Wel of niet reanimeren? (erkenning van de niet-reanimerenpenning e.a.)

[Moon]

Indien men een NRP ontdekt moet dit  worden gemeld aan de 112 centrale?  
De komst van 2 ambulances is dan (misschien) overbodig(? )

Weet iemand dit?  

Hoe gaat de 112 centrale om met de melding dat iemand een niet reanimatie penning heeft?

Laatst een vraag van een cursist gekregen waarom hij geen AED-Alert had gehad voor een reanimatie bij hem vlak om de hoek. Bij navraag bleek dit te zijn doordat er inmiddels een penning was aangetroffen. Op P2000 stond echter nog wel het adres met reanimatie vermeldt, maar het BurgerAED was al niet meer geactiveerd. Hoe het verder is gegaan met de ambu's is mij (nog) onbekend.

[lidia]

Willem D. schermt nogal eens met het woord richtlijnen, maar weet hij ook wat dat woord betekent?
Richtlijn betekent; aanwijzing voor te volgen gedrag.
Dus niet verplichting tot te volgen gedrag!
Als je hulpverlener wilt zijn speelt ook je eigen beslissingen en je eigen geweten een rol.
Dus je niet verschuilen achter een woord dat je ook nog eens verkeerd interpreteerd.

[Willem D.]

Richtlijnen geven je een leidraad hoe te handelen, geeft richting, sturing, aanwijzigingen etc.
Elke afwijking in de omstandigheden waaronder moet worden gewerkt kan aanleiding zijn om daarvan af te wijken.
Afwijken is dus heel normaal indien dat op dat moment van je wordt verlangd om het einddoel te halen.

Op welke rechtmatige gronden zou een rechter mij kunnen afrekenen op het feit dat ik toch een slachtoffer reanimeer met een niet-reanimerenpenning.
Dat gaat een heel leuke discussie worden.

Letterkundige verzanding van en in definities vind ik overigens jammer.

[Lunatum]

@ Willem D.: jammer dat je niet ingaat op de inbreuk op het zelfbeschikkingsrecht en onaantastbaarheid van het lichaam die jouw mening met zich meebrengt.

[Expert]

Over de NRR niet-reanimeren richtlijnen heb ik andere gedachtegangen mbt de uitvoer in het openbaar.

Ik respecteer de wens van het slachtoffer, alleen de omstandigheden in het openbaar maken de wijze van handelen anders dan in een besloten omgeving. Ik start en laat dan de morele en etische beslissingen over staken van een reanimatie in het openbaar aan de professional over.

De NRR is geen groepje goed bedoeldende vrijwilligers. Het is een overleg orgaan van de Nederlandse Hartstichting, het Rode Kruis, Oranje Kruis en de Vereniging van Artsen.

Willen, ga wat mij betreft je Goddelijke gang, maar als bij een patient sprake is van een vrijwillig en weloverwogen standpunt inzake het afzien van reanimatie dan dien je ook in een openbare gelegenheid als leekhulpverlener niet te starten met reanimeren als direct een geldige niet-reanimatiewens van de patient zichtbaar is, of wordt getoond.  

Jij ontrekt jezelf aan moreel beraad, zegt de wens van een patient te respecteren en doet dat vervolgens alleen onder jouw voorwaarden, waarbij je de richtlijnen van de NRR ter discussie stelt. Daarmee stel ik jouw rol als hulpverlener serieus ter discussie.

Natuurlijk is het moeilijk. Dat zal niemand tegenspreken. Het voelt tegennatuurlijk om iemand een bepaalde zorg te onthouden. Denk je dat voor artsen en verpleegkundigen anders voelt? Toch zul je de wens van een patient moeten accepteren! Zoals ik al eerder heb aangegeven; Voor de patient geldt het principe van autonomie. Dan kun jij niet zomaar roepen, "maar nu even niet", omdat het indruist tegen jouw waarden en normen. Dat is echt aberrant!

Expert.

