Complicatie-registratie ambulanceverpleegkundige: Zin of onzin?

[hoefhaan]

Wellicht V&VN eens contacteren of zij mogelijk al met iets bezig zijn?
2x het wiel uitvinden lijkt me wat dubbel op. Wil best eens een mail hier aan spenderen.

[hoefhaan]

Zo. de daad bij het woord gevoegd. Een mail gestuurd met daarin de vraag of er al initiatieven lopen op dit gebied.

[CM]

CM,

Het bericht van RAdeR is juist. Daarnaast wordt iedere afdeling met enige regelmaat, iedere drie of vier jaar gevisiteerd door een visitatie commissie van de beroepsvereniging. In mijn geval is dat de Nederlandse Vereniging voor Anesthesiologie. Die kijken heel secuur of je de zaken op orde hebt binnen je afdeling. Ze kijken naar van alles en nog wat. De complicatie-registratie is ook onderdeel van de inspectie.

Hoe zou je dit kunnen vertalen naar de RAV's. Allereerst zou je lijst samen moeten stellen van alle medische handelingen die vallen binnen het domein van de ambulance-verpleegkundige. Daaraan kun je een lijst koppelen met mogelijke complicaties. Bijvoorbeeld, "niet gedecteerde oesophagale intubatie". Natuurlijk is dit niet zo eenvoudig, omdat het vaak berust op zelfrapportage, maar goed..., daarvoor valt uiteindelijk wel iets te verzinnen.

Daarnaast zou je een visitatie-commissie kunnen vormen vanuit de beroepsvereniging die regelmatig op inspectie gaat bij RAV's. Reken maar, dat er dan heel wat stof achter de lades wordt gevonden.

CM, zomaar even uit de losse pols wat vergelijkingen met de medische beroepsgroep. Ik denk dat het een kwestie van tijd is, en dan zullen RAV's er ook moeten geloven.

Expert.

Oh, dat geeft niets, ik voel me niet te goed om een poosje te poetsen, hoor! Dan komen we er tenminste achter hoe het werkelijk zit!

CM

[CM]

Zo. de daad bij het woord gevoegd. Een mail gestuurd met daarin de vraag of er al initiatieven lopen op dit gebied.

Chapeau, kerel! Hou je ons op de hoogte?

CM

[RemRoof]

Ik heb met grote interesse dit topic gevolgd. Ergens verbaas ik mij wel over de gebrekkige registratie binnen het ambulance werkveld. Volgens mij is nagenoeg elke  (zo niet iedere) ambulancedienst HKZ gecertificeerd.  Om te werken aan kwaliteit zul je ook moeten weten hoe je kwaliteit nu is.. Volgens mij zijn VIM/MIP-meldingen, interne audits, intervisie, complicatieregister, patiëntenquetes etc. een belangrijk gereedschap om te blijven werken aan kwaliteit... Of is HKZ vooral de jaarlijkse stress om de laatste non-conformity's van het afgelopen jaar weg te werken . Ik ben dus erg benieuwd hoe er sowieso met de term kwaliteit wordt omgegaan binnen de ambulancezorg.
Trouwens wel weer leuk om te zien wat de kracht is van dit forum

RemRoof

[RAdeR]

CM,

Het bericht van RAdeR is juist. Daarnaast wordt iedere afdeling met enige regelmaat, iedere drie of vier jaar gevisiteerd door een visitatie commissie van de beroepsvereniging. In mijn geval is dat de Nederlandse Vereniging voor Anesthesiologie. Die kijken heel secuur of je de zaken op orde hebt binnen je afdeling. Ze kijken naar van alles en nog wat. De complicatie-registratie is ook onderdeel van de inspectie.

Hoe zou je dit kunnen vertalen naar de RAV's. Allereerst zou je lijst samen moeten stellen van alle medische handelingen die vallen binnen het domein van de ambulance-verpleegkundige. Daaraan kun je een lijst koppelen met mogelijke complicaties. Bijvoorbeeld, "niet gedecteerde oesophagale intubatie". Natuurlijk is dit niet zo eenvoudig, omdat het vaak berust op zelfrapportage, maar goed..., daarvoor valt uiteindelijk wel iets te verzinnen.

