Assistentie ambulance bij reanimatie

[nOne]

024, ik ben het met je eens en heb het ook altijd vreemd gevonden dat de brandweer er binnen 6 minuten moet zijn en de ambulance binnen 15 minuten. Velen met mij overigens, doet het altijd goed op verjaardagen als de ambulancezorg aan bod komt.

Maar het is me nog niet helemaal duidelijk hoe je de oplossing ziet. Meer ambulance's met dezelfde kwalificaties als nu (dus simpel gezegd: bijv. een extra ambu in Millingen aan de Rijn, meer niet)? Of wil je minder gekwalificeerd personeel in ruil voor meer ambulance's, zoals je in veel andere landen ziet? Of nog een andere oplossing?

Wat EHBO betreft, maar dat is eigenlijk weer een andere discussie, ik heb ook een redelijk recent oranje kruis boekje in het bezit en ooit eens jeugd-ehbo gehaald: de nadruk ligt veel te veel op hoe je een pleister plakt dan op handelen bij problemen in de vitale functies. Ik zou persoonlijk graag zien dat ehbo meer gaat lijken op het zhkh (zelfhulp kameradenhulp) van defensie, met wat extra uitbreiding in het pleister plakken / verbandje leggen.

[Red]

Wat is exact het probleem van de opmerking?

Ik geef antwoord op wat jij moet doen zodra je hoort van familie dat de patient terminaal is.

Expert spreekt over zijn eigen afweging als arts. De tweede alinea begint met het ambulancepersoneel ziet zich soms voor voldongen feiten geplaatst, waarna Expert als arts het besluit neemt om te stoppen.

Ik neem aan dat Expert niet bedoelt dat burgers en agenten terminale patienten aan de AED moeten gaan hangen, het ambulancepersoneel voor voldongen feiten dienen te plaatsen en er een arts moet komen om te besluiten of er moeten worden gestopt.

Voorts wijs ik je op de woordkeuze van Expert als hij spreekt over zijn eigen afweging als arts, hij zegt namelijk "dit is zelden het geval". Welke nuancering waardeer jij eigenlijk, de nuance tussen nooit en zelden?

Ja inderdaad, die nuancering vind ik namelijk cruciaal, het toont namelijk aan dat er uitzonderingen mogelijk kunnen zijn.

Jij maakt al geruime tijd heel duidelijk het onderscheid tussen een reanimatie in de woning en eentje buiten de deur. In het tweede geval vind je het niet erg dat er burgerhulpverleners mee gestuurd worden. Ook daar kan je die bejaarde en/of terminale patient treffen waarbij het reanimeren gezien kan worden als zinloos medisch handelen. Bovendien, en dat heb ik nu al enkele malen geschreven, begint men ook bij de ambulance eerst met handelen richting de patiënt. (als het terminaal zijn niet bekend is bij het aanrijden) Dat is dus niet anders als de burgerhulpverlener, agent of brandweerman die begint met zijn handelen. (het bevestigen van de AED en het reanimeren) Vaak is de reanimatie al gestart voordat de info van de familie er is.

Waar het mij uiteindelijk om gaat: Iedere casus is uniek, een reanimatie kan je niet wegschrijven onder keiharde regels wanneer je iets wel of niet mag/moet doen. Dat komt omdat iedere situatie anders is. Nadenken met je gezond boeren verstand is dan van belang....

[oma]

024, ik ben het met je eens en heb het ook altijd vreemd gevonden dat de brandweer er binnen 6 minuten moet zijn en de ambulance binnen 15 minuten. Velen met mij overigens, doet het altijd goed op verjaardagen als de ambulancezorg aan bod komt.

Maar het is me nog niet helemaal duidelijk hoe je de oplossing ziet. Meer ambulance's met dezelfde kwalificaties als nu (dus simpel gezegd: bijv. een extra ambu in Millingen aan de Rijn, meer niet)? Of wil je minder gekwalificeerd personeel in ruil voor meer ambulance's, zoals je in veel andere landen ziet? Of nog een andere oplossing?

Wat EHBO betreft, maar dat is eigenlijk weer een andere discussie, ik heb ook redelijk recent oranje kruis boekje in het bezit en ooit eens jeugd-ehbo gehaald: de nadruk ligt veel te veel op hoe je een pleister plakt dan op handelen bij problemen in de vitale functies. Ik zou persoonlijk graag zien dat ehbo meer gaat lijken op het zhkh (zelfhulp kameradenhulp) van defensie, met wat extra uitbreiding in het pleister plakken / verbandje leggen.

Inderdaad ik zou graag zien dat men eens gaat nadenken over een norm die sinds 1982 in zwang is. De schoenen die ik droeg in 1982 zijn momenteel niet meer in zwang. Ik heb altijd problemen gehad met de zorg te zien als een markt. Het is steeds meer een bureaucratisch geheel aan het worden. Problemen lost men op met een rapportje schrijven, bij voorkeur met 24 taskforces, 100-en uren brainstormsessies en multi-disciplinaire debatten, het liefst zonder medisch specialisten omdat zij er niets van begrijpen en verder denken dan noodzakelijk is.

