Kun je me dan uitleggen waarom een universitaire bachelor evenveel EC's (europese studiepunten) oplevert als een bachelor van een Hogeschool? Onder het BaMa systeem zou het enige verschil moeten zijn dat de hogescholen beroepsgericht opleiden en de universiteiten wetenschappelijk. Waardoor, overigens, veel werkgevers een lichte voorkeur hebben van hogeschool afgestudeerden.
CM
Universitaire bachelor en master hebben helemaal niet even veel ECTS (Europese studiepunten)
HBO bachelor is 4 jaar, totaal 240 ects
Universitaire bachelor is 3 jaar, totaal 180 ects.
Het verschil moet helemaal niet zijn dat een universiteit alleen maar wetenschappelijker opleid. Het verschil tussen de twee is veel groter dan dat. Een universitaire Bachelor of Arts of Bachelor of Science heeft ook maar 1 functie, het kunnen switchen naar andere masters of een master in een andere stad / ander land gaan doen omdat die beter bij jou interesse aansluit.
Een universitaire bachelor heeft geen waarde op de arbeidsmarkt als je er geen master achter plakt. De studies zijn namelijk bijna niet veranderd. Vroeger was je na 4 (of 5 of 6 afhankelijk van wat je studeert) doctorandus, ingenieur (universitair ir.) of meester. Nu hebben ze simpelweg de vakken wat geherorganiseerd en krijg je na 3 jaar een tussentijds dipoma (BA of BSc.). In veel gevallen is dat dus gewoon het bewijs dat je 3/4 of 3/5 van een universitaire opleiding hebt afgerond. In de praktijk gaat er dus praktisch niemand met die diploma's de arbeidsmarkt op. Veel opleidingen hebben zelfs geen uitreiking voor die diploma's, je haalt ze maar even op bij de administratie als je in de buurt bent. Toen ik mijn BSc. kreeg een paar jaar terug was er wel een formele uitreiking. Daarbij gaf de onderwijs directeur wat leuke cijfers. Gemiddeld voel 48% van de instromers af en verliet de universiteit zonder diploma, de rest studeerde na verloop van tijd af.
Nu moet ik iets in context plaatsen, ik studeer aan een technische universiteit, uitval percentages zijn daar absurd hoog, evenals uitloop, ik geloof dat het 5% van de studenten lukt om bij mijn eerste studie nominaal af te studeren (tipje van de sluier, ik heb dus 2 dingen gestudeerd)
Andere cijfers die hij had, was dat 1% van de studenten na het behalen van zijn BSc. (in deze studie, electrical engineering) na de BSc. gestopt was de afgelopen jaren, details: dit was 1 student en die is om medische redenen gestopt.
Bij andere studies is het echter niet veel anders, je stopt niet met studeren na je BSc. of BA (for the record, BSc = Bachelor of Science, BA = bachelor of Arts, beide zijn alleen op een universiteit te halen, op HBO ben je "gewoon" Bachelor)
Goed iedereen gaat dus door voor een master na een universitaire bachelor. Groot nadeel van heel het systeem is dat je pas na je bachelor mag beginnen aan je master. Met een beetje pech heb je in die 3 jaar 1 vak niet gehaald en mag je daardoor in je 4e jaar niet meteen aan je master beginnen en loop je dus vertraging op.
Overigens was ik ook een aparte groep in de statistiek omdat ik besloot halverwege mijn master te switchen naar een andere studie, voordeel van het BaMa systeem dat dat dus wel wat makkelijker gaat.
Maar goed terug naar verschil tussen HBO en universitaire opleidingen.
Het zit eigenlijk al in de naam, Hoger Beroeps Onderwijs, je leert een beroep. Op een universiteit niet. Je ziet ook zelden in vacatures waar ze een academische opleiding vragen dat ze om 1 specifieke opleiding vragen. In de meeste vacatures vragen ze om "academische opleiding in een relevant gebied" wat precies doet er niet toe.
De manier van onderwijs is namelijk totaal anders, inderdaad veel meer gericht op wetenschappelijk onderzoek verrichten. Rigor vs. Relevance.
Je wordt op een universiteit niet opgeleid om iets bepaalds te doen, maar om op een bepaalde manier te denken en jezelf vaardigheden aan te leren.
Het verschil zie je al in de manier van les geven. Op een HBO heb je klassen en loopt het jaar van september tot juli (min of meer)
op een universiteit heb je geen idee wie je jaargenoten zijn, klassen bestaan niet. Massale hoorcolleges met tot 200 studenten, veel meer zelfstudie en eigen initiatief. Eigenlijk alleen maar zelfstudie en eigen initiatief, niemand zal het merken als je er niet bent. Ik ben momenteel mijn tweede studie aan het afronden. (MSc.) en ik heb geen idee wie mijn studie genoten zijn. Er zijn mensen die ik regelmatig zie, en in projecten (mijn master is erg projectmatig) werk ik met studiegenoten samen, maar ook met mensen die andere masters doen maar toevallig wat de zelfde vakken volgen. Alles loopt door elkaar. Verschil is dus ook dat je op een HBO mensen veel meer rond de zomer of kerstvakantie ziet afstuderen, netjes een stage in een semester of een jaar. Waar op een universiteit eigenlijk alles constant begint en wordt afgerond en mensen hun eigen volgorde door het curriculum zoeken.