Daarnaast zou je een visitatie-commissie kunnen vormen vanuit de beroepsvereniging die regelmatig op inspectie gaat bij RAV's. Reken maar, dat er dan heel wat stof achter de lades wordt gevonden.

CM, zomaar even uit de losse pols wat vergelijkingen met de medische beroepsgroep. Ik denk dat het een kwestie van tijd is, en dan zullen RAV's er ook moeten geloven.

Expert.

Ook de IGZ en de NIAZ accreditoren houden een oogje in het zeil op dit gebied.
Ieder ziekenhuis heeft sowieso een actieve afdeling kwaliteit en patiëntveiligheid die veel breder kijkt dan alleen complicatieregistratie.
Ik krijg het gevoel dat in de ambulancesector de kwaliteitsfunctionaris een parttimebaan heeft.

[hoefhaan]

Ik krijg het gevoel dat in de ambulancesector de kwaliteitsfunctionaris een parttimebaan heeft.

Ik denk dat dit wel mee kan vallen, in mijn ogen doen zij veel werk, maar mist de koppeling naar het landelijke, in dit kader.

[Delta]

Beste Delta,

Wij delen de mening dat er veel te vebeteren valt, daarom is deze topic geopend. Ik zie echter niet de meerwaarde van het benoemen van enkele catastrofale fouten door ambulanceverpleegkundigen. Mijn reflex is dan om enkele praktijkvoorbeelden te geven over medici.  Dat is niet constructief voor de discussie, daarom ga ik focussen op je eigen voorbeelden.

Dislocatie van de tube moet worden opgemerkt door etCo2 en de goede gewoonte om bij elke verplaatsing te ausculteren.
Bij mijn dienst zou je met een telefoontje erachterkomen wie er verantwoordelijk is van een larynxdestructie. Wij registreren namelijk al wie de luchtweg heeft gezekerd.
Postelastieken verdienen niet de voorkeur maar zijn zeer effectief bij brakende of bloedende patienten. Het is namelijk de enige middel dat echt blijft zitten. De clou is om het niet langer dan een uur te gebruiken. Vergeet niet dat pre-hospital net even anders is dan de kliniek.
Lasix bij septische shock lijkt inderdaag nogal onhandig, ik zou echter meer van de casus willen weten voordat ik een collega veroordeel.
C5 # niet geplankt? Gezien het toenemende bewijs over de nadelen van immobilisatie zouden we dit over een paar jaar als "good practice" kunnen bestempelen. Ik behandel namelijk patienten en geen protocol. Misschien had mijn collega een gegrond reden om niet te "planken".
 
Het zal je, hoop ik, niet verbazen dat ik juist heel erg graag hoor wat verbeterd moet worden. Ik schrik er geenszins van, ik juich het juist toe!

CM

Ha CM,

Het valt me een beetje op dat het toch nog steeds de reflex is om zaken die niet goed lopen recht te praten. Er is in de medische wereld vaak nog een behoefte elkaar een hand boven het hoofd te houden. Ik heb er moeite mee dat heel veel (ook positief opbouwende) kritiek op zo'n manier wordt ontdaan van z'n boodschap. Dit zijn allemaal dingen waar lering uit getrokken kan worden, maar dat kan alleen als er aan de basis wordt erkent dat het sub-optimaal handelen was.

De losse voorbeelden an sich zijn zaken die ik heb meegemaakt, en ik ben nog geen jaar dokter (toegegeven, een van de voorbeelden komt uit mijn coschap). Je opmerking dat artsen ook veel fouten maken snijdt wel hout, maar er is al aangegeven dat er in ziekenhuizen in ieder geval een systeem is om het vast te leggen en om er van te leren. Ik zit niet voor mn lol twee keer per jaar alle missers aan te horen tot tien uur 's avonds, maar oh zo vaak denk ik "wat ben ik blij dat mij dat niet is overkomen, want dat had zo kunnen gebeuren"

Een laatste noot: postelastieken als tubefixatie is wat mij betreft echt uit den boze. De cerebrale doorbloeding vermindert, ik heb er huidnecrose van gezien (binnen 15 minuten! Nog iets wat je niet ziet of weet als ambu zonder complicatieregistratie) , en er zijn prima alternatieven, ook voor in het veld.  

