Competenties EHBO en AED instructeur

[DRK]

Golly,

En hebben we het wederom over het referentiekader van de instructeur. Nou heb jij een academische opleiding afgerond in een richting die wat raakvlakken heeft met de geneeskunde. Maar het leeuwendeel van de instructeurs werkt toch echt in die pillenfabriek. Voor hen is de EHBO opleiding van het Oranje Kruis de referentie.

Het gaat mij dus niet op jouw referentiekader als uitzondering. Neen.., het gaat mij om het referentiekader van het grote geheel. Daarop is mijn reactie ook van toepassing. Hoe gaan die om met de vragen die ter sprake komen.

Expert.

Vanuit mijn perspectief dan:

Ik ben werkzaam als technician in de chemische industrie.
Heb geen enkele medische of zorgachtergrond.
Ben vrijwilliger bij het Rode Kruis, actief in de evenementenhulpverlening.
Als hobby ben ik EHBO-instructeur geworden en geef in mijn vrije tijd voornamelijk herhalingslessen aan lokale EHBO- en RK-verenigingen. Soms krijg ik de kans via mijn werkgever om aan collega's een reanimatie of EHBO-cursus te geven.

Bij mijn lessen probeer ik in gedachten te houden welke groep ik voor me heb. Bij de verenigingen leg ik dan ook focus op huis-tuin en keuken-EHBO, daar ben ik, met mijn ervaring als evenementenhulpverlener goed in. Als ik een groep heb uit de industrie, dan ligt de focus op zaken die daar potentie hebben. Denk bijvoorbeeld aan chemische of elektrische ongevallen. Dit kan ik, gezien mijn achtergrond, ook vrij goed.  

Zaken zoals BLS en shock etc. kan ik doceren, mits ik me aan de richtlijnen houd. In dit geval het OK-boekje. In deze zaken heb ik weinig achtergrondkennis en nagenoeg geen praktische ervaring. Zelf uitwijden hierin is dan ook een valkuil waar ik vaak genoeg in ben gestapt en is een oorzaak dat er spookverhalen over bijvoorbeeld reanimatie de wereld ingeholpen worden. Diepgang in deze zaken probeer ik te geven door gastdocenten uit te nodigen.

Natuurlijk gebeurt het nog steeds dat er vragen gesteld worden waar ik geen direct juist antwoord op heb. Gelukkig is mijn zelfvertrouwen voor een lesgroep groot genoeg dat ik tijdens een les durf te zeggen dat ik geen pasklaar antwoord heb en er de volgende keer op terugkom. Nazoeken via algemeen beschikbare literatuur of via dit forum levert dan meestal voldoende op om er later uitgebreid op in te kunnen gaan tijdens de les. Ook navraag via mijn rayon (cluppie EHBO-instructeurs die samen voor hun bijscholing zorgen) is iets waar ik graag gebruik van maak.

Was dit een perspectief waar je naar op zoek was Expert? Vraag gerust door, mocht er nog iets zijn

[Golly]

Golly,

En hebben we het wederom over het referentiekader van de instructeur. Nou heb jij een academische opleiding afgerond in een richting die wat raakvlakken heeft met de geneeskunde. Maar het leeuwendeel van de instructeurs werkt toch echt in die pillenfabriek. Voor hen is de EHBO opleiding van het Oranje Kruis de referentie.

Het gaat mij dus niet op jouw referentiekader als uitzondering. Neen.., het gaat mij om het referentiekader van het grote geheel. Daarop is mijn reactie ook van toepassing. Hoe gaan die om met de vragen die ter sprake komen.

Expert.

Wanneer er puur een ehbo opleiding/ instructeursopleiding ehbo als grondlegging is, ben ik het helemaal met je eens, dan zullen antwoorden op zulke vragen (moeten) uitblijven of vanuit common sense en ik heb gehoord dat... moeten komen, en het lijkt mij dat dat inderdaad onvoldoende is. De instructeursopleiding van de NRR biedt hierin ook geen verdieping en ontmoedigt zelfs het aanbieden van de achterliggende theorie en beantwoorden van verdiepende vragen, helaas.
Persoonlijk heb ik hier ook moeite mee.

