Uw inbreng in de discussie is er één die gevoerd wordt vanuit een gevoel dat u alwetend bent.
Dat u helemaal niets van een ander aanneemt stoort mij. De ivoren toren die al eerder is genoemd, waar u zeer stellig van was dat u er niet (meer) opzat, is uw heiligdom, dat is mij wel duidelijk geworden.
Ik weet dat verandering niet altijd vooruitgang is, maar stilstand is dat ook zeker niet.
Ik vind het erg jammer dat deze zinvolle discussie verzand is in een welles-nietes verhaal tussen een grote groep gepassioneerde hulpverleners enerzijds, en een handvol artsen anderzijds, waarvan er één het woord voert die, naar mijn bescheiden mening, er een mening op na houdt, die door een meerderheid helemaal niet gesteund wordt (alleen kan ik dit niet met cijfers onderbouwen) en het toch probeert op te dringen aan de (in ieder geval in deze discussie) getalsmatige meerderheid. En dat ook nog eens doet, door telkens haar stellingen te herhalen, als ware ze een langspeelplaat met een krasje erop.
Ik heb de indruk dat de hier op het forum artsen al gepost hebben, zelfs een paar artsen die gepost hebben dat ze hun mening hebben herzien dankzij deze discussie.
Een aantal ambulanceverpleegkundigen heeft ook een mening gepost, zij delen in grote lijnen een mening van gelijke strekking. Als er vanuit de beroepsgroepen al enige vorm van kritiek is dan strekt het zich tot mijn communicatieve vaardigheden, niet tot medische inhoudelijke zaken.
Het klopt dat ik liever het woord voer omdat ik liever niet zie dat jonge collegae zich schuldig maken aan mogelijk denigrerende opmerkingen. Ik sta er iets anders in en kan het me wel permitteren. Hoe groot de getalsmatige meerderheid hier ook is op het forum, ik laat artsen of verpleegkundigen niet marginaliseren door (gepassioneerde) burgerhulpverleners. Reanimatie is helemaal geen hobby, als je echt zo begaan bent met hartziekten ga eens op zaterdag folders uit delen en mensen overtuigen om gezonder te eten, te stoppen met roken en meer te gaan bewegen. Preventie is minstens zo belangrijk.
