Assistentie ambulance bij reanimatie

[oma]

Maar is een gebroken rib of borstbeen te voorkomen als je goed borstcompressie geeft? Je moet toch redelijk door duwen?

Het is deels te voorkomen door een goede reanimatie techniek te gebruiken, maar de goede lezer ziet dat ik het woord deels gebruik.

Laten we het er maar ophouden dat de instructeur van Rader een pittig probleem had gehad met mij als hij voor de klas zegt ""Als je (zeker bij oudere mensen) geen rib gebroken hebt, moet je je afvragen of de massage wel voldoende is geweest".

Dat soort uitspraken zijn ronduit geschift en dergelijke instructeurs kunnen beter een cursus broodbakken geven, dan vreet jezelf op wat je verprutst.

[Lunatum]

De reanimatieraad verkondigde bij de presentatie van de meest recente richtlijnen zelfs 'Harder en Dieper'. Daar hebben ze uiteraard mee bedoeld dat je van 4-5cm indrukken naar 5-6cm indrukken zijn gegaan, en niet dat je ribben moet breken. Sommige instructeurs interpreteren het inderdaad zo. Er wordt al jaren geroepen dat je bij een goeie reanimatie ribben breekt. Dat laatste wordt vaak gebruikt om te voorkomen dat mensen angst hebben om iets te breken en daarom te zacht compressies geven. Het is een strategie, of het de juiste is?

Ik ben het met 024 eens dat door een juiste techniek ribfracturen zijn te beperken, maar niet altijd te voorkomen. De borstkas is immers niet gemaakt om op te duwen .

[oma]

De reanimatieraad verkondigde bij de presentatie van de meest recente richtlijnen zelfs 'Harder en Dieper'. Daar hebben ze uiteraard mee bedoeld dat je van 4-5cm indrukken naar 5-6cm indrukken zijn gegaan, en niet dat je ribben moet breken. Sommige instructeurs interpreteren het inderdaad zo. Er wordt al jaren geroepen dat je bij een goeie reanimatie ribben breekt. Dat laatste wordt vaak gebruikt om te voorkomen dat mensen angst hebben om iets te breken en daarom te zacht compressies geven. Het is een strategie, of het de juiste is?

Ik ben het met 024 eens dat door een juiste techniek ribfracturen zijn te beperken, maar niet altijd te voorkomen. De borstkas is immers niet gemaakt om op te duwen .

Misschien heeft de NRR wel de richtlijn van de NVVS overgeschreven "harder en dieper", zo serieus neem ik de NRR niet altijd.

Schoorsteentje op de IC blijft voorlopig nog wel even roken met dit soort interpretaties van instucteurs die er weinig van begrijpen  

[EM physician]

Naast fracturen van rib(ben) en sternum, moeten we de epicardiale bloedingen, de retrosternale bloedingen, ventrale mediastinum bloedingen en het hemopericardium als resultante van borstcompressies niet vergeten.

[oma]

Naast fracturen van rib(ben) en sternum, moeten we de epicardiale bloedingen, de retrosternale bloedingen, ventrale mediastinum bloedingen en het hemopericardium als resultante van borstcompressies niet vergeten.

Amice,

dit gaat U zelf vertalen voor iedereen hier op het forum? Oma blijft niet bezig met teksten van de dokters te vertalen  

[EM physician]

Amice,

dit gaat U zelf vertalen voor iedereen hier op het forum? Oma blijft niet bezig met teksten van de dokters te vertalen  

Kortom, bloedingen achter het borstbeen, bloedingen (in het vlies) van hartzakje en de ruimte tussen beide longen.

[DRK]

Forumlid Soetevent heeft zich hier wel uitgelaten en een beetje onderuit de zak gekregen van de dokter hier. Echter heeft Soetevent het helemaal niet zelf bedacht, hij is trouw naar de cursus geweest waar hem is voorgehouden dat de resultaten van reanimatie gunstig zijn en een gebroken rib geen probleem is.

De cursisten bedenken het niet zelf, het probleem ligt bij de organisaties en instructeurs.

Met het risico dat ik als instructeur hier ook een veeg onderuit de pan ga krijgen  :

Als ik naar mezelf kijk ben ik als instructeur niets meer dan een leek met een beetje extra achtergrondinformatie. De inmiddels 54 pagina's hiervoorgaand geven mij zelfs duidelijk aan dat ik als instructeur tot nu toe een erg eenzijdig beeld had van BLS.

