Binnen de ambulancezorg bestaat het systeem VIM. Staat voor veilig Incidenten Melden. (is dit landelijk?)
Hierbinnen kunnen complicaties, fouten, bijna-incidenten etc. gemeld worden. Dit wordt ook gedaan alleen komt dit wat vrijblijvend over. Ik bepaal zelf wat ik wel en niet meld.
Dergelijke meldingen gaan naar een VIM commissie, waar o.a. leidinggevenden deel van uit maken. Elke melding wordt apart bekeken en zo nodig wordt contact gelegd met de melder of andere partijen, zoals een patiënt, arts of andere ketenpartner.
Maar niet altijd zal ik zelf een complicatie signaleren. Andere partijen kunnen ook een VIM melding doen, bv een ontvangend specialist op de SEH, maar die VIM systemen zijn niet aan elkaar gekoppeld. Wanneer men een complicatie signaleert in het ziekenhuis zal doelbewust contact gelegd moeten worden tussen de twee organisaties. En ik denk dat daar een hoop blijft liggen.
Voorheen (in de tijd van de papieren ritbonnen) werden feedbackformulieren vrijwel standaard ingevuld. Hierop werd vermeld of de diagnose juist was, de behandeling conform het beleid/protocol was en of er evt andere zaken goed of juist niet goed waren.
Bij het overstappen op een digitaal ritbonsysteem is dit stil komen te liggen en ik ben tot nu toe niet in staat geweest dit weer aan de gang te krijgen....
Dus de intentie om e.e.a. te melden is er wel maar veel te vrijblijvend.
Ik denk dat ik een probleem heb als ik b.v. medicatie onbedoeld subcutaan spuit, dit uitmondt in een klacht en vervolgens blijkt dat er geen VIM van bestaat. Maar dan is het achteraf praten en hoe vaak mondt een fout uit in een klacht??
We moeten dus naar een verplicht en structureel systeem, gekoppeld aan het meldsysteem van het ziekenhuis en van huisartsen.
En last but not least moet de doofpot definitief uitgebannen worden. Iedereen maakt fouten en alleen door een goede registratie krijgen we boven water of bepaalde handelingen te vaak fout gaan of te risicovol zijn.
