn invoelbaar. Het argument dat de luchtwegen zich ontspannen als gevolg van diep bewustzijnsverlies zijn hypothetisch en helaas een te eenvoudige voorstelling van zaken. Een corpus alienum ergens in het traject van de luchtweg geeft een per-acute reactie welke gepaard gaat met
zeer veel slijmvorming. Dit zal de luchtweg nog verder compromitteren. Er bestaat zelfs een reëel gevaar op air-trapping. Eventueel gepasseerde lucht, die met positieve druk wordt ingeblazen, kan niet meer ontsnappen. Dit zal de situatie nog verder verslechteren.
Daarnaast zal iemand die stikt, doordat dat de luchtweg is afgesloten, in eerste instantie een zeer krachtige inspiratiedrive hebben. Dit is een soort primitieve overlevingsdrang die leidt tot zogenaamd negatief longoedeem. Zo is het ontstaan van longoedeem als complicatie van een acute bovenste-luchtwegobstructie is een bekend fenomeen bij kinderen met epiglottitis en laryngotracheobronchitis. Zelf omschrijf ik dit als de "Wet van behoud van ellende".
Het enige wat te doen staat is te volharden in de door jou benoemde pogingen om de luchtwegobstructie op te heffen. Dit is ook voor professionele hulpverleners een geweldige uitdaging met niet zelden een dramatische uitkomst.
Expert.