[CM]

Ha CM,

Het valt me een beetje op dat het toch nog steeds de reflex is om zaken die niet goed lopen recht te praten. Er is in de medische wereld vaak nog een behoefte elkaar een hand boven het hoofd te houden. Ik heb er moeite mee dat heel veel (ook positief opbouwende) kritiek op zo'n manier wordt ontdaan van z'n boodschap. Dit zijn allemaal dingen waar lering uit getrokken kan worden, maar dat kan alleen als er aan de basis wordt erkent dat het sub-optimaal handelen was.

De losse voorbeelden an sich zijn zaken die ik heb meegemaakt, en ik ben nog geen jaar dokter (toegegeven, een van de voorbeelden komt uit mijn coschap). Je opmerking dat artsen ook veel fouten maken snijdt wel hout, maar er is al aangegeven dat er in ziekenhuizen in ieder geval een systeem is om het vast te leggen en om er van te leren. Ik zit niet voor mn lol twee keer per jaar alle missers aan te horen tot tien uur 's avonds, maar oh zo vaak denk ik "wat ben ik blij dat mij dat niet is overkomen, want dat had zo kunnen gebeuren"

Een laatste noot: postelastieken als tubefixatie is wat mij betreft echt uit den boze. De cerebrale doorbloeding vermindert, ik heb er huidnecrose van gezien (binnen 15 minuten! Nog iets wat je niet ziet of weet als ambu zonder complicatieregistratie) , en er zijn prima alternatieven, ook voor in het veld.  

Ik heb nooit aangegeven dat het verhaal niet klopte, ik wilde alleen e.e.a. nuanceren. Dat wij niet meedoen aan registratiecomplicatie is evident, daarom bestaat deze topic. Sterker nog: "You're preaching to the already converted". Wij beseffen hier namelijk zelf dat het veranderd moet worden. Dat geldt helaas niet voor iedereen binnen het vak.

Wat je mening over postelastieken mag zijn, ik blijf erbij dat het een effectief laatste redmiddel is om een tube te fixeren. Want de genoemde alternatieven werken niet altijd en bij iedereen. Het moet ook niet worden gecontinueerd in de klinische setting. De 15 minuten die je aanhaalt is natuurlijk geen 15 minuten geweest, er is een hele pre-hospitale stuk aan vooraf gegaan. De complicatie tube dislocatie vind ik overigens, in het beginfase, zwaarder wegen dan de genoemde risico's van de postelastiek.

CM

[hoefhaan]

Ik heb vandaag nog wat informatie ingewonnen over patiënt veiligheid binnen de ambulancezorg.

VMS (veiligheids managements systeem) is een systeem wat binnen de ziekenhuizen al een tijdje loopt.
Zie http://www.vmszorg.nl/

Zoals je op de site kunt zien zijn er binnen het VMS een aantal speerpunten die aangepakt worden in de patiënt veiligheid.
Dit systeem wordt nu ook vertaald naar de ambulancedienst en onder andere mijn werkgever is daar actief mee bezig.

Navraag leert dat daar geen nieuw complicatieregister in wordt ontwikkeld. Het VIM systeem is als zodanig bedoeld.
Alleen denk ik dat we in de praktijk kunnen constateren dat dit systeem niet werkt zoals wij hier nu zouden bedoelen.

In principe biedt VIM alle ruimte voor een complicatieregistratie alleen zoals ik eerder schreef zijn systemen van ziekenhuis, huisarts en ambulancezorg niet aan elkaar gekoppeld, waardoor alleen bij actief hiermee aan het werk te gaan wordt bereikt dat de "tegenpartij" ook ingelicht wordt.

En dat is in mijn ogen niet correct, echter is dit systeem vanwege onder andere privacy redenen (VIM gaat op patientnaam) niet gekoppeld.

Verder zal er een cultuuromslag moeten komen, voor zover die niet al gaande is. Dit zal tijd nodig hebben.

Maar goed, ingang zouden we dus ook kunnen vinden via VMSZorg

Wat ik mij afvraag: het systeem waarin artsen registreren: hoe waterdicht is dat? Als je als arts een complicatie signaleert, maar deze niet meldt, wat gebeurd er dan? Kunnen anderen ook melden of kun je alleen zelf melden?