Aangifte doen is inderdaad een ramp. Anderhalf uur is niets en dan moet je alles nog maar eens zien te reproduceren.
(ff trouwens over dit topic: ik doel hier met name op agressie op straat, vandaar onder het kopje "ambulance", ik heb hem nl ook gezet onder ziekenhuizen, met daar het hele artikel geciteerd.)
En dan doe je aangifte tegen iemand die je bedreigd heeft, komt het voor de rechter: dader volledig toerekeningsvatbaar verklaard, maar ach, meneer was toch een beetje zielig, want hij had drugs gebruikt en dat triggerde een psychose. En dan weet je toch niet meer precies wat je doet? (dat meneer heel goed weet dat drugs zijn psychoses triggeren en dat hij dan heel gekke dingen gaat doen wordt maar even vergeten in de rechtszaal)
Er lopen genoeg schizofrenen rond in ons land die al jaren totaal buiten de boot vallen. Een aantal zal inderdaad weten dat drugs een psychose kan triggeren. Ze gebruiken toch regelmatig de drugs als zelfmedicatie omdat ze zo ziek zijn en weten dat de drugs helpen de rust in hun hoofd te krijgen.
De psychose is in feite een bijwerking van de door de patient zelfgekozen medicatie. Deze mensen hebben meestal veel meer problemen, vaak hebben ze amper werk of inkomen en een eigen bijdrage voor geestelijke gezondheidszorg kunnen ze zich niet eens veroorloven. Een forse groep heeft niet eens een vaste woon- of verblijfplaats waardoor ze zelfs geen bijstandsuitkering of zorgverzekering hebben.
Onze maatschappij is zo ingericht dat we vooral vingerwapperen over deze groep mensen, die veel groter is dan wij willen beseffen. Het zijn ziektes die wij, als "fatsoenlijke mensen" totaal niet begrijpen. Zelfs onze professionele hulpverleners zoals politie en ambulancepersoneel weten niet hoe ze er mee om moeten gaan.
Dat is geen verwijt omdat het systeem al gefaald heeft (de politiek) waardoor deze mensen nooit terecht komen bij de geestelijke gezondheidszorg maar pas als het helemaal mis gegaan is hun pad kruisen met politie en ambulancepersoneel. Bij paranoia kan iemand behoorlijk gewond rondlopen op straat, een goedwillende broeder kan hem willen helpen maar de kans dat de patient het ervaart als een bedreiging is enorm. In praktijk zullen een aantal politiemensen te hulp schieten om de patient te willen overmeesteren, de patient kan dat niet eens begrijpen en ervaart het als nog bedreigender, de kans is hoog dat deze patient gaat vechten voor zijn leven.
Straf geven achteraf heeft geen zin. Vingerwapperen heeft ook geen zin. Als men echt iets wil bereiken moet men zorgen dat de groep psychiatrische patienten niet eens in aanraking komt met politiemensen of ambulancemedewerkers en gratis terecht kan bij de geestelijke gezondheidszorg.
