Even voor de duidelijkheid:
Ik heb geen afkeer tegen 112-sites op zich. zeer zeker niet, wat kan blijken uit het feit dat ik een vaste bezoeker ben van een drietal van dergelijke sites. (ze staan onder "Favorieten"!
)
Ik heb in mijn "klinische" periode ook vaak genoeg aan slachtoffers/betrokkenen laten weten dat er beeldmateriaal beschikbaar was, wat ten goede zou kunnen komen aan het verwerkingsproces.
Het is dus ook niet vanuit een afkeer dat ik hier reageer, maar wel om de andere kant van een verhaal te belichten.
De meeste fotografen spreken zelden zoveel hulpverleners en slachtoffers/betrokkenen als iemand die zelf in dat wereldje werkt, en daarom wil ik hier de ander zijde belichten.
Ik zie dus ook de andere kant als het niet volgens de in mijn ogen nette manier verloopt.
Mijn werkgever heeft een specifieke leidraad opgesteld in de omgang met media, en het hoofdstuk over het "protesteren tegen-" is een boekwerk van flink wat pagina's geworden. Dat is niet voor niets. Dat boekwerk is geschreven vanwege de vele vragen die de werkgever kreeg op dit gebied.