Laat ik voorop stellen dat ik een voorstander ben van burgerhulpverlening en HartslagNU. Zowel als eerstehulpverlener/instructeur, als medisch professional. De kostbare minuten die de burgerhulpverlener eerder is dan de ambulance kunnen het verschil maken.
Maar zoals ik al eerder zei, er zitten behoorlijk wat haken en ogen aan HartslagNU, waar ik eerder niet bij stil stond. 024 heeft me in deze en andere discussies aan het denken gezet. Ik verbaas me erover dat kreten zoals 'iedere seconde telt' en 'beter iets dan niets' als argumentatie gebruikt worden in deze en andere discussies om bezwaren van tafel te vegen en een vrijbrief te genereren voor de burgerhulpverlener.
Uiteraard, het slachtoffer staat centraal. Maar dat wil nog niet zeggen dat alles maar rücksichtslos moet wijken. Belicht het van meerdere kanten.
Nederlanders houden van oneliners.
Meestal afkomstig vanuit de politiek of van bureaucraten, waarna men zelf aan de slag gaat. Nergens meer over nadenkt. Rechten van burgers in het algemeen, rechten van patienten speciefiek, menselijkheid en ethiek zonder pardon bij het grofvuil zet.
De RAV had ook hetzelfde kunnen doen door vrijwilligers in dienst te nemen, zoals de vrijwillige brandweer of vrijwillige politie. Men heeft gekozen voor een stichting. Vrijwilligers van de ambulancedienst zouden rechtstreeks vallen onder toezicht IGZ.
Zodra er iemand wel iets begint te vragen of een arts een paar vraagtekens zet bij burgerrechten, medisch beroepsgeheim, privacy kan die ook gewoon bij het grofvuil. Inclusief de prutsende huisartsen, de artsen met te weinig expertise over reanimatie, de artsen die een ampul lieten vallen, etc., etc.
