I agree. Vergeet ook niet dat er wel degelijk een soort sociale controle heerst. De reanimaties zijn in-en om de woonomgeving. Veel mensen (hier een stad van 70.000 inwoners) kennen elkaar dan wel herkennen elkaar bij een reanimatie. Soms alleen van gezicht meestal ook bij naam. Bij ons zijn er max 3 of 4 mensen binnen (soms nog minder) en 1 iemand blijft bij de deur. Sluitpost en zorgt dat er niemand nog ongewenst naar binnen kan. Als je dan ineens met de tv onder de arm wegloopt valt het echt wel op. Ja, ik weet dat het overdreven gesteld is, maar ik ben met Peter71 het eens dat iedereen nu beren en spoken ziet.
Het klinkt een beetje als preken voor de eigen parochie.
Als je als eervolle EHBO-er meent het recht te hebben om je ook in de woningen van burgers te begeven zul je ook bereid moeten zijn om je te verdiepen in de rechten van burgers, de rechten van patienten, etc.
Je begeeft je op het werkterrein waar in het verleden alleen de professionals actief waren, de ambulanceverpleegkundigen, de huisarts, de thuiszorgverpleegkundige, de medewerkers van thuiszorg of soms zelfs de heli MMT arts. Al deze mensen weten dat er in behandelruimtes of een woning van de patient hele andere regels gelden dan buiten op straat.
De EHBO-er die zichzelf serieus neemt zal zich daar aan moeten conformeren, dat een project als HartslagNU er makkelijk mee omgaat verwijt ik de burgerhulpverleners niet. Mijn verwijt richt zich tot deze organisatie die zich zou moeten schamen.
Wat Zwelgje post gaat nog dieper, het verschoningsrecht. Als de heli-MMT arts of een verpleegkundige in het belang van de patient niet met politie wil praten, kan de politie het simpel afdwingen bij de burgerhulpverlener. Een burgerhulpverlener kan tot antwoorden verplicht zijn over iets wat hij heeft gezien of te weten is gekomen bij een andere burger in huis tijdens een medische spoed situatie.
