Ambulancebroeder niet competent om SAB te bevestigen/ontkrachten. Huisarts krijgt waarschuwing

Auteur Topic: Ambulancebroeder niet competent om SAB te bevestigen/ontkrachten. Huisarts krijgt waarschuwing  (gelezen 29674 keer)

0 gebruikers (en 5 gasten bekijken dit topic.

seh/ic broeder

  • (alg.) Verpleegkundige Spoedeisende Hulp en Ambulancezorg Belgie
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 862
  • Alles komt goed !
Dag Expert,

Allereerst wil ik aangeven dat mijn reactie kwam uit mijn gevoel dat de ambulanceverpleegkundige op een bepaalde manier wordt neergezet door 024 op basis van drogredenen ipv onderzoek en gefundeerde uitspraken, en dat stuit mij tegen de borst. Door bijv. de niet altijd lukkende intubatie- en kapbeademingsvaardigheden te benoemen in een discussie die over een casus van een niet herkende SAB gaat.

Alleen ik vind wel dat wanneer je een stelling inneemt (zoals in het geval van 024) dat je dan met bewijslast moet komen.

Citaat
Je kunt natuurlijk heel stoer vragen om bewijsvoering, maar mijn tegenvraag aan jou is dan vervolgens op grond van welke literatuur jij meent dat de intubatievaardigheden van Nederlandse Ambulanceverpleegkundigen wel voldoen aan de standaard. En over welke standaard hebben we het eigenlijk. Hoeveel training hebben de collega's gehad? Hoe is die training geregeld? Wie toetst er? Hoe vindt retentie van vaardigheden plaats? Wat gebeurt er als je niet aan standaard kan voldoen? Hoe is dat landelijk geregeld? Is er sprake van een complicatieregistratie?

Jij vraagt heel terecht om tegen-bewijsvoering, maar ik heb ook niet aangegeven dat de intubatievaardigheden en/of kapbeademingsvaardigheden wel voldoen, omdat ik simpelweg dat niet weet en zoals jij ook al aangeeft simpelweg nog niet uitgebreid is onderzocht in ons land. Dan zou ik dit dus moeten baseren op mijn eigen beperkte ervaring en afstudeeronderzoek. En hoewel deze ervaring positief is, kan deze onmogelijk representatief zijn.

Persoonlijk vindt ik het ook niet kloppen dat er geen registratie van uitvoering, complicaties (zoals meerdere pogingen en misintubaties), retentie en toetsing plaats vindt.

Alleen ik begrijp even iets niet helemaal:

Citaat
Bij gebrek aan personeel worden er ambulance verpleegkundigen ingezet, die nog nooit een pre-hospitale intubatie hebben uitgevoerd.

Het is toch ook niet te voorspellen wanneer je na je initiële intubatietraining op het OK, de (eerste) praktijkervaring op kan doen. Hoe zou je kunnen faciliteren dat ambulanceverpleegkundigen een pre-hospitale intubatie uit kunnen voeren voor ze zelfstandig de weg op mogen? Zou je dan willen zien dat mensen zo lang onder begeleiding het vak uitoefenen tot dat de eerste prehospitale intubatie (misschien helemaal geen gek idee).

Citaat
Met regelmaat ben ik aan gesproken door gefrustreerde ambulancechauffeurs, die erop moeten aandringen bij de verpleegkundige om een MMT op te roepen na de zevende mislukte intubatiepoging. Helaas geen uitzondering. Gewoon geklungel. Geklooi met patiënten.

Gelukkig heb ik deze ervaring niet gehad, maar ik heb geen enkele reden te twijfelen aan jouw ervaring. Dat dit gebeurd zou mijn inziens reden moeten zijn voor direct ontslag of een hele pittig gesprek. Dat is natuurlijk van de zotte dat zoiets nog gebeurd. Alleen in mijn ervaring en mijn verwachting (en hoop) is dit niet representatief voor de ambulanceverpleegkundige in Nederland.


oma

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 10,711
Wat is dan het verschil met de Nederlandse situatie? In de meeste landen is bellen automatisch een vervoer, ongeacht of de `klacht` reëel is. Daar laten ze het niet van de werkdiagnose afhangen, waardoor er verhoudingsgewijs een veel grotere (financiële en werk) druk op de ambulancedienst en eerste hulp komt.

