Gezien deze dicussie, in welke context moet ik dan het semi-commerciele initiatief "SOS Alarm dienst" dan gaan plaatsen?
Dit initiatief maakt "gebruik" van BHV-ers en EHBO-ers die zich met elk willekeurig geldig BHV en (internet) EHBO certificaat kunnen aanmelden met zeer grote verschillen in kwaliteit en niveau.
Dat maakt het systeem van "SOS Alarm dienst" onbetrouwbaar in de kwaliteit van haar dienstverlening. Ik kan er als slachtoffer/patient niet vanuit gaan dat ik op het door mij gewenste niveau van leken eerstehulp wordt geholpen.
Het oprichten van een dergelijk alarmerings systeem als de "SOS Alarm dienst" met de huidige toelatingseisen is in mijn ogen totaal onwenselijk om zelfs maar de basis van een goede leken eerstehulpverlening neer te kunnen zetten.
De toelatingseis zou tenminste hoger moeten zijn dan het oranje kruis niveau en kwaliteit om de kwaliteit te kunnen waarborgen die ik als eventueel slachtoffer/patient zou willen ontvangen door de leek die mij helpt voordat de ambulancezorgverlener het overneemt.
Hoe lullig het ook mag klinken, alleen met BLS/AED (dus zonder verdere opleiding en achtergronden) of standaard EHBO zijn deugdelijke alarmeringssystemen met kwalitatief opgeleide eerstehulpverleners niet mogelijk.
Ik heb helemaal niets met semi-commerciele intiatieven in de zorg. Tot de woede van het halve forum heb ik al gezegd dat de EHBO opleiding + AED certificaat onvoldoende is om op te treden als een parate hulpdienst in geval van woonadressen. Alles en iedereen met minder opleiding en training zal ik ook als ongewenster bestempelen.
Ik vind dat mensen die zich vrijwillig willen inzetten voor deze taak op woonadressen onder regie van de ambulancedienst moeten vallen. Van mij mag dat het plaatselijke brandweerkorps zijn maar ook de plaatselijke EHBO. Op voorwaarde dat er goede heldere afspraken zijn gemaakt over wat men doet, hoe men het doet, wanneer mensen de woning verlaten, er een afgeleid beroepsgeheim is, een stukje medisch ethiek in acht wordt genomen, er een constructief overleg is met de huisartsenpost en RAV.
In dergelijke constructies kan de ambulancedienst zorg dragen voor de training, bepalen welk merk/type AED in gebruik is, zorg dragen voor nazorg, zeker weten dat de AED's goed zijn onderhouden, gebruikte pads vervangen, etc. Heel veel principes die in de zorg al decennia lang gebruikelijk zijn.
Een anesthesioloog poste al dat hij niet onder het juk zit van een snijdend specialist. In de jaren 70 was dat wel zo. Professor Smalhout zette de hele wereld op de kop omdat er door allerlei factoren veel te veel mis ging. Zijn mening is hem niet in dank afgenomen, de anesthesiologie is een belangrijk specialisme geworden omdat ze werken met strenge randvoorwaarden, chaos uitsluiten, zorgvuldig zijn met apparatuur/onderhoud en nagenoeg niets aan het toeval overlaten.
Het valt niet te rijmen met deze ongecontroleerde opmars van de automatisch klapkast wat aan elkaar hangt van slechte organisatie, slechte randvoorwaaden, geen screening van mens en aparatuur, geen duidelijkheid over bevoegdheden waarbij de kern vooral vrijblijvendheid is.
Volgende week begint de tweede kamer weer met werken, de komende tijd zullen ze ongetwijfeld de term extramuraliseren meer gestalte gaan geven. Men moet gaan beseffen dat je van alles tegen kan komen op woonadressen. Het is in mijn ogen nimmer de bedoeling dat steeds meer zieke of oudere mensen de zorg thuis gaan ontvangen en ze uiteindelijk alsnog in de zorg belanden als langdurige verpleeghuispatient met forse neurologische schade dankzij de nobele interventie van de AED-brigade in de huidige vorm.
.