1) Een dermatoloog mag voor mij thuis blijven zitten maar als ik een anesthetist nodig heb, dan heb ik m' bij aankomst nodig en niet na 20 minuten.
2) Bij de specifieke casus waar ik op doelde was er helemaal geen analgesie gegeven. Bekeken vanuit een bredere perspectief zien we ook dat er vaak een roesje op de SEH wordt gegeven. Zonder de tussenkomst van een specialist op dat gebied (het zijn nog maar weinig ziekenhuizen waar volledig opgeleide SEH artsen 24/7 aanwezig zijn). Dit is zeker geen 'best practice' omdat deze middelen, met name bij kinderen, onvoorspelbaar zijn. Het wordt ons ten strengste afgeraden in de pre-hospitale setting, waarom zou dat anders zijn bij een chirurgisch assistent op de SEH? Zie link voor de richtlijnen:
http://www.nvsha.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=413&Itemid=169
CM
Ik heb al moeite met de tekst "als ik een anesthesist" nodig heb. Je bent een ambulanceverpleegkundige, iemand die niet de persoon is om een anesthesist te laten op draven. Vroeger zeiden anesthesisten vaak tegen chirurgen "Een hoer kun je laten opdraven, een anesthesist niet".
In 2013 is dat niet anders. Zelfs als er verloskunde in een ziekenhuis aanwezig is is er nog geen noodzaak dat een anesthesist daadwerkelijk in het ziekenhuis aanwezig is, als hij binnen 20-30 minuten aanwezig is op de operatiekamer staat dat nimmer gelijk aan onverantwoorde zorg.
Het altijd maar roesjes geven aan kinderen kan wel iets zijn wat SEH artsen best practice vinden, er zijn genoeg medisch specialisten die er anders over denken. Zeker bij jonge kinderen is het verstandiger om terughoudend te zijn met het geven van anesthesie, zeker als een fractuur heel snel in een goede stand gezet kan worden.