De aanpak van DRK is er een die veel instructeurs hebben, en ik denk dat dat op zich niet slecht is, ken je doelgroep en haal daar indien nodig docenten bij die de verdieping wel kunnen bieden.
Overigens denk ik dat het probleem groter is bij de instructeurs die "voor hun brood" lesgeven, de instructeurs die lesgeven aan hun directe (hobby/werkomgeving) hebben vanuit hun professie/hobby vaak wel de drive om verder te leren/extra aanvullende kennis op te doen en te delen. en Inderdaad, weet je het niet, ben dan eerlijk en vertel geen onzin

[oma]

Golly,

En hebben we het wederom over het referentiekader van de instructeur. Nou heb jij een academische opleiding afgerond in een richting die wat raakvlakken heeft met de geneeskunde.

Dan zit er nog steeds de nuance in het raakvlak. In de oertijd was ik examinator namens de hartstichting. De instructeurs waren hoofdzakelijk hoofdverpleegkundigen van de ambulancedienst of de hartbewaking. In die tijd vonden de instructeurs het ook prettig als ik af en toe een les bijwoonde om achteraf met de instructeurs te spreken over het aangeboden onderwijs.

Ik heb het altijd ervaren dat de cursisten eerlijke informatie kregen omdat deze instructeurs veel refereerden naar de dagelijkse praktijk. Ook het taalgebruik, een stukje humor en praktijkverhalen waren een oorzaak dat het publiek aan de lippen hing van deze instructeurs.

Ik heb zelf wel eens een praatje gehouden tijdens de reanimatiecursus, mijn referentiekader is wederom anders. Iemand die voor haar brood met de vingers aan het hart van iemand anders zit, het hart bewust stil zet, repareert en weer op gang brengt spreekt anders over dit prachtige orgaan dan de Hartstichting ooit zal kunnen.

Ik vind het ook geen goede zaak als de instructeur antwoord moet gaan zoeken op een forum of op zoek moet gaan naar het antwoord via een arts of geneeskunde student. Een goede instructeur doet er wijzer aan om te zeggen dat ze het niet weten en een advies te geven dat de cursist het zelf moet gaan vragen aan bijvoorbeeld zijn huisarts.

[Golly]

Dan zit er nog steeds de nuance in het raakvlak. In de oertijd was ik examinator namens de hartstichting. De instructeurs waren hoofdzakelijk hoofdverpleegkundigen van de ambulancedienst of de hartbewaking. In die tijd vonden de instructeurs het ook prettig als ik af en toe een les bijwoonde om achteraf met de instructeurs te spreken over het aangeboden onderwijs.

Ik heb het altijd ervaren dat de cursisten eerlijke informatie kregen omdat deze instructeurs veel refereerden naar de dagelijkse praktijk. Ook het taalgebruik, een stukje humor en praktijkverhalen waren een oorzaak dat het publiek aan de lippen hing van deze instructeurs.

Ik heb zelf wel eens een praatje gehouden tijdens de reanimatiecursus, mijn referentiekader is wederom anders. Iemand die voor haar brood met de vingers aan het hart van iemand anders zit, het hart bewust stil zet, repareert en weer op gang brengt spreekt anders over dit prachtige orgaan dan de Hartstichting ooit zal kunnen.

Ik vind het ook geen goede zaak als de instructeur antwoord moet gaan zoeken op een forum of op zoek moet gaan naar het antwoord via een arts of geneeskunde student. Een goede instructeur doet er wijzer aan om te zeggen dat ze het niet weten en een advies te geven dat de cursist het zelf moet gaan vragen aan bijvoorbeeld zijn huisarts.

Absoluut, wanneer het over persoonlijke gezondheidsvragen (cursist of naasten) gaat moet je iemand doorverwijzen naar de huisarts/behandelend arts. Ik ben wel van mening dat een instructeur antwoord moet kunnen geven op:

"Kunt u mij uitleggen, wat de oorzaken zijn van een ademstilstand?" "Kunt u misschien iets meer vertellen over ritmestoornissen". "Waarom leidt de ene ritmestoornis tot een stilstand en de ander niet?" "Mijn tante heeft een cardiomyopathie, wat is dat?". "Waarom worden mensen na een reanimatie gekoeld en hoe gaat dat in zijn werk". "Wie zijn de heren Dotter en Stent". "Wat zijn de oorzaken van een circulatiestilstand en kunt iets vertellen over een longembolie?" "Mijn moeder had iets met een 'Trombonebeen' ". "Hoe ziet iemand eruit met een hartstilstand, en waarom is het ene slachtoffer krijtwit en het andere slachtoffer potloodblauw?". "Soms zie je trekkingen, heb je dan 'elipepsie' ?".

