De eindtermen zijn geen eisen die fysiek aan de EHV-er / BVH-er worden gesteld !! Ik moet laten zien dat ik kan reanimeren, rautekken, pleisterplakken, brandwonden koelen en SO door verwijzen. Nergens staat er iets over hoelang, hoever of hoevaak ik die handeling uit moet (kunnen) voeren.
Voor reanimatie geldt over het algemeen dat iemand 2 minuten reanimatie moet laten zien tijdens een NRR/OK examen. Dat is kort, maar voldoende om in ieder geval te dien of iemand de vaardigheid beheerst. De richtlijn adviseert om iedere 2 minuten te wisselen van reanimator.
Als ik een eis zou moeten opstellen voor reanimatie, dan denk ik bijvoorbeeld aan tenminste 10 minuten kunnen reanimeren. In normale omstandigheden verwacht je dat de ambulance dan ongeveer ter plaatse is. Natuurlijk, langere aanrijtijden zijn er altijd. Is er hulp, dan wissel je iedere 2 min.
Als we het willen hebben over de fysieke eisen die men aan een EHV-er wenst te stellen hebben dan heb je het over eisen die je minimaal wilt stellen aan bijvoorbeeld:
- conditie
- lichamelijke gesteldheid
En dus over hoelang iemand een bepaalde handeling kan volhouden of uitvoeren zonder dat hij/zij lichamelijk hinder ondervind van zijn/haar handelen.
Dus nogmaals is een fusieke eis, met een SO de 100 meter horden kunnen lopen en daarna nog 15 minuten reanimeren...of is 10 meter rautekken zonder horden en 5 minuten reanimeren voldoende.
Wat betreft Rautek, die bedoelt is om iemand over korte afstand te verplaatsen zou ik me kunnen voorstellen dat iemand in staat moet zijn om een normaal persoon (70-80kg) over een afstand van 10 meter te verplaatsen. Ook hier: natuurlijk zijn er mensen die zwaarder wegen, of hele kleine BHV'ers. Uitzonderingen die niet in de 'regels' passen zijn er altijd. Improviseren
.
Kijk ik bijv. naar de ambulancedienst dan hebben zij bijvoorbeeld de lucas die de reanimatie van het SO kan overnemen c.q ondersteunen, dergelijke hulpmiddelen heeft een EHV-er niet, en wordt een tweede ambu ingezet, moet een SO verplaatst worden vanwege een trap dan bellen we een redvoertuig voor assistentie.
Is het SO behoorlijk aan het gewicht of ligt het op een lastige plek dan bellen we ook voor tilassistentie van de brandweer.
Met andere woorden, indien noodzakelijk beschikt de ambulancedienst over een vangnet aan hulpmiddelen en hulptroepen maar van een EHV-er wens je dat hij/zij het wel alleen of met twee personen af kan. Aan de "leken" hulpverleners wil je dus hogere fysieke eisen stellen dan aan een prof HV-er. Lijkt mij een beetje krom
Niemand zegt hier dat je hogere eisen moet stellen aan de EHBO'er ten opzichte van de professional. Wat mij keer op keer opvalt in discussies op het forum is dat het lijkt alsof je überhaupt geen eisen mag stellen aan lekenhulpverleners.
De eisen die je aan een EHBO'er of BHV'er stelt zijn -los van het voldoen aan de eindtermen- afhankelijk van het bedrijf en de setting waarin hij gaat werken. De eisen voor een BHV'er in een kleine winkel zijn anders dan die van de BHV'er in een groot chemisch bedrijf.
De passanten EHBO'er verleent hulp als hij het toevallig tegenkomt, welke situatie dat is hangt er vanaf waar hij langskomt. De evenementenhulpverlener staat op kleine en grote evenementen. Bij een motorcross verwacht ik dat de hulpverleners in staat zijn om zich te verplaatsen door het mulle zand en over heuvels, een patient te verplaatsen als de arts dat nodig vindt enzovoorts. Op een braderie om rondes te lopen, te reanimeren tot de ambulance er is, enzovoorts. In de evenementenhulp sta je zelden/nooit alleen, dus kun je samenwerken. Bij BHV weet je dat niet.
Je beoordeelt mensen niet als groep, maar als individu. Dat iemand hulp gaat krijgen is fijn, maar daarmee kan je niet zoveel. Je weet niet of er hulp is en hoe lang die er over doet.