Af en toe trappen de bestuurders de medisch specialisten terug in de hoek door een persbericht de wereld in te helpen over het specialisten loon (wat fors lager ligt dan het inkomen van bestuurders) of men laat het volk weten dat de medisch specialisten ten onrechte behandelingen uitvoeren om hun inkomen op te krikken. Ik ken geen specialisten die ten onrechte medische behandelingen uitvoeren.

Het probleem strekt vele malen verder dan de ambulancezorg. De situatie op een verpleegafdeling is niet anders, overal managers en bestuurders die schijnbaar nodig zijn om een arts of verpleegkundige het werk te kunnen laten doen. Een hartchirug in de operatiekamer heeft te maken met minimaal 8 managers. Ik begrijp niet dat er nog mensen zijn die het normaal vinden of denken dat een chirurg geen operatie kan uitvoeren zonder al die managers.

Met weemoed denk ik soms terug aan de ouderwetse hoofdzuster op de Birckenstock sandalen die uit haar hok kwam om orde op zaken te stellen op haar afdeling.

Tegenwoordig mag het zorgpersoneel op de nieuwjaarsreceptie verschijnen om de voorzitter van de raad van bestuur te horen zeggen dat we dit jaar goed op de centjes moeten letten, in de wetenschap dat de bestuurders bezig zijn met een rechtszaak tegen de staat omdat ze niet bereid zijn een deel van hun riante inkomens in te leveren.

Omdat er zo ontzettend veel speelt in de zorg, kan ik niet zeggen op welke wijze de ambulancezorg moet worden ingevuld. Het zal ergens moeten beginnen bij de mensen die aan de knoppen draaien.

[oma]

Ja inderdaad, die nuancering vind ik namelijk cruciaal, het toont namelijk aan dat er uitzonderingen mogelijk kunnen zijn.

Jij maakt al geruime tijd heel duidelijk het onderscheid tussen een reanimatie in de woning en eentje buiten de deur. In het tweede geval vind je het niet erg dat er burgerhulpverleners mee gestuurd worden. Ook daar kan je die bejaarde en/of terminale patient treffen waarbij het reanimeren gezien kan worden als zinloos medisch handelen. Bovendien, en dat heb ik nu al enkele malen geschreven, begint men ook bij de ambulance eerst met handelen richting de patiënt. (als het terminaal zijn niet bekend is bij het aanrijden) Dat is dus niet anders als de burgerhulpverlener, agent of brandweerman die begint met zijn handelen. (het bevestigen van de AED en het reanimeren) Vaak is de reanimatie al gestart voordat de info van de familie er is.

Waar het mij uiteindelijk om gaat: Iedere casus is uniek, een reanimatie kan je niet wegschrijven onder keiharde regels wanneer je iets wel of niet mag/moet doen. Dat komt omdat iedere situatie anders is. Nadenken met je gezond boeren verstand is dan van belang....

Je hebt gelijk, mijn excuses. Doe al die terminale patienten de groeten van me als je ze tegen komt in de discotheek of buiten op straat.

Besef je wel dat veel terminale patienten door de ambulancedienst naar huis of een hospice worden gebracht? Dat de broeders iemand in zijn eigen bed leggen? De mensen van de ambulancedienst doen dat met zoveel liefde en respect. Dat moet ook zo omdat het zo schrijnend en heftig is. Deze mensen verdienen niet een maand later oom agent aan het bed met de AED.

[Red]

Je hebt gelijk, mijn excuses. Doe al die terminale patienten de groeten van me als je ze tegen komt in de discotheek of buiten op straat.

Besef je wel dat veel terminale patienten door de ambulancedienst naar huis of een hospice worden gebracht? Dat de broeders iemand in zijn eigen bed leggen? De mensen van de ambulancedienst doen dat met zoveel liefde en respect. Dat moet ook zo omdat het zo schrijnend en heftig is. Deze mensen verdienen niet een maand later oom agent aan het bed met de AED.

Jammer dat je het weer uit zijn verband trekt, je weet volgens mij goed wat ik bedoel. Het is namelijk niet zo zwart/wit als jij nu wil schetsen. Je zegt het zelf al, veel terminale patienten. Dat is dus niet allemaal.  En ja, dat besef ik me heel goed, ik zal ook meteen onderschrijven dat deze gevallen geen agent met AED aan het bed hoeven te verwachten, erger nog, dat lijkt me volstrekt onwenselijk. Waar het mij om gaat is dat men moet voorkomen dat de hulpverlener in deze gaat reanimeren. Ik heb al geschreven dat het niet op het voorhoofd staat van een patient dat hij terminaal is. Geef deze mensen vanuit het ziekenhuis een niet reanimeren verklaring mee als ze dit willen, geef ze een goede instructie wat te doen en zorg voor een melding op het adres dat bij een 112 melding meteen naar voren komt dat het gaat om een terminale patient. Door dergelijke handelingen voorkom je dat er gereanimeerd gaat worden en voorkom je zelfs dat andere diensten mee wordt gestuurd.