[Red]

Willen, ga wat mij betreft je Goddelijke gang, maar als bij een patient sprake is van een vrijwillig en weloverwogen standpunt inzake het afzien van reanimatie dan dien je ook in een openbare gelegenheid als leekhulpverlener niet te starten met reanimeren als direct een geldige niet-reanimatiewens van de patient zichtbaar is, of wordt getoond.  

Expert, ik ben het met je eens, maar ik vraag me af hoe dit in de praktijk uitpakt. Als ik een reanimatie melding krijg in bijvoorbeeld een supermarkt en ik vang aan met de reanimatie en ontdek dan de penning dan zal ik deze absoluut respecteren. Aan de andere kant lijkt het mij lastig om dan maar een lakentje te pakken en iemand bij de kassa in de winkel laten liggen.... Ik vraag me af wat dan de beste keuze is.
Zal het personeel van de ambulance iemand op een rustige plek neer leggen uit het zicht en vervolgens een arts en uitvaartondernemer bestellen?

Om een of andere reden heb ik dat (gelukkig) nog nooit zien gebeuren in de praktijk. Ik verwacht eerder dat de ambulance bemanning het slachtoffer in de ambulance legt waarbij het slachtoffer tijdens het transport naar het ziekenhuis komt te overlijden...

[Expert]

Expert, ik ben het met je eens, maar ik vraag me af hoe dit in de praktijk uitpakt. Als ik een reanimatie melding krijg in bijvoorbeeld een supermarkt en ik vang aan met de reanimatie en ontdek dan de penning dan zal ik deze absoluut respecteren. Aan de andere kant lijkt het mij lastig om dan maar een lakentje te pakken en iemand bij de kassa in de winkel laten liggen.... Ik vraag me af wat dan de beste keuze is. Zal het personeel van de ambulance iemand op een rustige plek neer leggen uit het zicht en vervolgens een arts en uitvaartondernemer bestellen?

Om een of andere reden heb ik dat (gelukkig) nog nooit zien gebeuren in de praktijk. Ik verwacht eerder dat de ambulance bemanning het slachtoffer in de ambulance legt waarbij het slachtoffer tijdens het transport naar het ziekenhuis komt te overlijden...

In de praktijk zal men, net als ieder ander, handelend reageren. Dat zal iemand zich met een wilsbeschikking zich wel moeten realiseren. Je gaat natuurlijk niet actief op zoek naar zo'n wilsbeschikking, voordat je besluit te starten. Echter.., zodra duidelijk is dat de patient een non-reanimatieverklaring draagt, dien je deze wens te respecteren en staak je actieve reanimatie handelingen.

Stom toevallig afgelopen weekend in een dergelijke situatie geweest als H-MMT-arts. Omwille van privacy kan ik daar inhoudelijk niet op ingaan, maar ik heb gehandeld zoals boven beschreven, conform de wil van de patient.

Dit is natuurlijk een heel algemeen antwoord, want geen enkele situatie is identiek. Daarom bestaan er richtlijnen.

Expert.

[Willem D.]

Citaat van de NRR "Niet starten en staken reanimatie 2011 (herziene versie mei 2011):

"Hoofdstuk I: Richtlijnen voor de leekhulpverlener
I.1. Richtlijn “starten van de reanimatie”
Een reanimatiepoging wordt altijd ondernomen, behalve
- als het leven van de hulpverlener in gevaar is of komt;
- als overduidelijk is dat een dergelijke poging geen zin heeft (bijvoorbeeld lijkstijfheid, onthoofding, ernstige verbranding (verkoling));
- als vóór aanvang duidelijk is dat de patiënt een rechtsgeldige niet-reanimatieverklaring heeft.
Leekhulpverleners dienen bij iemand met een circulatiestilstand niet op zoek te gaan naar een wilsverklaring (geschreven verklaring, dan wel niet- reanimerenpenning).
Aldus wordt voorkomen dat de reanimatiepoging wordt uitgesteld en de uitkomst van de reanimatie nadelig wordt beïnvloed.