Ik geniet er ook enorm van als een instructeur zijn/haar leerdoelen kan ondersteunen met ervaringen uit de praktijk, helaas is dit echter niet altijd mogelijk, dan moeten er heel veel artsen en verpleegkundigen een (half)dagje minder gaan werken in de kliniek om onderwijs te geven aan de samenleving.

[Expert]

Vanuit mijn perspectief dan:

Ik ben werkzaam als technician in de chemische industrie.
Heb geen enkele medische of zorgachtergrond.
Ben vrijwilliger bij het Rode Kruis, actief in de evenementenhulpverlening.
Als hobby ben ik EHBO-instructeur geworden en geef in mijn vrije tijd voornamelijk herhalingslessen aan lokale EHBO- en RK-verenigingen. Soms krijg ik de kans via mijn werkgever om aan collega's een reanimatie of EHBO-cursus te geven.

Bij mijn lessen probeer ik in gedachten te houden welke groep ik voor me heb. Bij de verenigingen leg ik dan ook focus op huis-tuin en keuken-EHBO, daar ben ik, met mijn ervaring als evenementenhulpverlener goed in. Als ik een groep heb uit de industrie, dan ligt de focus op zaken die daar potentie hebben. Denk bijvoorbeeld aan chemische of elektrische ongevallen. Dit kan ik, gezien mijn achtergrond, ook vrij goed.  

Zaken zoals BLS en shock etc. kan ik doceren, mits ik me aan de richtlijnen houd. In dit geval het OK-boekje. In deze zaken heb ik weinig achtergrondkennis en nagenoeg geen praktische ervaring. Zelf uitwijden hierin is dan ook een valkuil waar ik vaak genoeg in ben gestapt en is een oorzaak dat er spookverhalen over bijvoorbeeld reanimatie de wereld ingeholpen worden. Diepgang in deze zaken probeer ik te geven door gastdocenten uit te nodigen.

Natuurlijk gebeurt het nog steeds dat er vragen gesteld worden waar ik geen direct juist antwoord op heb. Gelukkig is mijn zelfvertrouwen voor een lesgroep groot genoeg dat ik tijdens een les durf te zeggen dat ik geen pasklaar antwoord heb en er de volgende keer op terugkom. Nazoeken via algemeen beschikbare literatuur of via dit forum levert dan meestal voldoende op om er later uitgebreid op in te kunnen gaan tijdens de les. Ook navraag via mijn rayon (cluppie EHBO-instructeurs die samen voor hun bijscholing zorgen) is iets waar ik graag gebruik van maak.

Was dit een perspectief waar je naar op zoek was Expert? Vraag gerust door, mocht er nog iets zijn

DRK,

Zonder enige twijfel dat ik je inzet en toewijding louterend vind. Maar het overdragen van boekenkennis is iets anders als het refereren aan klinische ervaring.

Het fenomeen shock doceer je niet aan de hand van richtlijnen.

Expert.

[ir. Auditor]

Het fenomeen shock doceer je niet aan de hand van richtlijnen.

Daar ben ik het heel erg mee eens als leek en EHBO'er.
De eerste keer dat ik iets over shock hoorde was een BHV cursus via het werk. Daarin kreeg ik eigenlijk totaal geen idee over wat en hoe. Er komt in 1 dag zo veel info op je af dat shock eigenlijk gewoon iets is wat even benoemd wordt. Totaal ten onrechte eigenlijk van de ernst van de situatie en toch wel kans dat je het eens tegen komt.

Een paar maanden later kwam ik het dan ook daadwerkelijk tegen, en ondanks dat het dus wel in de cursus had gezeten heb ik dat toen niet zo herkend. Dat heeft gelukkig niets uitgemaakt want intuïtief bleken mijn acties goed geweest te zijn op dat moment. Pas toen ik het voorval de volgende dag besprak met iemand vertelde hij mij "dat was dus iemand in shock." Dat incident is voor mij ook de reden om me te gaan verdiepen in EHBO.

