Ik vind het wel heel vreemd dat er zoveel agenten zo goed van vertrouwen zijn.
"Ze hoeven niet in mijn kluisje te zijn."
"Niet teveel prutsen met je pistool."
"Ik zou niet weten waarom zij hun mogelijkheden zouden misbruiken."
"de alledaagse handeling van het opbergen"
"Onnodige handelingen zijn gewoon onnodig."
"Nog los van het gevaar van een ongewild schot."
"Het gaat toch goed zo?"
"Ik ontlaad mijn wapen niet omdat ik de noodzaak niet zie."
Een vuurwapen is geen speelgoed, een vuurwapen is dodelijk. Dat betekent dat de bedienaar van het vuurwapen zich terdege bewust moet zijn van de kracht en de uitwerking van het middel dat hij in zijn handen heeft. En dat betekent dus ook een perfecte beheersing van de wapenhandelingen. Ik krijg hier een beetje het idee dat die wapens geladen in de kluis worden opgeborgen omdat men bang is om aan het wapen te komen.
Veiligheid creëren door er niet aan te komen? Laat me niet lachen. Veiligheid creëer je door het wapen te scheiden van de munitie, want alleen dan weet je zeker dat er geen doden kunnen vallen. En juist door het herhaaldelijk uitvoeren en perfect beheersen van de wapenhandelingen kun je ook het wapen met de munitie veilig bedienen.
Met alle respect, maar ik begin het zelfs een beetje eng te vinden dat er tientallen duizenden agenten in Nederland rondlopen die eens in de drie maanden testen of hun schietijzer het nog doet en in de tussentijd van mening zijn dat ze hun wapen maar het beste geladen in de kluis kunnen leggen.