Zoals het tuchtcollege stelt de ambulancebroeder is niet competent om een SAB te bevestigen of te ontkrachten. Denk je dat het tuchtcollege daarmee bedoelt dat de ambulancebroeder wel de aangewezen persoon is om andere aandoeningen te ontkrachten? Ik heb er problemen mee als de ambulancedienst een autonoom eilandje begint te vormen waar men gaat bepalen of klachten reëel zijn.

Wat heeft de achtergrond van de MMA te maken met de vaardigheden, functionele zelfstandigheid en kennis en kunde van de ambulanceverpleegkundige?
(Ik heb even kort google geraadpleegt en weet van 5 RAV-en dat daar de MMA`s: anesthesiologen (3), een SEH arts en intenisvist zijn)

Het heeft er alles mee te maken. De uitvoering door ambulanceverpleegkundigen is onder verantwoordelijkheid van de arts verbonden aan de ambulancedienst (wetgeving). In de meeste ambulanceregio's zit een bedrijfsarts die teert op de titel arts maar van toeten noch blazen weet. Een SEH-arts als MMA maakt op mij totaal geen indruk. Het is geen medisch specialist, indien het een SEH-arts (KNMG) is heeft hij een snel carriere gemaakt.


Heb jij een onderbouwing (wbt literatuur/onderzoeken) waaruit blijkt dat het `diagnosticeren van STEMI door ambulanceverpleegkundige significant faalt, tekortschiet, veranderd moet worden etc. Of is het gewoon een persoonlijke mening?

Het vaststellen van STEMI is niet zo moeilijk. Het belangrijkste is de aanwezigheid van de juiste apparatuur. Indien men ziet dat het om STEMI gaat moet je met grote spoed naar een PCI-centrum.

Als je je opstelt zoals je in mijn ogen doet: de (ambulance) verpleegkundige moet maar gewoon doen wat de arts zegt, dan denk ik dat we terug in de tijd gaan waar de arts niet aangesproken werd en er onnodige fouten gemaakt werden die voorkomen hadden kunnen worden.

In mijn relatief korte carrière heb ik al regelmatig mee gemaakt dat door aangeven van een verpleegkundige onnodige fouten (soms met mogelijk ernstige gevolgen) voorkomen zijn.

En zo lang de arts niet perfect is, denk ik dat dat de juiste manier van werken is. Arts en verpleegkundige zijn beide professionele beroepsbeoefenaars, met hun eigen expertise en verantwoordelijkheid.


Helemaal mee eens, zoals je kunt lezen is het tuchtcollege er ook mee eens. Arts en verpleegkundige zijn beide professionele beroepsbeoefenaars, echter de verpleegkundige is niet competent om te bevestigen of te ontkrachten.

Als een ambulanceverpleegkundige dat wel wil moet hij naar de universiteit gaan en dokter worden.


oma

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 10,711
024,

Laten we ons tot het onderwerp beperken. Het wel/niet lukken van intubatie hoort hierbuiten en ik vind het een buitengewoon zwak argument om dat aan te halen. Wij stellen ook geen vervoer uit voor de voorbereidingen, overigens. Wij zijn ons terdege van bewust dat vervoer zo snel mogelijk dient te gebeuren.Verder is het ook onjuist dat de meeste landen zich neerleggen bij het SEH model. Sterker nog, wij weten uit ervaring dat het juist niet bevordelijk is. Eerst moet de assistent kijken, daarna moet de cardioloog wat over roepen en daarna komt het interventieteam pas in huis. En met ons allen zijn we een uur verder. In deze topic is een prachtig voorbeeld van hoe andere landen juist onze werkwijze omarmen:

http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php?topic=72412

De MMA kun je ook buiten beschouwing laten in deze discussie. Hij heeft een toetsende functie, achteraf. Waar wij mee te maken hebben zijn de interventie cardiologen. Deze zijn, hier in de regio, buitengewoon tevreden met de mate van samenwerking. Ik geloof dat de incidentie van vals positief activatie ongeveer 0.4% is.

CM

Waarom is het een zwak argument. Als je over STEMI praat weet je dat er een kans bestaat dat je in een reanimatiesituatie terecht kunt komen. Wat ze in buitenland doen kan mij niet zoveel schelen. Wij leven hier in Nederland. Een klein landje wat vergeven is van de PCI-centra.

