Complicatie-registratie ambulanceverpleegkundige: Zin of onzin?

[Expert]

Beste Delta,

Wij delen de mening dat er veel te vebeteren valt, daarom is deze topic geopend. Ik zie echter niet de meerwaarde van het benoemen van enkele catastrofale fouten door ambulanceverpleegkundigen. Mijn reflex is dan om enkele praktijkvoorbeelden te geven over medici.  Dat is niet constructief voor de discussie......

CM

CM,

Op zich vind ik je reactie te begrijpen, maar artsen zijn wel verplicht om een complicatie-registratie bij te houden. Juist omdat daar zoveel zaken mis gaan. En als zelfstandig praktiserende dokters fouten maken, dan maken zelfstandig praktiserende verpleegkundigen ook fouten. Dus als artsen complicaties moeten registreren, dan wordt het heel snel tijd dat deze verpleegkundigen dat ook doen. En dan denk ik dat we ook heel anders naar het begrip "kwaliteit binnen de ambulancezorg" gaan kijken, want zoals je zelf stelt; "Wij weten door het ontbreken van complicatie-registratie veel dingen niet". En daar zit h'm nou net de kneep.

Expert

[CM]

Expert,

Zie mijn voorgaande bericht. Ik ben het eens. Wat ik me wel afvroeg: de complicatieregistratie binnen de geneeskunde (versus verpleegkunde, zeg maar), hoe is dat precies geregeld? Is het per ziekenhuis of per specialisme? Of is het een landelijk iets? Hoe is het verder geregeld met de eerstelijn? Doen huisartsen zelf de registratie of wordt er van buitenaf audits gedaan? Wie houdt de controle, eigenlijk? Van de IGZ hoeven we weinig te verwachten als de huidige berichtgeving klopt.

Waar ik naartoe wil is een mogelijke voorbeeld voor de ambulancezorg. Mijn mening is dat je dit soort zaken best op landelijk niveau zou kunnen regelen gezien de beperke omvang van het beroepsgroep en het LPA verhaal. Spreek me graag tegen als dat niet het geval is, want ik ben zeker geen ervaringsdeskundige op dit gebied.. Maar wie weet ooit in de toekomst... ik zoek toch een Master's onderwerp....

CM

[oma]

Beste 024,

Je bent me net voor! Ik ben het helemaal mee eens. Sterker nog, de tendens is: hoe jonger het kind, hoe minder waarschijnlijk pijnstilling is. Het is pertinent niet waar dat baby's pijn minder beleven.

Hoe jonger het kind hoe minder waarschijnlijk dat ze pijn op de schaal van 0 tot 10 zullen aangeven  

[CM]

Hoe jonger het kind hoe minder waarschijnlijk dat ze pijn op de schaal van 0 tot 10 zullen aangeven  

  Visual Analog Score werkt niet bij baby's?

Weer wat nieuws geleerd hier!  

CM

[RAdeR]

Expert,

Zie mijn voorgaande bericht. Ik ben het eens. Wat ik me wel afvroeg: de complicatieregistratie binnen de geneeskunde (versus verpleegkunde, zeg maar), hoe is dat precies geregeld? Is het per ziekenhuis of per specialisme? Of is het een landelijk iets? Hoe is het verder geregeld met de eerstelijn? Doen huisartsen zelf de registratie of wordt er van buitenaf audits gedaan? Wie houdt de controle, eigenlijk? Van de IGZ hoeven we weinig te verwachten als de huidige berichtgeving klopt.

Waar ik naartoe wil is een mogelijke voorbeeld voor de ambulancezorg. Mijn mening is dat je dit soort zaken best op landelijk niveau zou kunnen regelen gezien de beperke omvang van het beroepsgroep en het LPA verhaal. Spreek me graag tegen als dat niet het geval is, want ik ben zeker geen ervaringsdeskundige op dit gebied.. Maar wie weet ooit in de toekomst... ik zoek toch een Master's onderwerp....

CM

In ziekenhuizen worden door artsen complicaties centraal geregistreerd. Daarbij wordt vaak gebruik gemaakt van vooraf gedefinieerde lijsten met complicaties (door wetenschappelijke vereniging van de beroepsgroep/specialisme).
Deze registratie wordt allereerst gebruikt voor intern gebruik in de kwaliteitscyclus (kwaliteitsverbetering) en dus preventie.
Van diverse specialismen of superspecialismen (zoals bijv. de vereniging van de thoraxchirurgie) wordt dit ook op landelijk niveau gedaan.

Als je meer wil weten stuur maar PM.

