Project gemeenschappelijke meldkamers in België draait uit op flop

Auteur Topic: Project gemeenschappelijke meldkamers in België draait uit op flop  (gelezen 3175 keer)

0 gebruikers (en 1 gast bekijken dit topic.

Asterix 900

  • Railsector België & ex-centralist 112 België
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 915
Citaat van: De Tijd
Milquet stopt modernisering noodcentrales

Het 112-project, dat in elke provincie de noodcentrales van politie en hulpdiensten moet samenbrengen en moderniseren, belandt in de koelkast. Dat heeft minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (cdH) beslist.

De noodcentrale in Vlaams-Brabant is wel al verder gevorderd: met één computersysteem en politie- en hulpdiensten in dezelfde zaal.

Bijna tien jaar geleden besloot de regering-Verhofstadt de noodcentrales in elke provincie onder één dak te brengen en aan te sluiten op hetzelfde, moderne computersysteem van de netwerkbeheerder Astrid. Maar slechts vier provincies (Oost- en West-Vlaanderen, Vlaams-Brabant en Namen) deden dat al. In Antwerpen liggen de werkstations van Astrid al meer dan twee jaar stof te vergaren. Astrid-woordvoerder Frederik Langhendries vraagt minister Milquet openlijk om knopen door te hakken: gaan we door of niet? Ook N-VA-senator Bart De Nijn hekelt de besluiteloosheid van minister Milquet.

In de andere provincies hebben politie en hulpdiensten nog aparte noodcentrales, in afgelegen gebouwen. De noodnummers ‘100’ en ‘112’ komen daar toe in een aparte centrale van de hulpdiensten, ondergebracht in brandweerkazernes in Antwerpen, Hasselt, Brussel, Aarlen, Luik en Bergen. De noodcentrales van de politie werken er wel al met het computersysteem van Astrid. Maar de centrales van de hulpdiensten werken er nog altijd met een ander en ouder systeem: CityGIS. Politie- en hulpdiensten zijn er dus niet alleen fysiek gescheiden zijn, ze gebruiken ook andere systemen. Als ze noodoproepen moeten delen, kan dat dus niet elektronisch, met een druk op de knop. Alles wordt nog ‘doorgebeld’.

Nochtans dateert de beslissing om de noodcentrales van politie en hulpdiensten te fuseren in elke provincie, al van 2004. De regering-Verhofstadt besloot destijds al om naast een gezamelijk noodnummer ‘112’ ook de centrales te migreren op hetzelfde systeem van Astrid, met ‘neutrale’ calltakers die de oproepen doorsturen naar de juiste dispatcher van politieploegen, ambulances en/of brandweerwagens. Maar bijna tien jaar later is de af te leggen weg nog lang.

In Antwerpen zitten de werkstations om de 100-centrale over te zetten op het Astrid-systeem nu al meer dan twee jaar in de dozen. In Hasselt liggen de toestellen al meer dan een jaar stof te vergaren. Ook in Aarlen en Waver zijn de werkstations van Astrid tevergeefs geïnstalleerd. Ongebruikt.

Terwijl het oude CityGIS-systeem waar de 100-centrales nog mee werken, volgens sommige experts ‘tot op de draad versleten is’. Het is weliswaar een eenvoudiger ‘telefoniesysteem’ dan het ‘computersysteem’ van Astrid, maar het risico dat de noodcentrale stil valt, is veel groter. Het Astrid-systeem bevat tal van technische ‘back ups’. Zo wordt het risico op onderbrekingen verdeeld over twee provincies.

En toch heeft minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (cdH) beslist om het 112-project, met de modernisering en fusie van de noodcentrales, in de ijskast te steken. Milquet krijgt naar eigen zeggen ‘al geruime tijd verontrustende berichten over het gebrekkig functioneren van de Astrid-technologie, zowel van de operatoren in de 112-hulpcentra als van de hulpdiensten’. ‘Dat gaat van het ontbreken van belangrijke functionaliteiten, zoals het correct berekenen van de snelste route voor een helikopter, tot het berekenen van de snelste en adequate middelen.’ Milquet zegt zelfs weet te hebben van problemen met de telefonie en de stabiliteit van het Astrid-systeem. Tot al die problemen zijn opgelost, wil ze niet doorgaan met de geplande overschakeling.

Kritici wijzen er op dat de technologie van Astrid niet het echte probleem zou zijn. De overheid zou vooral nalaten inhoudelijk knopen door te hakken. Bijvoorbeeld welke parameters Astrid moet inbrengen in het systeem: rijsnelheden, activeringstijd van vrijwillige brandweerlui, enzovoort.

Ook N-VA-senator Bart De Nijn neemt de keuzes van Milquet op de korrel: ‘Ik hoor van experts in het veld dat er vooral beleidsmatig grote problemen zijn, dat het kabinet-Milquet onbekwaam is en dat en ze niet de juiste mensen en de juiste kennis in huis hebben. Dat Milquet nu terug begint te investeren in de oude software CityGIS is een pure overlevingsstrategie. Als ik Milquet vraag wat er in de toekomst zal gebeuren, krijg ik geen antwoord. Wat is haar visie voor de toekomst? We hebben er het raden naar.’

Bij Astrid zijn ze de besluitenloosheid van de minister ook beu: ‘In het 112-project is het belangrijk dat de drie disciplines op dezelfde golflengte zitten en dat er samen strategische knopen worden doorgehakt.’

‘In België zitten we nog te knoeien met het optimaliseren van de basis: kunnen bellen naar telefooncentrales en het dispatchen van interventieploegen’, zucht senator De Nijn. ‘Via een overheidsopdracht kan je eenvoudig een bedrijf vinden dat gespecialiseerd genoeg is, moest Astrid echt tekort schieten. Milquet steekt het nu vooral op de technologie en op Astrid, maar dat is veel te gemakkelijk!’

Minister Milquet verdedigt haar beslissing om het 112-project te bevriezen. ‘Wij stellen het lange termijnplan om te evolueren naar multidisciplinaire noodcentrales, met neutrale calltakers, helemaal niet in vraag’, benadrukt haar kabinetschef Peter Vansintjan. ‘Maar op korte termijn moeten we eerst het Astrid-computersysteem verbeteren. De hulpdiensten hebben minder computerschermen nodig: maar drie. We moeten de rijsnelheden in de computers herberekenen. En de kaarten moeten worden aangepast. Intussen zullen de 100-centrales het oude CityGIS-systeem nog zo’n 2 jaar moeten laten draaien. Ook in dat systeem zullen we nog moeten investeren om het zolang nog stabiel te houden. Dit vergt nu eenmaal tijd.’

Bron