Als de ambulancedienst dit soort behandelingen wil toepassen zijn er op regionaal niveau bijzonder scherpe afspraken nodig met de cardiologen. Met cardiologen bedoel ik de cardiologen werkzaam in een PCI-centrum waar tevens cardio-thoracaalchirurgie aanwezig is. Als cardiologen cq. cardio-thoracaalchirurgen werkzaam in laatstgenoemde centrum bezwaren hebben hoort het PCI-centrum (zonder cardio-thoracaalchirurgie) daar rekening mee te houden voor ze afspraken gaan maken met ambulancedienst en huisartsen.

In Nederland is helemaal geen STEMI-richtlijn geaccordeerd door de NVVC. Cardiologen zijn wel van mening dat ze geen patienten meer doorverwijzen naar cardio-thoracaal chirurgen indien de cardio-thoracaal chirurgen niet transparant zijn. Cardiologen willen alle cijfers zien. Indien de cijfers niet worden aangeleverd of in de ogen van cardiologen ondermaats zijn sturen ze geen patienten meer door.

Daarom ben ik van mening dat als men al denkt regionaal dit soort afspraken te moeten maken met de ambulancedienst, de cardiologen dezelfde transparantie moeten eisen van ambulancebroeders als ze doen met cardio-thoracaalchirurgen.


oma

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 10,711
Gelukkig heb ik deze ervaring niet gehad, maar ik heb geen enkele reden te twijfelen aan jouw ervaring. Dat dit gebeurd zou mijn inziens reden moeten zijn voor direct ontslag of een hele pittig gesprek. Dat is natuurlijk van de zotte dat zoiets nog gebeurd. Alleen in mijn ervaring en mijn verwachting (en hoop) is dit niet representatief voor de ambulanceverpleegkundige in Nederland.

Daarom moet deze sector het maar aantonen. Dat kan door complicatieregisters en werken met prestatie-indicatoren. Ambulancediensten worden gezien als een stukje overheid, de burger heeft mededogen met de arme verpleegkundige die ook maar zijn best doet. Ik ben de ambulancedienst steeds meer gaan zien als een soort gele maffia die gewoon haar gang kan gaan zonder dat er iemand eens zorgvuldig naar kijkt of ingrijpt.

De medisch specialist gaat aan de hoogste boom om het minste of geringste. Ik denk dat de ambulanceverpleegkundige en MMA altijd buiten schot blijven of zorgen dat ze buiten schot blijven. Zelfs als men fouten mogelijk fouten maakt worden arts-assistenten en medisch specialisten van het ziekenhuis voor de tuchtrechter gesleept.

Ambulancediensten handelen klachten intern af. Een goed (manipulerend) gesprek of een bos bloemen kan al voldoende zijn dat een klager geen verdere stappen onderneemt. Ik adviseer burgers daarom ook om niet te klagen bij de RAV maar melding te doen bij IGZ en bij het Medisch Tuchtcollege.


seh/ic broeder

  • (alg.) Verpleegkundige Spoedeisende Hulp en Ambulancezorg Belgie
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 862
  • Alles komt goed !
Citaat
Zoals het tuchtcollege stelt de ambulancebroeder is niet competent om een SAB te bevestigen of te ontkrachten. Denk je dat het tuchtcollege daarmee bedoelt dat de ambulancebroeder wel de aangewezen persoon is om andere aandoeningen te ontkrachten? Ik heb er problemen mee als de ambulancedienst een autonoom eilandje begint te vormen waar men gaat bepalen of klachten reëel zijn.

Wat de tuchtcollege zegt over deze specifieke casus of zelfs over de gehele aandoening SAB, zegt niet of de ambulanceverpleegkundige de aangewezen persoon is om een andere aandoening te ontkrachten.

Als je het heel zwart wit gaat bekijken bepalen de uitkomsten van de onderzoeken vastgelegd in het protocol wat er gedaan moet worden, toch?
en of in deze casus volgens protocol is gehandeld, dat weet ik niet.

Citaat
Het heeft er alles mee te maken. De uitvoering door ambulanceverpleegkundigen is onder verantwoordelijkheid van de arts verbonden aan de ambulancedienst (wetgeving). In de meeste ambulanceregio's zit een bedrijfsarts die teert op de titel arts maar van toeten noch blazen weet. Een SEH-arts als MMA maakt op mij totaal geen indruk. Het is geen medisch specialist, indien het een SEH-arts (KNMG) is heeft hij een snel carriere gemaakt.

Wat zie jij dan als werkelijk probleem van dat een arts (die minder ervaring in de acute zorg heeft)?

