Aangezien ik een aantal keren een PM bericht heb gehad van ambulanceverpleegkundigen die mij aangaven dat je een collega van ze bent heb ik aangenomen dat je dat was. Mijn excuus daarvoor.
Geen probleem hoor, Ik ben verpleegkundige (met wat ervaring op IC en CCU gebied) van beroep, met zeker de ambitie om uiteindelijk ambulanceverpleegkundige te worden. Maar heb ervaring als ambulancechauffeur (en in die vorm wel een collega), MICU chauffeur en heb stages gelopen tijdens mijn opleiding bij de ambulancedienst.
Dat dr. Thieme Groen het heeft over snijden in strottenhoofd is correct. Op het moment van het interview stond het allemaal nog ter discussie en was er sprake van de chirurgische coniotomie
Ok dan moet ik mijn excuses aanbieden, dan begrijp ik het nu beter
Jij weet ook dat van artsen wordt verwacht dat ze transparante inzage geven over het aantal operaties, de resultaten, etc. Als een arts bepaalde risicovolle behandelingen te weinig doet moet hij er mee stoppen. Daarom is het buitengewoon vreemd dat een ambulanceverpleegkundige niets hoeft aan te tonen over handelingen die ze mogen uitvoeren welke normaal gesproken voorbehouden zijn aan artsen. Ik vind dat voor de geneeskundige handelingen verricht door deze beroepsgroep gelijke criteria moeten gaan gelden als voor artsen.
Daar ben ik het zeker mee eens, er moet ook kritisch gekeken worden
Dus niet dat anderen maar wetenschappelijk moeten aantonen dat ambulanceverpleegkundigen niet in staat zijn goed te intuberen. Ik kan het namelijk niet wetenschappelijk onderbouwen. Echter de titel van deze topic bevat al de woorden "makkelijk te plaatsen". Aangezien er geen enkel argument aan te voeren waarom een larynxmasker beter zou zijn voor de patient kan het niet anders dat de experimenten plaats vinden om het de ambulanceverpleegkundige makkelijker te maken.
Daarmee ondermijn je ook het eerder geciteerde artikel 3 dat stelt dat in- of extuberen van de luchtpijp met een orale of nasale tube tot het gebied van de deskundigheid van de ambulanceverpleegkundige gerekend moet worden zonder toezicht of tussenkomst van een arts.
Persoonlijk ben ik het met je eens dat de best practise geleverd moet worden in het belang van de patiënt. Ik weet niet zeker of de introductie van het larynxmasker te maken heeft om het de ambulance-verpleegkundige makkelijker te maken of om een secundair device aan te kunnen bieden
Tijdens mijn onderzoek (je) kwam uit persoonlijke ervaringen van ambulanceverpleegkundigen niet naar voren dat het vaak mis gaat of dat ze een ander device echt nodig vonden. Natuurlijk met de kanttekening dat het kleinschalig is, persoonlijke meningen zijn en niet onderbouwd. Maar dan reist mij wel de vraag: waarop is de introductie van het larynxmasker gebaseerd?
Naar mijn weten is er geen onderzoek gedaan naar de Nederlandse ambulancezorg over de slagingspercentage en complicatieregistratie van intubatiepogingen. Dus wie zegt dat het nodig is (als vervanging) of geldt het als secundair device om op terug te kunnen vallen
Het is nogal onzin dat ambulanceverpleegkundige een larynxmasker gaat gebruiken om de periode te overbruggen tot het MMT aankomt. Als de MMT arts moet komen om te intuberen waardoor er in dat stadium pas controle over de ademweg is verkregen kun je stellen dat het strijdig is met bovengenoemd artikel. Immers de ambulanceverpleegkundige heeft het toezicht en tussenkomst nodig van arts. Notabene een arts die helemaal niet in dienst is bij de RAV.
Nou ja onzin. Ik kan me voorstellen dat er situaties zullen zijn dat ambulanceverpleegkundigen (door welke omstandigheden dan ook) niet in staat zijn om de ET uit te voeren en mogelijk moet dan terug worden gevallen op een larynxmasker. maar is er dan sprake van geen ademweg controle (bij een larynxmasker)?
--> daar schiet mijn kennis in tekort
Enerzijds is het strijdig, maar aan de andere kant is het wel gewoon de praktijk. In de ideale situatie zal de ambulanceverpleegkundige iedere patient kunnen intuberen. Maar dat is natuurlijk de meest ideale situatie
De MMT arts is niet in dienst van de RAV, maar wel onderdeel van de Nederlandse ambulancezorg
In alle Nederlandse ziekenhuizen zijn capabele mensen aanwezig die best wel uitrukken om de ambulancedienst te helpen. Gewoon meer MMT's en goedkoper personeel op de ambulance zonder extra geneeskundige bevoegdheden.
Maar is dit wel nodig dan?
Buiten of het uberhaupt haalbaar is en de `wetenschap` dat niet elke (gespecialiseerde) verpleegkundige of arts is geschikt om prehospitaal met alle ongemakken en onzekerheden, te kunnen werken
Wie geeft aan dat deze verandering ingezet zou moeten worden?
En de differentiatie met een ambulance met minder geschoold (en goedkoper) personeel is al gaande (de B ambulance voor besteld vervoer)
