Het echte verschil zit natuurlijk in het gegeven dat de journalist in mijn voorbeeld geen sensationele plaatjes over hoge vlammen en misschien zwaar gekwetste slachtoffers kan maken. En dat zal hem zeker en vast dwars zitten want hierdoor zal ie een pak minder sensatiegeile kijkers lokken. Als je echter niet zonder die beelden kan, zegt dat volgens mij al veel over die journalist zijn (gebrek aan) capaciteiten. Het draait dus volgens mij om platte sensatie en dat is iets helemaal anders dan de journalist die moet vermijden dat er naar Russische toestanden wordt afgegleden. Net zoals het om platte sensatie gaat als een ambulance of MMT-heli ergens landt, de journalistieke meerwaarde is immers 0.0.
Ik bestempel dit maar als onzin.
Net als anderen in deze discussie ontbreekt ook hier iedere nuance. En het gaat in deze discussie van kwaad tot erger. De sjagrijn, sarcasme en hier en daar zelfs haat richting pers (dan wel amateurfotografen e.d.) spreekt bij een aantal boekdelen, deels gelardeerd met overdreven voorstellingen van zaken en aantoonbaar onjuiste veronderstellingen. Voor het gemak ook zo nu en dan alles over één kam geschoren. Geen gezonde basis voor een discussie.
Het is toch volstrekt normaal dat als je als journalist/fotograaf een grote brand verslaat dat je dan ook het liefst een foto van de brand zelf in/op jouw medium plaatst?
Ik kan mij ergens nog wel iets voorstellen van antipathie jegens amateurfotograafjes die in de weg lopen enzo, sporen vernielen, opdringerig zijn etc. Maar als wij nu ook al vraagtekens gaan plaatsen bij het feit dat men bij een artikel over een brand ook graag een foto met de brand daarop plaatst dan kunnen we hier liever stoppen.
En hoezo, foto's van zwaar gekwetste slachtoffers plaatsen? Nederland is een van de landen waar nog het meest discreet met slachtoffers e.d. wordt omgegaan qua beelden. Er wordt nergens zoveel afgeblurd en weggesneden als hier.