Citaat
Helemaal mee eens, zoals je kunt lezen is het tuchtcollege er ook mee eens. Arts en verpleegkundige zijn beide professionele beroepsbeoefenaars, echter de verpleegkundige is niet competent om te bevestigen of te ontkrachten.

Als een ambulanceverpleegkundige dat wel wil moet hij naar de universiteit gaan en dokter worden.

De ambulanceverpleegkundige stelt ook geen diagnose, maar een werkdiagnose wat bepaalt of iemand wel of niet naar het ziekenhuis wordt gebracht voor nader onderzoek. Wat zou je anders willen iedereen die 112 belt maar naar het ziekenhuis te brengen?

Dat zou heel wat extra belasting geven op zowel het ziekenhuis als bij de ambulancedienst.

Citaat
Daarom moet deze sector het maar aantonen. Dat kan door complicatieregisters en werken met prestatie-indicatoren. Ambulancediensten worden gezien als een stukje overheid, de burger heeft mededogen met de arme verpleegkundige die ook maar zijn best doet. Ik ben de ambulancedienst steeds meer gaan zien als een soort gele maffia die gewoon haar gang kan gaan zonder dat er iemand eens zorgvuldig naar kijkt of ingrijpt.

De medisch specialist gaat aan de hoogste boom om het minste of geringste. Ik denk dat de ambulanceverpleegkundige en MMA altijd buiten schot blijven of zorgen dat ze buiten schot blijven. Zelfs als men fouten mogelijk fouten maakt worden arts-assistenten en medisch specialisten van het ziekenhuis voor de tuchtrechter gesleept.

Ambulancediensten handelen klachten intern af. Een goed (manipulerend) gesprek of een bos bloemen kan al voldoende zijn dat een klager geen verdere stappen onderneemt. Ik adviseer burgers daarom ook om niet te klagen bij de RAV maar melding te doen bij IGZ en bij het Medisch Tuchtcollege.

Dat er ambulanceverpleegkundigen zijn die dit vak niet zouden moeten uitvoeren, dat geloof ik wel. In elke mand zit wel een rotte appel. Maar laten we alsjeblieft nou niet een casus gebruiken als representatie van het geheel aan ambulancemedewerkers.

Ik vind de gele mafia, eigenlijk een hele trieste vergelijking en ga daar verder niet op in.

maar ben het met je eens dat er meer registratie moet plaats vinden. Ik heb ook nooit aangegeven daar anders over te denken, en volgens mij is de ambulancezorg daar nu ook mee bezig om op te stellen.

Ik heb in mijn ervaring mee gemaakt dat artsen en specialisten fouten en bijna fouten maken, zonder dat daar ooit een haan naar gekraaid heeft, dus dat argument gaat voor mij niet op als vergelijk. Grappige is dat je aangeeft dat ambulancezorgverleners buiten schot blijven in een discussie met als onderwerp een tuchtzaak van een huisarts en ambulanceverpleegkundige


oma

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 10,711
Inderdaad "grappig", als je denkt dat in het in deze casus ging om de huisarts en de ambulanceverpleegkundige.

De huisarts stond voor het hekje bij de tuchtrechter en de ambulanceverpleegkundige lag ergens anders in de hangmat. De huisarts kan het voortaan doen met een waarschuwing, de ambulanceverpleegkundige kan morgen zo weer de telefoon pakken om met de volgende arts een potje te gaan ouwehoeren.


CM

  • Docent verpleegkunde/parttime ambulanceverpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,118
Waarom is het een zwak argument. Als je over STEMI praat weet je dat er een kans bestaat dat je in een reanimatiesituatie terecht kunt komen. Wat ze in buitenland doen kan mij niet zoveel schelen. Wij leven hier in Nederland. Een klein landje wat vergeven is van de PCI-centra.

Als de ambulancedienst dit soort behandelingen wil toepassen zijn er op regionaal niveau bijzonder scherpe afspraken nodig met de cardiologen. Met cardiologen bedoel ik de cardiologen werkzaam in een PCI-centrum waar tevens cardio-thoracaalchirurgie aanwezig is. Als cardiologen cq. cardio-thoracaalchirurgen werkzaam in laatstgenoemde centrum bezwaren hebben hoort het PCI-centrum (zonder cardio-thoracaalchirurgie) daar rekening mee te houden voor ze afspraken gaan maken met ambulancedienst en huisartsen.

