Ik heb ruim tien jaar gewerkt in UK, de zorg is daar sober. De kwaliteit van de zorg is uitstekend.
De inzet en kunde van de meeste artsen en verpleegkundigen in de UK zal ongetwijfeld goed zijn, daar kan ik niet over oordelen. Toch zijn er in de UK duizenden mensen die niet de zorg hebben gehad waar ze recht op hadden, met honderden doden tot gevolg. En dan gaat het niet om een paar medische blunders maar structurele tekortkomingen in de verleende zorg, ook binnen zorg instellingen. Zeker in de laatste 2 jaar zijn er behoorlijk wat
massagraven beerputten open gegaan. Daar is een Ruwaard kinderspel bij....
Heb als leek ook maar eens een poging onder nomen om mijn ideaal beeld op te stellen.
Met excuses voor de lengte. Laat ik voor op stellen dat veel van de details natuurlijk beter benoemd, en ingevuld kunnen worden door de professionals. Ik wil dus zeker niet pretenderen dat ik ter zake kundig ben.DE VERZEKERING:Basis zorg pakket met gelijke premie, niet inkomens afhankelijk. Eventueel alternatief: gezondheids belasting op producten en diensten die bovengemiddeld bijdragen aan de vraag naar zorg.
Er wordt de patient ten alle tijden duidelijk gemaakt wat de kosten zijn van de aangesproken zorg. Dit om bewust zijn te kweken en te houden.
Als patienten goedkopere alternatieven vinden, die ook door de behandelaar worden goedgekeurd, dan worden deze vergoed. Verzekeraars moeten inzicht geven in afgesloten contracten met de farmaceutische industrie.
Nederland moet op Europees nivo lobbyen voor het afschaffen van het huidige patent en octrooi systeem voor medicijnen. (Helaas is Nederland niet groot genoeg voor het zelf paal en perk stellen aan dit systeem.)
Solidariteit is belangrijk voor het betaalbaar houden van een verzekering. Inkomens afhankelijke premies zorgen voor het opbreken van die solidariteit. Wel ben ik voorstander van "de vervuiler betaald". Een deel van de gezondheids belasting is de vervanging van sommige milieuheffingen die nu al bestaan.
Een deel van de hoge kosten van de huidige zorg komt voort uit het kunstmatig in stand houden van monopolies op gebied van medicijn productie. Hier moet paal en perk aan worden gesteld.
ELECTRONISCH PATIENTENDOSSIER:Duidelijke wet en regelgeving voor de technische bescherming van gegevens. Uitvoering van toezicht hierop door overheid, met beroeps en straf mogelijkheden. Misbruik is een misdrijf wat door een strafrechter beoordeeld wordt.
Declaratie en behandel systemen verplicht gescheiden, controles door "zorg accountants" die onder een (soort) medisch beroeps geheim vallen. Geen landelijk of regionaal centraal systeem dat door de overheid wordt opgezet of onderhouden. Inzicht in medisch gedeelte alleen door medische professionals (met motivatie waarom nodig), na toestemming van de patiënt. Toestemming is gebonden aan behandeling en tijdsduur. Patiënt krijgt periodiek overzicht wie welke gegevens bekeken of verwerkt heeft.
Wel een standaard systeem voor patienten met "speciale zorg", zoals allergieën of niet reanimeren verklaring. Dit moet op of bij de persoon gedragen worden. Denk aan een soort gegevens drager die door hulpverleners uitgelezen kan worden. Op deze datadrager staan standaard aanduidingen voor de aandoeningen, niet een medisch dossier.
Inzicht in medische gegevens is natuurlijk nodig voor een succesvolle behandeling. Maar bescherming van gegevens moet daarbij voorop staan, en er is geen reden om automatisch gegevens te delen.
In de huidige praktijk zijn er vele dossiers in veel systemen, zonder dat er duidelijk zicht is op hoe veilig die systemen zijn. (Huisarts, ziekenhuis, verpleeghuis, tandarts, etc)
Als er al problemen zijn met de bescherming van persoonsgegevens dan heeft de overheid op dit moment geen mogelijkheid om straffen uit te delen.
Zorgverzekeraars hebben niks te zoeken in medische dossiers. Financiele Controle kan ook op andere manieren.
DE HUISARTS:Georganiseerd zoals nu, maar opgenomen in een "basis zorg organisatie" (zie ziekenhuizen). Ook met een rol in medische nood hulp verlening. Dat vereist meer coördinatie en planning. Artsen worden weer zo veel mogelijk in de wijken geplaatst. Vanuit de "basis zorg organisatie" krijgt de huisarts ook een verpleegkundige toegewezen die deze arts assisteert, en bepaalde taken overneemt.
Huisarts vestigingen staan in verbinding met de "basis zorg organisatie" door gebruik te maken van moderne communicatie middelen, ook bij het stellen van diagnose.
DE MELDKAMER:Heb ik geen mening over.
AMBULANCES CQ TRANSPORT:Meer vervoer op maat. Noodhulp en niet noodhulp vervoer worden gescheiden. Mogelijke aanbesteding gebeurd ook in meerdere delen. Strenger toezicht op halen van wettelijke aanrijtijden, met eerder optreden door de overheid als dit niet wordt gehaald.
Vanuit het ziekenhuis systeem worden "noodhulp" artsen toegevoegd, die bepalen in overleg met de verpleegkundige of een slachtoffer naar een standaard zorg centrum wordt gebracht, of direct naar de specialistische zorg centra. Hierbij wordt optimaal gebruik gemaakt van moderne communicatie technieken.
VERZORGINGS/VERPLEEGHUIZEN:Verpleeghuizen verdwijnen in de huidige vorm en worden onderdeel van het basis zorg centrum.
Ook wordt een deel van de verpleging beter toegespitst op thuis verpleging.
Verzorgingshuizen worden uit de "medische hulp" hoek gehaald.
Mensen kunnen voor dit soort zorg een soort pensioen regeling afsluiten, waarbij ze zorg jaren opbouwen. Dit wordt onderdeel van pensioen uitkering, waarbij men niet gebruikte zorg in de vorm van extra pensioen terug kan krijgen.
Wel moet er maatwerk komen voor mensen met een ongeneselijke aandoeningen die meer dan gemiddelde verzorging nodig hebben. Zij moeten hier ten alletijden toegang tot hebben, ongeacht het opgebouwde zorg pensioen.
ZIEKENHUIZEN:Zorg terug naar de mensen en als taak van de overheid. Gebaseerd op inwoneraantal en afstand een basis zorg centrum vestigen. Hier worden standaard veel voorkomende, eenvoudige, handelingen aangeboden. zoals Basis Spoedeisende hulp, poliklinische ingrepen, etc. (Medisch professionals kunnen dit vast beter indelen dan ik.)
Ook huisartsen vallen onder deze lokale zorgverlener, maar kunnen "in de wijk" gevestigd zijn.
Daar "boven": regionale zorg centra voor gecompliceerdere behandelingen. Ook gebaseerd op demografie en afstand. Deze centra worden niet samengevoegd met de basis zorg centra, ookal kunnen ze in dezelfde plaats gevestigd zijn.
Wel worden patiënten die hier eenmaal opgenomen worden, hier verpleegd tot men ontslagen wordt. Patiënten worden dus niet meer terug gestuurd naar een basis zorg centrum.
Tot slot een aantal landelijke specialistische centra.
Nadruk ligt, naast natuurlijk de zorg voor de patient, op innovatie en kennis ontwikkeling. In principe richt elk centrum zich op een bepaalde onderdeel van de medische wetenschap, of op bepaalde aandoeningen. Dit kan door de jaren heen evolueren.