II.2. Richtlijn “stoppen van de reanimatie”
Een reanimatiepoging wordt gestopt onder de volgende omstandigheden:
- indien de hulpverlener te vermoeid is om de handelingen voort te zetten;
- wanneer het slachtoffer normaal gaat ademen of ademt
- als professionele hulpverleners de reanimatie overnemen;
- als men er niet binnen 20 minuten in slaagt om in contact te komen met professionele zorgverleners , bijv. 112 centrale of huisarts. Bij onderkoeling (bv. verdrinking onder ijs) dient deze termijn tot 60 minuten te worden verlengd.

Toelichting: stoppen van de reanimatie
Indien een reanimatie is gestart, wordt deze door leken niet gestopt tot professionele hulpverleners zijn gearriveerd die de kennis en ervaring hebben om de zinvolheid en wenselijkheid van voortzetting te beoordelen.
Een advies van een toevallig passerende arts om de reanimatiepoging te stoppen wordt niet gevolgd.

Een bijzondere situatie doet zich voor als een niet-reanimerenverklaring wordt getoond of een niet-reanimerenpenning zichtbaar wordt gedurende de periode dat leekhulpverleners de reanimatie al uitvoeren, b.v. tijdens het aansluiten van een Automatische Externe Defibrillator.
Er is onder deze omstandigheid geen verplichting de reanimatiepoging te stoppen omdat deze plicht uitsluitend geldt voor professionele hulpverleners (zie Hoofdstuk II.3) op grond van de Wet op de geneeskundige behandelovereenkomst.[/u]
Het staat de leekhulpverlener(s) vrij de reanimatie voort te zetten dan wel te staken."
[/i]

En onder leken hulpverleners verstaan wij ook politie, brandweer, bhv-ers, EHBO-ers en verder alle andere professionele hulpverleners die niet vallen onder de "Wet op de geneeskundige behandelovereenkomst"

In de inleiding staat ook nog eens aangegeven:
Artsen mogen zelfstandig beslissen op grond van medische redenen om een reanimatie niet te starten of te stoppen. De arts kan een dergelijke beslissing nemen als hij in deze bekwaam is en op de hoogte is van de achtergrond van de patiënt. De ambulanceverpleegkundige neemt bij de besluitvorming over niet starten of stoppen van een reanimatie een speciale positie in. De bevoegdheid daartoe, die mede stoelt op de bekwaamheid van de desbetreffende ambulanceverpleegkundige, wordt vastgesteld door de medisch manager ambulancezorg van
de ambulancedienst. Bij de uitoefening van de bevoegdheid dient het vigerende landelijk protocol ambulancezorg te worden gevolgd.
Leekhulpverleners zijn, met een enkele uitzondering (zie hoofdstuk I), niet bevoegd om over het niet starten en over het stoppen van reanimatie te beslissen, ook al hebben zij een reanimatietraining gehad[/b][/color]
Hoe duidelijk wil je het hebben.

[Expert]

Willem,

In richtlijnen aangaande Basale Reanimatie Volwassenen van de NRR 2010 lees ik op pagina 26 echt iets anders. Daar zit, wat mij betreft de kern van deze discussie.

Een reanimatiepoging hoeft niet te worden ondernomen als voor aanvang duidelijk is dat de patient een rechtsgeldige niet-reanimatieverklaring heeft.

Als leekhulpverlener hoeft je actief op zoek te gaan naar een wilsbeschikking. En ook ik begrijp dat als je eenmaal bent aangevangen met de reanimatiepoging dat je komst van ambulancehulpverlening afwacht, als er in de tussentijd duidelijk wordt dat de reanimatiepoging niet in overeenstemming is met de wens van de patient.

En ook deze tekst laat niets aan duidelijkheid te wensen over!

Expert

[Willem D.]

De NRR "reanimatie richtlijnen 2010" worden overruled door de recentere versie van de richtlijnen "Niet starten en staken reanimatie 2011".