In Nederland is helemaal geen STEMI-richtlijn geaccordeerd door de NVVC. Cardiologen zijn wel van mening dat ze geen patienten meer doorverwijzen naar cardio-thoracaal chirurgen indien de cardio-thoracaal chirurgen niet transparant zijn. Cardiologen willen alle cijfers zien. Indien de cijfers niet worden aangeleverd of in de ogen van cardiologen ondermaats zijn sturen ze geen patienten meer door.

Daarom ben ik van mening dat als men al denkt regionaal dit soort afspraken te moeten maken met de ambulancedienst, de cardiologen dezelfde transparantie moeten eisen van ambulancebroeders als ze doen met cardio-thoracaalchirurgen.

Het is zwak argument omdat het over STEMI ging en geen intubatie. Hiermee wek je de suggestie dat een STEMI patient vaak gereanimeerd moet worden. Dat is absoluut niet het geval. Daar wil ik het ook verder bij laten om de discussie zuiver te houden. Dat het je niets kan schelen over het buitenland blijkt niet uit je oorspronkelijke reactie:

Citaat
Time is muscle, dus zorgen dat je met je ambulance op tijd aankomt, snel een werkdiagnose hebt en binnen een half uur op de SEH bent. Zoals ze dat in de meeste landen doen

Verder ben ik het wel mee eens dat er een wildgroei is ontstaan van PCI centra. Ik vraag mij dan ook af of het allemaal zo wenselijk is dat ziekenhuizen dotteren zonder cardio-thoracale mogelijkheden. Over de transparantie van de ambulancehulpverlening richting cardiologen, hoe had je dat in gedachten? Ik ben het ermee eens dat wij beter ons best kunnen doen mbt complicatie registratie maar dat neemt niet weg dat de beste initiele behandeling van een STEMI een PCI is. Het is niet zo gek lang geleden dat wij snel naar de SEH reden om een ECG te laten beoordelen door de assistent. Deze moest vervolgens  naar de dienstdoende cardioloog bellen zodat hij kon wederom bellen met zijn amice in een PCI centrum. Ondertussen bleef de pt. gewoon op ons brancard wachten totdat het verlossend woord kwam. Dat is eigenlijk te zot voor woorden, natuurlijk.

Ik ben geen dokter, ik speel zeker geen doktertje. Ik ben wel een gespecialiseerde verpleegkundige met ruim ervaring in de spoedzorg. Dat maakt mij gekwalificeerd om een STEMI te kunnen opsporen en triage te plegen voor de juiste behandeling. Daar zijn wij het misschien niet over eens maar een terugkeer naar de boven beschreven situatie is pas een verschraling van zorg.

CM
The exceptional is ubiquitous; to be entirely typical is a rare and lonely state - Andrew Solomon


VPKAalst

  • Junior gebruiker
  • **
  • Berichten: 29
024 mag ik vragen waarom je beeld van de ambulancezorg zo negatief is, slechte ervaringen?  En ben je zelf werkzaam in de (acute) zorg?

Als ik jouw verhaal zo lees dan ben ik akkoord dat er enkele rotte appels tussen zitten, echter het is aan de teamleiders en collega’s om zulke mensen eruit te filteren want zij zorgen voor een slecht imago van de ambulancesector.  Daarnaast is de sector ook actief bezig met het registreren van FONA.  Wanneer een verpleegkundige of chauffeur hierbij betrokken wordt of er wordt gesignaleerd dat deze onvoldoende functioneert, dan gaan ze even op non-actief en krijgen ze een scholingstraject onder begeleiding aangeboden (zo gaat het bij ons op de ambulancedienst).

Wat betreft het op peil houden van bepaalde handelingen zoals het intuberen wat je hier aanhaalt, dat is de verantwoordelijkheid van elke ambulanceverpleegkundige zelf(en ook arts wat mij betreft).  Regelmatig oefenen en intubatiestages zorgen ervoor dat je vaardiger wordt in deze specifieke handeling, door dit te doen kan ik zeggen dat ik tot nu toe nog nooit meer dan 2 pogingen heb nodig gehad.  En ik de praktijk heb ik ook al (MMT)-artsen 5-6 pogingen zien doen voordat het lukt, feit is dat je, in tegenstelling tot het OK, de patiënt niet mooi op een dienblaadje gepresenteerd krijgt.  Meer ga ik over deze handeling niet zeggen  want dat staat al uitgebreid op andere plaatsen op het forum beschreven.

