Ik blijf bij mijn mening dat een niet-reanimerenpenning alleen bedoeld is voor directe familie, ambulancezorg, (huis)artsen en ziekenhuis in geconditioneerde omstandigheden en niet bedoeld is voor acute noodsituaties in het openbaar.
Als leek in het openbaar wil ik de beslissing om niet-te-starten of te staken niet nemen omdat er sprake is van acute noodsituatie waarin direct handelen noodzakelijk is en tijd voor enige vorm van verifiëring van de niet-reanimerenpenning ontbreekt of zelfs totaal onwenselijk is.
Iemand aanklagen of dreigen aan te klagen omdat in een acute noodsituatie in het openbaar tegen de wil van het slachtoffer in toch is gereanimeerd of dat aankondigen, is puur gebaseerd op emotie.
Het helpen van de medemens in acute nood is niet strafbaar in ons rechtsysteem, maar zelfs een burgerplicht.
Juridisch zal het daarom, door de acute noodsituatie in het openbaar, met zeer grote waarschijnlijk absoluut geen straf-, tucht- en/of civielrechtelijke gevolgen hebben.
Laat je dus niet niet bang maken met horror verhalen over aanklagen, civiele rechtzaken ed., het loopt allemaal wel los want je helpt een medeburger in nood.