Ik kan ook wel een overtreding maken maar dan misschien uit een (verkeers)noodzaak. Ik zou er geen punt van maken om door een diender hierop gewezen te worden maar ik moet er niets van hebben dat een medeweggebruiker mij "verklikt". Gelukkig is het zo dat de overtreding geconstateerd moet worden door een beëdigde opsporingsambtenaar. Laten we dat zo houden.
Ik zal wel aan de bel trekken als ik een vermoedelijke artikel 8 zie rijden maar dan bel ik 112.
Verkeersnoodzaak? Geef eens voorbeelden?
Ik ben er altijd stellig van overtuigd dat we met z'n allen verantwoordelijk zijn voor deze wereld
en dat we het dus niet alleen aan dienders moeten overlaten om misstanden te constateren. Jij als medeweggebruiker bent mede verantwoordelijk voor de veiligheid op de weg. Als er een gek met 200 voorbij komt, en een km of 10 verderop is een gezinnetje dood gereden door deze kwibus, had je dan niet alles willen doen om dit te voorkomen???
Inderdaad moet een overtreding geconstateerd worden door een diender maar ik zou me zo kunnen voorstellen dat ze iemand eens even onopvallend volgen?
En naast dat heb ik toch minimaal 1 succesverhaaltje (wel vanuit mijn werksituatie) : een bestuurder haalt erg plomp in over een voorsorteer vak naar rechts, bijna aanrijding. Melding via 8844 en het resultaat: stevig gesprek met ouders en knaapje zelf. Geen boete maar het knaapje was danig onder de indruk van de diender en vervolgens zijn eigen ouders..
Maar waarom vindt je een artikel 8 zwaarder wegen dan een artikel 5 of bijna 6? Waarom mag je dan ineens wel klikken?