[hoefhaan]

Er werd hier eerder geschreven dat dit een zeer kort topic zou kunnen worden.

Ik begin dat nu ook te geloven, alleen dan wel op een positieve manier. Ik denk dat we het met z'n allen eens zijn dat we het helemaal niet zo gek doen, maar dat we niet precies weten hoe goed we het doen en dat daar wat aan moet gebeuren door middel van een heldere complicatieregistratie icm met een adequaat terugkoppelingssysteem. Want niet alleen fouten hoeven teruggekoppeld te worden. Een andere werkdiagnose dan de uiteindelijke diagnose is ook goed om teruggekoppeld te krijgen. En dat hoeft dus niet per definitie een fout te zijn aangezien het in de prehospitale zorg een WERK-diagnose betreft.  

Punt is nu: hoe krijg je zoiets van de grond?
Dat lijkt simpel maar ik vrees dat dat het niet is. Hoe maak je zoiets aanhangig bij de beroepsgroep?

[CM]

Wij steken de koppen bij elkaar en doen een voorstel bij AZN? Zo is het toen ook gegaan met de chauffeursgroep. Er waren een paar die besloten hadden dat er te weinig profiel was en daarom is er nu een vakgroep ontstaan. Zo simpel is het natuurlijk niet in de praktijk, je moet eerst duidelijk hebben wat je wilt en daarna moet je ook nog de MMA's en de AZN achter je krijgen. Maar niet geschoten is toch altijd mis?

CM

[jeroen]

Allereerst antwoord op de vraag:

Zin. Heel veel zin zelfs.

Binnen onze ambulancedienst bestaat geen compicatieregistratie.
Wat wel bestaat is de VIM melding.
Onlangs heb ik uitgelegd gekregen hoe dit werkt.

Dient iemand een VIM melding in waarbij de patient veiligheid in gevaar is geweest of mogelijkerwijs was gekomen dan gaat deze VIM melding via de behandelende "centrale VIM commissie" naar IGZ.
IGZ verwacht ongeveer 5 meldingen op jaarbasis per ambulancedienst zo is mij uitgelegd.

Alles staat of valt bij het melden en daar zit hem nu juist het probleem. Het is te verblijvend en we durven ons niet kwetsbaar genoeg op te stellen.

[CM]

Allereerst antwoord op de vraag:

Zin. Heel veel zin zelfs.

Binnen onze ambulancedienst bestaat geen compicatieregistratie.
Wat wel bestaat is de VIM melding.
Onlangs heb ik uitgelegd gekregen hoe dit werkt.

Dient iemand een VIM melding in waarbij de patient veiligheid in gevaar is geweest of mogelijkerwijs was gekomen dan gaat deze VIM melding via de behandelende "centrale VIM commissie" naar IGZ.
IGZ verwacht ongeveer 5 meldingen op jaarbasis per ambulancedienst zo is mij uitgelegd.

Alles staat of valt bij het melden en daar zit hem nu juist het probleem. Het is te verblijvend en we durven ons niet kwetsbaar genoeg op te stellen.

De groep mensen die dit verhaal een warm hart toedraagt wordt steeds groter. Hoe krijgen we het voor elkaar?

[Expert]

Als je meer wil weten stuur maar PM.

CM,

Het bericht van RAdeR is juist. Daarnaast wordt iedere afdeling met enige regelmaat, iedere drie of vier jaar gevisiteerd door een visitatie commissie van de beroepsvereniging. In mijn geval is dat de Nederlandse Vereniging voor Anesthesiologie. Die kijken heel secuur of je de zaken op orde hebt binnen je afdeling. Ze kijken naar van alles en nog wat. De complicatie-registratie is ook onderdeel van de inspectie.

Hoe zou je dit kunnen vertalen naar de RAV's. Allereerst zou je lijst samen moeten stellen van alle medische handelingen die vallen binnen het domein van de ambulance-verpleegkundige. Daaraan kun je een lijst koppelen met mogelijke complicaties. Bijvoorbeeld, "niet gedecteerde oesophagale intubatie". Natuurlijk is dit niet zo eenvoudig, omdat het vaak berust op zelfrapportage, maar goed..., daarvoor valt uiteindelijk wel iets te verzinnen.

Daarnaast zou je een visitatie-commissie kunnen vormen vanuit de beroepsvereniging die regelmatig op inspectie gaat bij RAV's. Reken maar, dat er dan heel wat stof achter de lades wordt gevonden.

CM, zomaar even uit de losse pols wat vergelijkingen met de medische beroepsgroep. Ik denk dat het een kwestie van tijd is, en dan zullen RAV's er ook moeten geloven.

Expert.