Je maakt maakt me wel heel erg nieuwsgierig Lt.Col.Me. Wat voor over de top zaken staan er in dan ?
En wat is er niet waardevol aan ?
Misschien handig om dit deel om te zetten naar een eigen onderwerp omdat we anders te veel van het oorspronkelijke
onderwerp gaan afwijken en dat is niet mijn bedoeling.
Eén van de zaken die mij en veel anderen enorm stoort is inderdaad de gele werkbroek. Ik heb o.a. over dit punt commentaar geleverd, want als geel moet, kan geel/blauw (Traffic Support) dan ook? En als dat mag, mag blauw/geel (Brink Verkeer) dan ook? En als blauw/geel mag, dan zal oranje/zwart (Van der Kolk) ook wel mogen, en geheel oranje is dan net zo goed (Nedtraffic). En als we dan toch bezig zijn, dan vind ik blauw/oranje, zwart/rood of geel/groen net zo goed. Er wordt een concrete oplossing voorgeschreven, en niet een functionele oplossing. Het is niet minder dan terecht dat er wordt voorgeschreven dat een verkeersregelaar een veiligheidsbroek moet dragen die tenminste aan EN-471 klasse 1/2 voldoet. Dat is namelijk functioneel specificeren en dan ben je in één klap van het hele gesodemieter over kleur of kleurcombinaties af. Een hi-vis gele broek voldoet immers net zo goed aan EN-471 als een hi-vis rood/zwarte broek. Daar hebben fabrikanten per product een EN-certificaat voor.
Maar goed, dit is een voorbeeldje. Wat ik sterk vind aan de publicatie is de nadruk die wordt gelegd op competenties van verkeersregelaars, de afwegingen en uitgangspunten voor de inzet van verkeersregelaars en het opnemen van verkeersregelaars in V&G / RI&E plannen. Dit komt immers de veiligheid en professionaliteit van verkeersregelaars ten goede.
Waar ik mij zeer aan stoor is echter dat deze goede insteek kapot wordt gemaakt met "gezeur" over details. Dat transportbegeleiders niet bij wegwerkzaamheden ingezet mogen worden, dat er een gele broek gedragen moet worden, dat verkeersregelaars niet op rijkswegen ingezet mogen worden, dat voorbij wordt gegaan aan de status van een aanstellingspas, dat een verkeersregelaar in deze en die omstandigheden zoveel uur mogen werken en in zus en zo omstandigheden wel zoveel uur mogen werken. Dat zijn regeltjes die over de top zijn, waarbij je er om vraagt om deze te overtreden. Een verkeersregelaar en zijn uitvoerder/werkgever hebben hier immers ook een eigen verantwoordelijkheid in het kader van de Arbowetgeving. Waarom mag ik wel 3 uur zeer geconcentreerd werk doen aan mijn bureautje, maar niet 3 uur zeer geconcentreerd verkeer regelen? Een verkeersregelaar kan prima in overleg met zijn collega en uitvoerder beslissen hoe lang hij veiligheidshalve inzetbaar is.
Daarnaast is het enorm jammer dat de publicatie niet verder ingaat op de praktijk, de informatievoorziening omtrent de regelgeving en ook het toezicht en de controle daarop. Leuk dat we iets opschrijven over competenties en veiligheidsplannen, maar hoe gaan we dat nu in de praktijk controleren? Dat blijft compleet onbelicht in de publicatie. Sterker nog: de wetgeving op dit punt gaat aan een heleboel competenties gewoon voorbij. 15 minuten een examenkruispunt regelen en je bent geschikt. Hoezo competenties?
En ik wil niet het aantal wegbeheerders/ambtenaren en politiemensen de kost geven dat geen enkel benul heeft van de wet- en regelgeving omtrent verkeersregelaars. Ik heb politiemensen en wegbeheerders als controleurs zien staan bij verkeersregelaars die er niet conform de regeling bijliepen en die er veiligheidshalve ook nog eens een zootje van maakten. "Gaat allemaal goed hier!" Nee, die mannen staan hier in het donker, zonder straatverlichting, met een niet-goedgekeurd hesje, geen veiligheidskleding, zonder rode lamp en ze snappen er geen pepernoot van. Hoezo, het gaat goed? (Disclaimer: overdreven voorbeeld.)
Kortom: het CROW introduceert in een werkgroepje met een zeer hoog ons-kent-ons-gehalte onder leiding van ervaren CROW-publicatie-schrijvers (het lijkt wel een voltijdsbaan) een aantal heel goede ideeën, maar draaft vervolgens door in zinloze details en vergeet een essentieel onderdeel: de vertaling naar de praktijk.
Last-minute toevoeging: en dat is niet voor het eerst. De publicatie "verkeersmaatregelen bij evenementen" (265) is ook al zo'n voorbeeld van een uitstekend idee met een magere uitwerking.