Veel instructeurs (mezelf meegerekend) hebben niet eens een medische achtergrond (maar techniek bijv.). We hebben de informatie uit het OK boekje paraat en hebben daarin extra onderricht en achtergrondinformatie gehad, maar dat is het. Een instructeur doet dan ook niets meer dan de informatie uit het de huidige editie van het OK boekje 1 op 1 doorgeven aan zijn cursisten.
Sterker nog, het gevaar bestaat dat instructeurs die een "meerwaarde" willen leveren aan hun lessen, feitelijke onwaarheden gaan doorgeven aan hun cursisten (ribben breken bij ouderen, bijvoorbeeld), dit alleen maar in een poging de lessen een beetje kleur te geven. Een valkuil waar ik overigens zelf ook wel eens schuldig aan ben (geweest).

Zoals ik al eerder heb aangegeven in deze discussie, is een EHBO-er goed geschikt voor de kleine huis, tuin en keuken ongevallen. Zodra je als EHBO-er in een situatie terecht komt die levensbedreigend is voor het slachtoffer, dan kan je een meerwaarde betekenen voor zijn overlevingskansen, maar meer ook niet.
Ditzelfde is ook door te vertalen naar de instructeurs. Wij kunnen de handelingen bij kleine ongevallen goed overbrengen bij de niet levensbedreigende EHBO. Bij de zwaardere ongevallen (shock en BLS als voorbeeld) kunnen wij enkel een algemeen beeld scheppen in de les en de daarbij behorende basishandelingen overbrengen.

Een instructeur met een medische achtergrond kan natuurlijk meer diepgang en informatie in zijn lessen brengen. Zonder die diepgang is het gevaarlijk als instructeur om dit te bieden. Het reeele gevaar bestaat dat je de cursisten verkeerde zaken aanleert! Voor extra diepgang nodig ik dan ook graag een gastspreker uit in mijn lessen!

[Kolkkie]

Naast fracturen van rib(ben) en sternum, moeten we de epicardiale bloedingen, de retrosternale bloedingen, ventrale mediastinum bloedingen en het hemopericardium als resultante van borstcompressies niet vergeten.

Zijn er eigenlijk cijfers bekend hoe vaak deze complicaties voorkomen na een reanimatie?

Mijn gevoel zegt mij dat de cijfers, als deze er zijn, schrikbarend hoog zullen zijn.

[EHBO-er]

Dat is het walgelijke. Het geeft je zelfs het idee dat je harder, dieper of nog sneller moet tekeer gaan omdat je als hulpverlener effectief wilt reanimeren maar denkt dat je slecht bezig bent omdat je niets voelt of hoort breken.
De cursisten bedenken het niet zelf, het probleem ligt bij de organisaties en instructeurs.

Ik kan dit alleen maar bevestigen, tijdens de meeste cursussen wordt het truukje aangeleerd op standaard poppen.
Ik weet hoe het er bij 4 reanimaties aan toe ging, en dat ik daarom een realistisch beeld moet scheppen om de cursisten voor te bereiden op werkelijkheid.

Een klein gedeelte van de cursisten haken af op mijn beeld, maar altijd liever in de cursus dan tijdens een reanimatie in het veld
Mijn cursisten mogen na les bij me komen om iets te bespreken, maar ze mogen mij dag- en nacht bellen als ze ergens, op EHBO gebied, mee zittten en er met mee over willen praten. Het is een paar keer gebeurd (gelukkig niet 'snachts)

Wat ribben breken betreft, ik probeer de cursisten, door ze goede technieken aan te leren, zodat er minder ribben breken
ondanks dat, heb ik bij, in totaal 4 reanimaties, 1 rib gebroken en 1 vermoedelijk

Het Oranje Kruis, wil dat alle mensen EHBO vaardigheden (een beetje zwart/wit) leren, zodat wat .....
De wet heeft twee opties "het moet" en "het is verboden" maar verplicht EH verlenen leidt tot niets, behalve gefrusteerde so  
In een aantal buurlanden moeten in de auto een verbandtrommeltje hebben, maar bij de wisseling van wagen wordt het trommeltje ongeopend meegenomen sommige zijn van voor de oorlog (is misschien iets overdreven)

[Expert]

En dan te bedenken dat ik een instructeur wel eens heb horen zeggen: "Als je (zeker bij oudere mensen) geen rib gebroken hebt, moet je je afvragen of de massage wel voldoende is geweest."  

Dan ben je toch een kneus!

Expert