Daarnaast vind ik het niet opgaan dat je ambulanceverpleegkundigen als niet-bekwaam acht om bepaalde werkdiagnosen te stellen.  Feit is dat ze ambulanceverpleegkundigen op regelmatige basis getoetst worden om te zien of ze nog bekwaam zijn.  Dat geldt niet voor bv. huisartsen of poortartsen die daarnaast ook nog eens minder te maken hebben met acute zorgklachten.  Omdat de ambulanceverpleegkundige hier meer ervaring cq. kennis van zaken heeft is hij/zij meer geschikt om in de acute situatie te handelen (en dit heb ik in de praktijk al meerdere malen zelf ervaren).

Omdat je over het buitenland begint:  In Nederland maakt de ambulancezorg een deel uit van de hele keten van spoedzorg.  Het is de bedoeling om de behandeling alvast ter plaatse op te starten waardoor de patiënt bv. sneller pijnstilling krijgt of alvast heparine krijgt toegediend om meer complicaties te vermijden.  Zo wordt de juiste zorg tot bij de patiënt gebracht en dat is net het mooie en doeltreffende van het Nederlandse systeem.  Geloof me dat je bv. beter kan aangereden worden in Nederland dan in de ons omringende landen als het gaat om adequate zorg te krijgen op de plaats van het ongeval.  En ja ik spreek hierbij vanuit ruime ervaring zowel binnen als buiten het ziekenhuis en zowel in Nederland als in het buitenland.

AH


oma

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 10,711
Het is zwak argument omdat het over STEMI ging en geen intubatie. Hiermee wek je de suggestie dat een STEMI patient vaak gereanimeerd moet worden. Dat is absoluut niet het geval. Daar wil ik het ook verder bij laten om de discussie zuiver te houden. Dat het je niets kan schelen over het buitenland blijkt niet uit je oorspronkelijke reactie:

Verder ben ik het wel mee eens dat er een wildgroei is ontstaan van PCI centra. Ik vraag mij dan ook af of het allemaal zo wenselijk is dat ziekenhuizen dotteren zonder cardio-thoracale mogelijkheden. Over de transparantie van de ambulancehulpverlening richting cardiologen, hoe had je dat in gedachten? Ik ben het ermee eens dat wij beter ons best kunnen doen mbt complicatie registratie maar dat neemt niet weg dat de beste initiele behandeling van een STEMI een PCI is. Het is niet zo gek lang geleden dat wij snel naar de SEH reden om een ECG te laten beoordelen door de assistent. Deze moest vervolgens  naar de dienstdoende cardioloog bellen zodat hij kon wederom bellen met zijn amice in een PCI centrum. Ondertussen bleef de pt. gewoon op ons brancard wachten totdat het verlossend woord kwam. Dat is eigenlijk te zot voor woorden, natuurlijk.

Ik ben geen dokter, ik speel zeker geen doktertje. Ik ben wel een gespecialiseerde verpleegkundige met ruim ervaring in de spoedzorg. Dat maakt mij gekwalificeerd om een STEMI te kunnen opsporen en triage te plegen voor de juiste behandeling. Daar zijn wij het misschien niet over eens maar een terugkeer naar de boven beschreven situatie is pas een verschraling van zorg.

CM

Deze discussie gaat niet over STEMI noch intubatie. Jij hebt een zin geciteerd uit een bericht van mij over STEMI. De discussie gaat er over dat de ambulancebroeder niet competent is om een SAB te bevestigen of te ontkrachten.

Het is de ideale methode om de aandacht van het intiele onderwerp af te leiden. Dat is ook het geval om nu weer te roepen dat is suggereer dat er bij STEMI vaak moet worden gereanimeerd. Ik beschouw dat als aanmatigend gedrag, immers ik had alleen geschreven "Als je over STEMI praat weet je dat er een kans bestaat dat je in een reanimatiesituatie terecht kunt komen.".

De term "Time is Muscle" beperkt zich wat mij betreft tot het kunnen onderscheiden van een STEMI. Een bolus Reopro toedienen door een ambulanceverpleegkundige hoeft van mij niet. Zeker niet als een ambulanceverpleegkundige in deze discussie een zin post "de assistent (cardiologie) moet kijken en daarna moet de cardioloog nog wat roepen". Hoe moet ik dat opvatten? Dat de assistent-cardiologie en cardioloog buiten spel gezet moeten worden omdat de ambulancebroeder al iets heeft geroepen? We gaan dan het lot van patienten in handen leggen van de beroepsbeoefenaar die niet competent is om te bevestigen of te ontkrachten.