Universitaire studies zijn veel meer gericht op wetenschappelijk onderzoek en academische vaardigheden ontwikkelen. Het gaat niet zo zeer om de kennis die je tijdens je studie opdoet, het gaat om de vaardigheid om jezelf kennis eigen te maken waar het om gaat. Met een universitaire diploma laat je niet zo zeer zien "kennis van economie te hebben" als je economie gestudeerd hebt. Wat je laat zien is dat je in staat bent op een bepaalde manier te denken en te werken en jezelf kennis van een bepaald niveau op te doen. Toevallig heb je dat "trucje" geleerd in 1 bepaalde richting (of 2 in mijn geval)
De lichte voorkeur van werkgevers voor HBO'ers is trouwens niet correct. Alleen in bepaalde vakgebieden waar te veel mensen in afstuderen hebben universitair geschoolde mensen het wat moeilijker werk te vinden. (rechten is een klassiek voorbeeld). Een kennis van me heeft een eigen zaak waarvoor hij op zoek is naar HBO elektrotechnische, iedere keer als hij er 1 gevonden heeft baalt hij er weer van. Het niveau zou niets meer zijn, ze hebben de kennis niet die hij zoekt en ze zijn niet in staat die kennis zelf in redelijke tijd op te doen. We hebben allemaal de inholland verhalen de afgelopen jaren in het nieuws gehoord helaas.... In de meeste vakgebieden hebben universitair geschoolde juist het voordeel dat ze veel breder en abstracter zijn opgeleid, waardoor ze voor veel meer functies geschikt zijn. Op HBO ben je veel smaller voor 1 vak opgeleid, en tja, is dat toch echt waarop je zult moeten solliciteren. Ben je fysiotherapeut geworden op het HBO, dan ben je dat en niets anders. Je zult daarop moeten solliciteren. Heb je op een universiteit bewegingswetenschappen gestudeerd dan kun je veel meer wegen inslaan met je diploma. De startsalarissen liggen niet voor niets hoger.
HBO'ers hebben misschien wat meer stage ervaring dan de meeste universitaire studenten (lang niet altijd waar, veel universitaire opleidingen hebben ook stages. al kiezen studenten er vaker voor om die op een universiteit uit te zoeken omdat ze onderzoek willen doen en niet als stagair eenvoudige klusjes in een bedrijf oplossen). De academische skills van iemand met een academische achtergrond stellen die persoon in staat die paar maanden minder stage ervaring in een zeer korte tijd in te halen op de werkvloer.
Op een universiteit wordt je gewoon echt veel meer als wetenschapper opgeleid en wetenschappers zijn geen mensen die gewoon wat extra boeken uit hun hoofd geleerd hebben. Het is een manier van denken en werken. Mijn broertje is een mooie ervaringsdeskundige, na zijn HBO bachelor is hij een universitaire master gaan doen en nu gaat hij over een paar maanden beginnen aan zijn PhD, ik heb dit onderwerp vaak met hem besproken.
Waar hij ook een mooi voorbeeld van is, je moet vooral doen waar je jezelf prettig bij voelt. De HBO en universiteit zijn echt twee heel verschillende dingen. Vergis je er niet in. Veel mensen doen dat wel, dat zie je heel mooi met het BaMa systeem. Veel HBO'ers besluiten om toch een Master te gaan halen op een universiteit, maar je ziet in die groep veel meer uitvallers dan in de groep studenten die met een Universitaire bachelor aan de master begint.
Het 1 is niet beter dan de ander, het zijn twee totaal andere dingen, daarom ben ik ook erg blij dat de overheid besloten heeft de titels niet gelijk te trekken. Het doet beide opleidingen namelijk geen recht om ze gelijk te trekken.
Een bachelor van een hbo is een diploma waarmee je laat zien je vak uit te kunnen oefenen.
Een bachelor of science / bachelor of arts van een universiteit is een academisch diploma waarmee je laat zien academisch te kunnen denken en werken. Maar met alleen een BSc. of BA geef ik je niet veel kansen op de arbeidsmarkt. Daar hoort de MSc. of MA. achter.
Je moet doen waar je je goed bij voelt, want uiteindelijk blijft de pensioenleeftijd alleen maar opschuiven, dus je mag het nog lang genoeg doen
