Even niet op het forum geweest en ziehier ik word als een aanvallende bull-dog neergezet. Gelukkig heeft sensei mijn woorden wel correct geïnterpreteerd. En zoals CM ook weet, van arrogantie is bij mij geen sprake, wel van een kritische blik. Expert en 024: net zoals jullie kritisch kijken naar verpleegkundigen is dit in de moderne gezondheidszorg ook omgekeerd het geval.
Wat de initiële discussie betreft: prehospitale zorg is een kwestie van samenwerken en dus ook samen de verantwoordelijkheid dragen wanneer het misgaat. Dus in dit geval samen voor het hekje staan m.i.
Bij deze wil ik graag gebruik maken van je kritische blik (of van andere forumleden). Om te voorkomen dat deze discussie gaat ontsporen zal ik de vragen nummeren en dusdanig formuleren zodat ze met ja/nee kunnen worden beantwoord. Ik wil onder andere graag weten hoe het komt dat klagers wel een klacht indienen tegen de huisarts maar geen klacht tegen de ambulanceverpleegkundige. Als er iets misgaat in het ziekenhuis is het niet uitzonderlijk dat de assistent-chirurg, de superviserend chirurg, de zaalarts enz. worden aangeklaagd?
1 ) Kan het komen omdat burgers vinden dat verpleegkundigen mensen zijn die ontzettend hard werken voor een vreselijk laag loon en vooral hun best doen, terwijl artsen gezien worden als een soort bullebakken die veel te veel verdienen?
2 ) Kan het zijn dat burgers niet eens weten dat de ambulanceverpleegkundige verbonden is aan een ambulancedienst waar tevens artsen werkzaam zijn onder wiens eindverantwoordelijkheid de verpleegkundige zijn werk uitvoert?
3 ) Is het gebruikelijk dat een superviserend medisch specialist voor de tuchtrechter mag verschijnen indien de arts-assistent mogelijk fouten heeft gemaakt?
4 ) Hadden de huisarts, MMA en ambulanceverpleegkundige in het beklaagdenbankje behoren te zitten?
5 ) Handelen RAV's zelf klachten intern af, waarbij er soms bij voorbaat een (financiele) schikking wordt getroffen waardoor een klager afziet van melding bij IGZ of de klacht in te dienen bij het Medisch Tuchtcollege?
6 ) Als het besluit functionele zelfstandigheid stelt
"In- of extuberen van de luchtpijp met orale of nasale tuben en verrichten van een coniotomie worden tot het gebied van deskundigheid van de ambulanceverpleegkundige gerekend het zonder toezicht door en tussenkomst van de opdrachtgever" is er dan nog sprake van enige vrijblijvendheid?
7 ) Is het (ambulance)verpleegkundig gezien juist om na twee mislukte intubatiepogingen (van max. 30 sec. per poging) over te gaan tot het uitvoeren van een coniotomie?
8 ) Staat er in het Landelijke Ambulanceprotocol beschreven dat men na twee mislukte intubatiepogingen over dient te gaan tot coniotomie?
9 ) Indien vraag 8 met nee beantwoord, kan men de MMA
(samenstelling en uitvoering van de protocollen bij de ambulancedienst gebeurt onder verantwoordelijkheid van artsen verbonden aan die ambulancedienst) laakbaar of verwijtbaar gedrag verwijten omdat hij het toelaat dat slachtoffers overlijden of ernstige gezondheidsschade oplopen omdat het de ambulanceverpleegkundige niet lukt om te intuberen of dat de ambulanceverpleegkundige dusdanig veel pogingen onderneemt waardoor onverantwoord veel tijd is gebruikt terwijl men niet over is gegaan tot het uitvoeren van coniotomie?
10 ) Is het juist dat niemand post-mortem kan vaststellen of een slachtoffer is overleden omdat er teveel pogingen zijn ondernomen om te intuberen?
