Met het risico dat ik als instructeur hier ook een veeg onderuit de pan ga krijgen 
:
Als ik naar mezelf kijk ben ik als instructeur niets meer dan een leek met een beetje extra achtergrondinformatie. De inmiddels 54 pagina's hiervoorgaand geven mij zelfs duidelijk aan dat ik als instructeur tot nu toe een erg eenzijdig beeld had van BLS.
Veel instructeurs (mezelf meegerekend) hebben niet eens een medische achtergrond (maar techniek bijv.). We hebben de informatie uit het OK boekje paraat en hebben daarin extra onderricht en achtergrondinformatie gehad, maar dat is het. Een instructeur doet dan ook niets meer dan de informatie uit het de huidige editie van het OK boekje 1 op 1 doorgeven aan zijn cursisten.
Sterker nog, het gevaar bestaat dat instructeurs die een "meerwaarde" willen leveren aan hun lessen, feitelijke onwaarheden gaan doorgeven aan hun cursisten (ribben breken bij ouderen, bijvoorbeeld), dit alleen maar in een poging de lessen een beetje kleur te geven. Een valkuil waar ik overigens zelf ook wel eens schuldig aan ben (geweest).
Zoals ik al eerder heb aangegeven in deze discussie, is een EHBO-er goed geschikt voor de kleine huis, tuin en keuken ongevallen. Zodra je als EHBO-er in een situatie terecht komt die levensbedreigend is voor het slachtoffer, dan kan je een meerwaarde betekenen voor zijn overlevingskansen, maar meer ook niet.
Ditzelfde is ook door te vertalen naar de instructeurs. Wij kunnen de handelingen bij kleine ongevallen goed overbrengen bij de niet levensbedreigende EHBO. Bij de zwaardere ongevallen (shock en BLS als voorbeeld) kunnen wij enkel een algemeen beeld scheppen in de les en de daarbij behorende basishandelingen overbrengen.
Een instructeur met een medische achtergrond kan natuurlijk meer diepgang en informatie in zijn lessen brengen. Zonder die diepgang is het gevaarlijk als instructeur om dit te bieden. Het reeele gevaar bestaat dat je de cursisten verkeerde zaken aanleert! Voor extra diepgang nodig ik dan ook graag een gastspreker uit in mijn lessen! 
Ik voel niet eens de behoefte om je een veeg uit de pan te geven. Zoals je al aangeeft doe je gewoon je best en is er een instantie die beter hoort te weten. Zij zijn verantwoordelijk voor het lesmateriaal en behoren zorg te dragen dat de instructeurs + cursisten weten wat ze doen en waar ze mee te maken kunnen krijgen.
EHBO is uitermate geschikt om op te treden bij de kleinere letsels, de huis-, tuin- en keukenongevallen of aanwezig te zijn bij evenementen om daar pleisters te plakken, blaren te prikken, enz.
In noodgevallen zoals reanimatie is het ook prima dat EHBO de eerste hulp kan bieden, nog mooier als ze de AED bij zich hebben tijdens evenementen.
Het in georganiseerd verband uitrukken als een parate hulpverleningsdienst naar woonadressen hoort daar niet bij. Grote kans dat je mensen gaat aantreffen die je niet meer aantreft buiten op straat. Je spreekt hier over de kwetsbare (hoog)bejaarden en/of hele zieke mensen.
Verpleegkundigen en artsen weten wat ze kunnen aantreffen door opleiding en vooral ervaring. Ik voel me wel bezwaard om me uit te leven op hele oude, zieke lichamen. Ik denk dat alle ambulanceverpleegkundige dat gevoel prima herkennen. Soms zie je direct al aan de patient dat alles gaat breken wat maar kan breken tijdens de reanimatiepoging terwijl je gevoel al zegt dat het waarschijnlijk een zinloos avontuur gaat worden. Ik kan me prima inleven in de ambulanceverpleegkundigen die in de Zembla uitzending zeggen dat ze er soms over denken een ander vak te zoeken omdat ze hier geen zin meer in hebben.
