Een journalist tekent waarnemingen op in schrift en/ of beeld. Als die journalist er niet was en volledig af moet gaan op een persbericht, en dit direct moet aannemen als waar is de functie van journalist geheel overbodig.
Goed maar stel nou dat er een huis afbrandt en de journalist wordt na de bluswerkzaamheden via officiële weg ingelicht dat in straat X een huis is afgebrand. Als ie wil, kan ie dan ter plaatse gaan, vaststellen dat het huis is afgebrand en desgewenst met de politievoorlichter contact opnemen om wat meer info te bekomen. Of zelfs eens bij de buren gaan aanbellen. Dan vervult ie toch zijn rol? Meer zelfs, hij zal zijn rol gemakkelijker kunnen vervullen want het politielint zal inmiddels zijn weggehaald! Wat is dan nog de
journalistieke meerwaarde om die melding via P2000 te ontvangen en na een kwartier al ter plaatse te zijn? Volgens mij: geen. Want schrijven over de manier van blussen, doet hij niet (kent hij immers niks van af en de lezers interesseert het geen moer) en de medische begeleiding van slachtoffers vat hij wellicht ook al niet.
Het echte verschil zit natuurlijk in het gegeven dat de journalist in mijn voorbeeld geen sensationele plaatjes over hoge vlammen en misschien zwaar gekwetste slachtoffers kan maken. En dat zal hem zeker en vast dwars zitten want hierdoor zal ie een pak minder sensatiegeile kijkers lokken. Als je echter niet zonder die beelden kan, zegt dat volgens mij al veel over die journalist zijn (gebrek aan) capaciteiten. Het draait dus volgens mij om platte sensatie en dat is iets helemaal anders dan de journalist die moet vermijden dat er naar Russische toestanden wordt afgegleden. Net zoals het om platte sensatie gaat als een ambulance of MMT-heli ergens landt, de journalistieke meerwaarde is immers 0.0.