Wat me later opviel tijdens EHBO lessen is dat de informatie over shock wel correct is, maar zonder die ervaring die ik er al mee had ik eigenlijk geen goed beeld had kunnen vormen over wat het nu werkelijk was en inhield. Zelfs niet met een goede lotus in de les. Daarvoor is shock een te "apart" iets.

[helm]

NedCert is recent begonnen met het geven van instructeurscursussen. Tijdens de cursus worden instructeurs in spé opgeleid door docent-instructeurs; praktijkmensen (ambulance/seh/brandweer) zoals ik.  De instructeur kan altijd terugvallen op de docent-instructeur door te bellen, mailen of whatsappen.

Hebben andere organisaties een soortgelijke methode?
Ik heb namelijk begrepen dat bij anderen de instructeurs elkaar opleiden.

[Expert]

Absoluut, wanneer het over persoonlijke gezondheidsvragen (cursist of naasten) gaat moet je iemand doorverwijzen naar de huisarts/behandelend arts. Ik ben wel van mening dat een instructeur antwoord moet kunnen geven op:

Hallo Golly,

"Kunt u mij uitleggen, wat de oorzaken zijn van een ademstilstand?" "Kunt u misschien iets meer vertellen over ritmestoornissen". "Waarom leidt de ene ritmestoornis tot een stilstand en de ander niet?" "Waarom worden mensen na een reanimatie gekoeld en hoe gaat dat in zijn werk". "Wat zijn de oorzaken van een circulatiestilstand…. "Hoe ziet iemand eruit met een hartstilstand, en waarom is het ene slachtoffer krijtwit en het andere slachtoffer potloodblauw?"

"Een jonge vent bij ons op het werk klaagde zomaar ineens over een verschrikkelijke hoofdpijn". "Zat gewoon te werken achter zijn PC". "We hebben hem natuurlijk eerst een glaasje water gegeven met een Paracetamolletje". "Toen dat niet hielp hebben we hem, na ongeveer twintig minuten, een Brufennetje gegeven en we wilden hem eigenlijk naar huis toe sturen". "Ineens begint ie te braken..., te braken!" "Oh.., verschrikkelijk!" "Het droop letterlijk zo van de muur". "Het is alweer een half jaar terug, maar ik ruik het nog steeds". "Weer wat later zakt ie zo voor mijn neus in elkaar". "Doodeng." "Eerst lag hij wat vreemd bij en zijn ademhaling werd steeds vreemder". De ambulancebroeder had het over 'gespen' ". "Wat is 'gespen' en wat betekent dat?" "Later hoorden wij dat ie zelfs is gereanimeerd". "Zo'n jonge vent.., met hartklachten". "Ik begrijp er niks van". "Kunt u dit even uitleggen?"

Goed Golly,

Jij hebt een aantal vragen doorgestreept in je reactie. Ik heb ze even verwijderd uit mijn eigen reactie. Prima. Maar ik ben nog steeds van mening dat het leeuwendeel van de instructeurs geen paraat antwoord heeft op dit soort vragen.

Ondertussen zijn het wel heel terechte vragen van een cursist.

Een instructeur moet wel degelijk kunnen toelichten wat een longembolie is en hij moet wel degelijk kunnen verklaren waarom mensen soms trekkingen vertonen bij een arrest. Als je dat niet kunt heb je gewoon helemaal niets van begrepen. Ook de casus is gewoon reëel.

Ik geniet er ook enorm van als een instructeur zijn/haar leerdoelen kan ondersteunen met ervaringen uit de praktijk, helaas is dit echter niet altijd mogelijk, dan moeten er heel veel artsen en verpleegkundigen een (half)dagje minder gaan werken in de kliniek om onderwijs te geven aan de samenleving.

Dat mag nou net weer niet van onze managers.

Expert.

[RAdeR]

Dat mag nou net weer niet van onze managers.

Expert.

Dat geldt dat voor de specialist in loondienst en niet voor de vrijgevestigde specialisten.

[Expert]

Dat geldt dat voor de specialist in loondienst en niet voor de vrijgevestigde specialisten.

Uiteindelijk hebben alle medisch specialisten ermee te maken. De specialisten in loondienst moeten vooral "productie" draaien. Vrij gevestigde specialisten hebben een andere drijfveer, maar ook deze collega's worden gemangeld door regelgeving vanuit het management. Alle keuzes zijn "money driven".

Maar goed.., "on topic" zoals jij altijd roept.

Expert