[oma]

Het is zo zwart/wit dat de nuance aanbrengen echt voorbehouden is aan een arts. Voor jou valt er geen nuance aan te brengen. Daarom vind ik het onwenselijk dat burgers de slaapkamers binnen komen i.p.v. de ambulanceverpleegkundige of de huisarts.

Hoe ik het bericht van Expert ook lees, ik lees nergens dat hij zegt dat jij de nuance kan of mag aanbrengen. Expert is een medisch specialist en beschrijft zijn eigen afweging.

[Red]

Het is zo zwart/wit dat de nuance aanbrengen echt voorbehouden is aan een arts. Voor jou valt er geen nuance aan te brengen. Daarom vind ik het onwenselijk dat burgers de slaapkamers binnen komen i.p.v. de ambulanceverpleegkundige of de huisarts.

Maar op straat mogen ze van jou dus wel handelen, daar is de arts opeens niet meer noodzakelijk...?

Kennelijk moet iedereen die op straat in elkaar zakt maar gereanimeerd worden maar op het moment dat iemand in zijn slaapkamer in elkaar zakt moeten we opeens buiten blijven staan omdat we geen nuance aan kunnen brengen.  Ik zal er aan denken als ik de volgende keer in de slaapkamer een reanimatiebehoeftig patient aantref in een woning na een melding geen gehoor bewoner. Ga ik rustig voor de deur een bakkie staan doen terwijl we 15 minuten wachten op de ambulance. Ik kan namelijk geen nuance aanbrengen.

[Expert]

Jij maakt al geruime tijd heel duidelijk het onderscheid tussen een reanimatie in de woning en eentje buiten de deur. In het tweede geval vind je het niet erg dat er burgerhulpverleners mee gestuurd worden. Ook daar kan je die bejaarde en/of terminale patient treffen waarbij het reanimeren gezien kan worden als zinloos medisch handelen.

Nadenken met je gezond boeren verstand is dan van belang.

Red,

Er zullen altijd uitzonderingen blijven, maar daarover moeten we het niet hebben. Ik maak als arts een andere afweging dan jij als diender.

Een terminale patiënt heeft geen energie meer. Een terminale patiënt is te ziek en te zwak voor bijzondere activiteiten. Die tref je niet aan op straat. Voor een terminale patiënt is één bezoekje van iemand op de dag is vaak al te veel. Een terminale patiënt is moe en wil rust. Een terminale patiënt is bezig om afscheid te nemen van het leven.

Ik denk denk dat we met z'n allen moeten voorkomen dat deze patiënt thuis wordt besprongen met een AED door een leger van hulpverleners, die geen flauw benul hebben van wat ze aanrichten. Dat is onmenselijk en het onnodig beschadigend. Je ontneemt iemand de kans op een waardig sterven. Iets niet doen, is dan grootser dan iets wel doen.

En dit is de hele kern van deze discussie wat mij betreft. De laatste woorden van je eigen posting krijgen dan een heel andere betekenis.

Expert.

[oma]

Maar op straat mogen ze van jou dus wel handelen, daar is de arts opeens niet meer noodzakelijk...?

Kennelijk moet iedereen die op straat in elkaar zakt maar gereanimeerd worden maar op het moment dat iemand in zijn slaapkamer in elkaar zakt moeten we opeens buiten blijven staan omdat we geen nuance aan kunnen brengen.  Ik zal er aan denken als ik de volgende keer in de slaapkamer een reanimatiebehoeftig patient aantref in een woning na een melding geen gehoor bewoner. Ga ik rustig voor de deur een bakkie staan doen terwijl we 15 minuten wachten op de ambulance. Ik kan namelijk geen nuance aanbrengen.

Misschien moeten de opleiders en HartslagNU maar eens duidelijk maken dat er een verschil is tussen ouderen die nog deelnemen aan het openbare leven, winkelen of wandelen en de groep mensen die je aan kan treffen als burgerhulpverlener in hun eigen huis.

Op woonadressen tref je mensen aan die niet meer hun eigen sokken kunnen aantrekken, niet meer vast voedsel kunnen verdragen, chronische nier-aandoeningen hebben, een hartstilstand is vaak een teken van moeder natuur dat de rek er uit is. Het is doorgeschoten AED idealisme om een forse groep mensen een rustige dood te gunnen in eigen bed.

[Expert]

Besef je wel dat veel terminale patienten door de ambulancedienst naar huis of een hospice worden gebracht? Dat de broeders iemand in zijn eigen bed leggen? De mensen van de ambulancedienst doen dat met zoveel liefde en respect. Dat moet ook zo omdat het zo schrijnend en heftig is. Deze mensen verdienen niet een maand later oom agent aan het bed met de AED.

Ik kan geen woorden vinden om deze passage nog meer kracht te geven. Het enige wat ik er nog aan toe voeg, is hoe het moet voelen voor ambulancepersoneel om daarna de deur achter je dicht te trekken.

Expert.