Als iemand mij wil overtuigen van de positieve effecten van die pre-hospitale bolus moet men het wetenschappelijk onderbouwen. Wetenschappelijk onderbouwen is bij mij niet een onderzoek uit Chicago of Manchester onder het kopieerapparaat leggen. Ik wil dan cijfers zien van de regio Gelderland-Midden en regio Gelderland-Zuid. Als je een STEMI herkent kun je namelijk altijd binnen 90 minuten in Rijnstate Arnhem, Antonius Nieuwegein, UMC Utrecht, Jeroen Bosch, CWZ Nijmegen, UMC Radboud of Lichtenberg Amersfoort zijn.

Ik vind het ook nog een beetje goedkoop populisme om als ambulancediensten interessant te gaan doen over STEMI. Het is wederom de makkelijkste weg kiezen waardoor de communicatiejuf van de RAV prachtige teksten de wereld in kan schoppen zoals "Veel mensen overleven hartinfarct dankzij prikje van de ambulancebroerder". In realiteit is STEMI door iedere debiel te herkennen op een ECG en de prognose (op korte termijn) is erg gunstig, zeker als men binnen anderhalf uur begint met dotteren.

Als ik dan het betoog lees van Senseihomer die stelt dat de ambulanceverpleegkundige moet bepalen of de `klacht` reëel is omdat er anders een grotere (financiële en werk) druk op de eerste hulp komt begin ik me ernstige zorgen te maken. Dan zit je op het griezelige vlak bij hartinfarcten (niet zijnde STEMI). De broeder kijkt even, ziet geen ST elevatie of ziet een keurig sinusritme en keert weer huiswaarts.

De discussie over PCI centra is weer een andere discussie. Ik zal niet eens roepen dat PCI bij STEMI de beste behandeling is. De resultaten van dotteren zijn beter dan de resultaten bij trombolyse. Als het RAV en cardiologen werkelijk te doen is om de patient stopt men met conclusies lezen van wetenschappelijk onderzoek. Als je alles leest weet je dat de resultaten van hartchirurgie bij STEMI spectaculair verschil maken (ook op langere termijn).

In praktijk zie je dat de bedrijfsarts van de RAV heel blij is als hij aan tafel mag zitten met een paar cardiologen. Iedereen ouwehoert voor eigen parochie. De ambulancebroeder mag spuitje Reopro geven en een deel van het succes claimen. De cardiologen weten dat ze meer STEMI binnenkrijgen, als het je lukt dat de ambulancedienst deze patienten bij voorkeur naar het centrum van die cardiologen brengen weet dat centrum dat ze gunstige prestatie-cijfers halen waardoor ze de "gouden dottter award 2013" kunnen halen. Je weet ook dat de kans relatief hoog is dat dezelfde patient die gedotterd is binnen 5 jaar weer de ambulancebroeder in huis krijgt voor het volgende prikje Reopro en een spoedrit richting PCI centrum.

Als het echt gaat om de patient en lange termijn overleving moet men vaker hartchirurgie overwegen. Als hartchirurgie een serieuze overweging is krijg je in Nederland te maken met langere reistijden van de ambulance. Bij ST deviatie van meer dan 15 mm valt een bolus te overwegen als je niet binnen anderhalf uur in een hartchirurgisch centrum bent, ST deviaties onder de 6 mm hoeven niet rechtstreeks naar een PCI centrum of hartchirurgisch centrum, de pre-hospitale bolus bij deze groep is ook symboolpolitiek.

Met andere woorden als het terug gaan naar het oude systeem gezien kan worden als verschraling van de zorg dan is het prikje van de ambulancebroeder (die helemaal niet competent is om te bevestigen of te onkrachten) een slap aftreksel wat verkocht wordt als verbetering.


RAdeR

  • Hoofd Rode Kruis Noodhulpteam, BLS instructeur
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 14,616
De protocollen rondom STEMI en PTCA worden toch door ambulancedienst en PCI-centrum gezamenlijk bepaald?!
In Hollands Midden wordt een ECG gefaxed naar PCI-centrum en vervolgens ontvangt de ambulance verpleegkundige een telefoontje met het besluit van de cardioloog. Als die "ja kom maar" zegt wordt protocollair reopro toegediend.